5715 ONZE mening is niet meer belangrijk

Ik heb het hier al eens vaker gezegd. Eén keer in de vier jaar mogen wij een rondje rood maken op een steeds maar groter wordende lijst en . . . that’s it. Onze stem, onze mening doet er dan vier jaar niet meer toe.

De dames en heren in Den Haag maken uit wat er gebeurt en er wordt helemaal niet meer gekeken naar wat de kiezer wil. Nu, honderd dagen na de verkiezingen zitten de gesprekken over de vorming van een nieuw kabinet muurvast. Er zit momenteel geen enkele beweging in de voortgang, iedereen houdt vast aan de eigen strategie.

Volgens Jack van Gelder, de voetbalkenner, is het monmenteel een „kinderachtig zooitje”.

Ook vraagt de sportverslaggever zich af waar men nog voor stemt. „Voor een stukje komedie dat nu inmiddels al heel lang duurt. Ze komen er met elkaar niet uit. Uiteindelijk gaan ze dingen beslissen en datgene waar je op gestemd hebt, laten ze na twee weken weer vallen, want anders kan je niet met elkaar werken.” Het is, volgens Van Gelder, voor de ‘normale burger’ onbegrijpelijk wat er gebeurt in Den Haag.

Bovenstaande zei Van Gelder onlangs in het programma Humberto. Lees hier meer >>>>

Tja . . . de verwachting is dat het nog wel tot oktober, november zal duren voordat er een nieuw kabinet op de trap van Huis ten Bosch staat. Wij kunnen nu niets anders doen dan geduldig afwachten wat men  daar in Den Haag bekokstooft, want ONZE mening is niet meer belangrijk.

5714 Het gaat de goede kant op, het komt goed

Zolang de rest van Europa vindt dat Nederland teveel besmettingen heeft is reizen in Europa ingewikkeld. En hoewel we zelf vinden dat de epidemie voorbij is, vindt de rest van Europa dat niet. Die vinden Nederland een van de laatste brandhaarden.

Daarom is ONS land nog steeds ROOD gekleurd. De landen waar we naar toe willen Spanje en Portugal zijn respectievelijk ORANJE en GEEL op de kaart van de risicogebieden volgens ECDC.

Maar daar komt vermoedelijk verandering in. Om van rood naar oranje of groen te gaan moeten twee cijfers beter worden.
= Het gemiddeld aantal nieuwe besmettingen per 100.000 inwoners moet gedurende twee weken beneden de 40
= Het percentage positieve testen moet beneden de 4

Als de huidige daling doorzet, is de kans groot dat Nederland eind volgende week tot veilig gebied wordt verklaard. Dat zou betekenen dat voor veel Europese landen geen test, vaccinatiebewijs of quarantaine meer nodig is.
Lees hier meer >>>>>

Hoewel ik op 14 juni schreef dat ik ‘m niet meer hoefde te knijpen voor onze reis naar Spanje, was ik er de laatste dagen toch nog niet helemaal gerust op. Vooral ook omdat ONS land op ROOD bleef staan en Spanje op ORANJE. Onze oudste zoon liet van de week de twijfel varen en bestelde de vliegtickets.

Tja . . . gezien de steeds maar dalende besmettingscijfers en het artikel in de Volkskrant durf ik nu toch wel te zeggen: ‘Het gaat de goede kant op, het komt goed.’

5713 Daar gaan ONZE (belasting-) centen

De mondkapjesdeal van Sywert van Lienden en zijn companen heeft al heel veel stof doen opwaaien. Sywert heeft aan de deal 9,2 miljoen euro overgehouden en zijn twee zakenpartners staken ieder meer dan 5 miljoen euro in hun zak.

Sywert richtte de non-profitorganisatie Stichting Hulptroepen Alliantie op om ervoor te zorgen dat Nederland snel miljoenen mondkapjes zou krijgen en beweerde dat belangeloos te doen.

