6360 Hij komt, hij komt . . .

Hij komt, hij komt,
de lieve goede Sint,
mijn beste vriend, jouw beste vriend,
de vriend van ieder kind.

Aan bovenstaand sinterklaasliedje moest ik denken toen ik het bericht aan het lezen was. Vooral de eerste regel  ‘Hij komt, hij komt’ kreeg ik maar niet uit mijn gedachte.

Deze gemeente krijgt straks twee sinterklaasintochten: mét en zónder Zwarte Piet, stond er met vette letters boven het bericht.

Rijswijk stevent dit jaar af op twee sinterklaasintochten: op zaterdag een met zwarte pieten voor de traditionele achterban en op zondag arriveert een inclusieve Sinterklaas met veelkleurige knechten.

De organisatoren van de huidige tocht weigeren gehoor te geven aan de oproep uit de politiek om hun zwarte pieten in te ruilen voor. roetveegvarianten of andere kleuren. Zes partijen die in de gemeenteraad - samen goed voor een krappe meerderheid - pleiten voor de komst van een sinterklaasintocht voor álle Rijswijkers. Desnoods moet de gemeente de eerste keer zelf het initiatief nemen voor een tocht volgens het protocol van het NTR Sinterklaasjournaal waarin de kleur van de nieuwe piet is vastgelegd

Bovenstaande is de ellende in Rijswijk in het kort. Via de link hierboven in dit bericht kan men meer te weten komen over de strijd in Rijswijk.

Tja . . . we hebben de klok pas verzet naar de zomertijd en er is alweer heisa ontstaan over Zwarte Piet. De gemeenteraad heeft zich er in Rijswijk zelfs mee bemoeit. Maar het gekrakeel is nog niet voorbij. Nu staakten de stemmen in de raad, maar op 18 april wordt er nog een keer over gestemd.

Als men niet tot overeenstemming komt, zal de Sint in Rijswijk in november TWEEMAAL binnen gehaald worden: ‘Hij komt, Hij komt . . .’

 

   

6358 De ‘day after’

Met een dikke trui aan en de verwarming hoog zitten mijn vrouw en ik op deze kille, natte 1 april met een lijf dat zeer vermoeid is van alle inspanningen tijdens de afgelopen vijf dagen in Lissabon. In ons hoofd vechten de herinneringen en beelden tegen elkaar van wie er voorrang krijgt. De vele indrukken, ervaringen, gevoelens, prachtige beelden blijven maar komen.

We hebben Lissabon met de taxi, de metro, de tram, de beroemde (gele) tram 28, de tuktuk en de bus doorkruist; met de benenwagen hebben we ook nog eens 50 kilometer afgelegd.
Bijna alles wat op ons to-do-lijstje stond hebben we kunnen afstrepen. Wat we te zien kregen was prachtig en indrukwekkend. Opvallend waren de ontmoetingen met de vriendelijke en behulpzame mensen. De fado-zangeres (de vrouw van de eigenaar van het fado-restaurant waar we op mijn verjaardag een onvergetelijke en fantastische avond beleefd hebben) omhelsde zelfs mijn vrouw toen we haar vertelden dat het voor ons een FANTASTISCHE avond geweest was.

De schoonheid van de majestueuze gebouwen en pleinen, de vele bijzondere bezienswaardigheden binnen en buiten, de drukte en hectiek,  als ook de warmte van de Portugese zon laten onvergetelijke indrukken achter.

Maar zo’n vijfdaagse stedentrip gaat niet in de kouwe kleren zitten bij twee personen die beiden de 80 gepasseerd zijn. En dat is goed te merken op de ‘day after’.

 

6357 Lissabon (slot)

Gisteren onze laatste dag in Lissabon stond een rit met de historische tram 28E op het programma. We stonden dus weer in de rij een tijdje en konden uiteindelijk plaatsnemen in een oud en klein rijtuig. De rit viel me wat tegen.Alhoewel ik aan de raamzijde zat zag ik nagenoeg alleen muren van gebouwen die op zeer korte afstand voorbij flitsten. In Baixa stapten we uit en gingen op weg naar de Santa Justa lift die ook op ons lijstje stond. Maar de rij daar was zo lang dat we onze kostbare tijd daar niet aan wilden besteden.
Daarom op weg naar het Carmosklooster waarvan wonderwel de buitenmuren zijn blijven staan na de aardbeving in de 18de eeuw. Na de bezichtiging waren we toe aan een glas . . . en wat eten. Na de lunch liepen we weer richting het hotel, haalden de koffers op en bestelden een taxi die ons naar de airport bracht. Onze vlucht was een half uur vertraagd, zodat ook op luchthaven lang moesten wachten en dus ook later in Eindhoven aankwamen.

Tja . . . En dan komt er een einde aan onze fantastische, prachtige, heel heel mooie maar zeer vermoeiende stedentrip.

P.S. Ik zal komende week een fotopagina maken, zodat jullie kunnen meegenieten van al het moois dat we gezien hebben.

6356 Lissabon 5

Gisteren stond het uitstapje naar Sintra op ons programma. Het plaatsje ten westen van Lissabon dat op de Werelderfgoedlijst staat van Unesco. Om 8.40 uur zaten we al in de trein die ons rechtstreeks naar het bijzondere plaatsje bracht. Met een speciale bus werden we via een steile, kronkelende weg met ontelbare haarspeldbochten naar boven gebracht. Met een kleinere bus gingen we door een park naar boven naar het Palacio da Peña.

We mochten pas om half 12 naar binnen volgens ons ticket. Dus dat werd wachten in de frisse wind. Maar uiteindelijk werd ons wachten beloond.
We keken onze ogen uit in dat veelkleurige kasteel van o.a. koning Ferdinand II.
Ruim anderhalf uur dwaalden we door de verschillende ruimten en omgangen. We hadden dit voor geen goud willen missen.
Toen we naar de bus liepen die ons weer naar beneden bracht besloten we dat het weer mooi was geweest; mijn knieën en kuiten schreeuwden om rust.
Ook deze dag buiten Lissabon was zeer geslaagd. Dat hebben waarschijnlijk meer mensen gedacht want het was ontzettend druk in trein, bus en Sintra.
Tja …. Op naar de laatste dag van ons verblijf in Lissabon.

6355 Lissabon 4

Gisteren was weer een mooie dag maar wat ‘trubbelig’. Dinsdagmorgen had mijn vrouw haar enkel verzwikt en deze was ondanks bij de apotheek gehaalde crème en een enkelsteun dubbel zo dik geworden; dus ik zocht een route uit waarbij zo min mogelijk gelopen diende te worden. We gingen rond half 11 met de metro naar het plein waar de 15E ons naar Belem zou brengen. Alles verliep zoals gepland. Maar toen we in Belem aankwamen stond bij het Mosteiro dos Jeronimos zowel links als rechts een rij van meer dan 100 m wachtenden. Wij besloten toen maar om te voet eerst naar her Padrao dos Descombrimentos (een eerbetoon aan alle ontdekkingsreizigers van Portugal) van daaruit liepen we weer (noodgedwongen) naar de Torre