Uit tientallen interne documenten, contracten, mails en rapporten is nu  volgens de Volkskrant gebleken dat Van Lienden en zijn compagnons de grote miljoenendeals met het ministerie via hun eigen bv’s lieten lopen en er zo aan verdiend hebben.

Toen dit allemaal bekend werd, was Den Haag in last en Van Lienden probeerde zijn straatje schoon te vegen. Hij zou het geld aan goede doelen schenken, maar deze instanties willen zijn geld niet. Momenteel zijn er al stemmen dat het belastinggeld teruggestort dient te worden.

Dat zal nog niet zo gemakkelijk zijn, want een compagnon van Van Lienden heeft van die centen al een kapitale 17 eeuwse boerderij gekocht van bijna 1 miljoen euro en Van Lienden zelf heeft al een spiksplinternieuwe BMW Z4 aangeschaft.

Tja . . . Daar gaan ONZE (belasting-) centen

5711 Tijden veranderen

Bij gebrek aan priesters uit ons eigen land worden geestelijken aangetrokken uit verre landen. In de parochies in onze woonplaats was tot voor kort enkele jaren een pater uit India werkzaam. Als opvolger van de pater uit India is nu een lid van de congregatie Paters van de Heilige Geest uit Kameroen aangesteld.

Tja . . . werden vroeger missionarissen uitgezonden naar verre landen; nu komen zendelingen naar ONS land en hoopt men mede door de sport, jongeren weer terug in de kerk te krijgen.

Pater Charles uit Kameroen wil al basketballend de jongeren in de parochies van onze woonplaats terug in de kerk krijgen.
Lees hier meer over de pater uit Kameroen >>>>>

Tja . . . tijden veranderen

5710 Geslaagd !!!

Woensdag hoorden we op een snikheet strand aan de Zeeuwse kust dat onze oudste kleinzoon geslaagd was voor zijn schoolexamen. We moesten het toen doen met een felicitatie per iPhone waar we op het scherm een glunderende jongen zagen zitten.

Vandaag kunnen we hem dan echt feliciteren met het mooie resultaat en kunnen we hem met  ‘een aangeklede roos’ laten blijken dat we trots op hem zijn. Alle (extra) inspanningen worden nu beloond met een diploma.

Na zijn vakantie gaat onze kleinzoon verder met zijn beroepsopleiding en daar wensen we hem nu al heel veel succes bij.

 

5709 Op naar de volgende . . .

We waren gisteren wat later thuis dan gepland. De reden was een omgevallen vrachtwagen met heipalen die de weg blokkeerde, zo hoorden we op de autoradio. Toen we bij de wegafsluiting kwamen beloot ik  de weg via de Oosterscheldekering te nemen en  richting Middelburg te rijden.
We zagen nu met eigen ogen wat voor gigantisch bouwwerk die kering is daar bij Neeltje Jans.

Via de ANWB-borden kwamen we bij Middelburg terecht, toen had TomTom ook eindelijk de gewenste route gevonden en dwong deze ons niet meer om om te keren.

Thuisgekomen genoten we – gezeten in onze ‘eigen’ stoel – van een heerlijk kopje koffie en zeiden we tegen elkaar dat we zo ontzettend genoten hadden van die ongekende, heerlijke, korte, warme en zonnige vakantie.

Toen ik even later op mijn iPad keek zag ik op de countdownapp dat deze aangaf dat we over 39 dagen al weer op stap mogen. Op naar de volgende . . .

5708 Aan de kust (4)

Toen we gisteren opstonden was het buiten bewolkt. Maar dat hinderde ons niet. Na het ontbijt trokken we onze wandelschoenen aan voor een wandeltocht. Naarmate de tijd verliep werd het alsmaar warmer en kwam de zon weer te voorschijn. Na de wandeltocht fristen we ons wat op en haalden we de e-bikes uit de stalling en begonnen we aan onze tweede fietstocht.
We reden een route via knooppunten. De tocht voerde door Haamstede (waar we bij een bakker een heerlijk belegd broodje aten) richting Westerschouwen. De route liep daar via een breed golvend fietspad door de Boswachterij. Het landschap was daar prachtig met af en toe een doorkijkje naar de Oosterschelde. In Westerschouwen reden we richting Neeltje Jans en daar bogen we af naar Serooskerke (ja van die gouden munten; een boerenknecht groef er in 1966 duizend op ter waarde van 600.000 gulden. Het dorp heeft er een zwembad van gebouwd). We volgden geruime tijd de dijk langs de Oosterschelde. Het was op onze route heel druk met fietsers; heel Zeeland fietste gisteren.

Via Burghsluis, Koudekerke, Serooskerke en Noordwelle kwamen we weer in Burgh-Haamstede terecht waar we op een terrasje een heerlijk koel drankje dronken.

Terug in het hotel wasten we het stof van de wandel- en fietsroute van ons af en genoten op het terras van het hotel nog van een pilsje. Ons laatste avondmaal aan de Zeeuwse kust bestond (zoals in het lied van BLOF) uit . . . mosselen. Later keken we nog naar de voetbalwedstrijd op de tv en toen we gingen slapen realiseerden we ons dat de korte, maar oh zo heerlijke en ongekende vakantiedagen de volgende dag voorbij zouden zijn.

 

5707 Aan de kust (3)

J

We beginnen vandaag weer met een couplet van het lied ‘Aan de kust’. Of de duvel ermee speelde kwamen we het gisteren tegen in de hal van het hotel !!!

Omdat we in een van de allereerste tijdslots waren ingedeeld voor het ontbijt stonden we gistermorgen al vroeg naast ons bed. Tegen half 10 haalden we onze e-bikes op en begonnen aan een fietstocht – de kustroute. De tocht voerde ons door Haamstede en het prachtige natuurgebied De Voorgronden. Onze eerste halteplaats was Renesse, waar we in het centrum op een van de vele terrasjes genoten van de ochtendzon en een heerlijke kop koffie.
Na de koffie vervolgden we onze tocht. Het fietspad volgde vele kilometers de voet van de duinen; we reden door een prachtig duinlandschap. Omdat we op de fiets zaten hebben we wat minder foto’s dan na een wandeltocht.

Weer bij het hotel pakten we onze strandtas en fietsten naar het strand. In een strandpaviljoen bestelden we een lunch en naderhand installeerden wij ons in het gloeiend hete zand. Het was warm, heel warm daar aan de Zeeuwse kust. Op een gegeven moment ging de telefoon en liet onze oudste kleinzoon weten dat hij geslaagd was voor zijn schoolexamen. Dat was een heel mooi bericht daar in die hete, hete zandbak.

Later genoten we van een heerlijke verfrissende douche, een (?) heerlijk koel pilsje en een voortreffelijke maaltijd.

5706 Aan de kust (2)

Na een twee uur durende autorit stonden we gisteren om half 1 op het strand van Westerschouwen en keken we uit op de Oosterscheldekering en Neeltje Jans. Wij waren niet de enigen op deze zonnige en warme dag die er eens op uit wilden. ‘Ongekend’, zei mijn vrouw toen we op het terras van een strandpaviljoen genoten van de cappuccino/koffie. We voelden ons vrij, na 16 maanden het gevoel gehad te hebben van opgesloten te hebben gezeten. Inderdaad, ongekend.

Na de koffie trokken we onze wandelschoenen aan en liepen een tocht vanaf de Boswachterij Schouwen; een fantastisch mooie tocht, maar hij was iets te lang. Vooral het losse zand deed ons de das om. Rond 4 uur waren we weer bij onze auto en reden we naar het hotel dat we gereserveerd hadden. Het hotel zag er als nieuw uit. Daar men zowel met het ontbijt als met het avondeten met tijdslots werkt, konden we pas laat aan tafel. Maar voor de andere dagen hebben we redelijke tijdstippen vast kunnen leggen.

We vermaken ons hier en in de omgeving de komende dagen wel. En . . . We vinden het nog steeds . . . ONGEKEND !!!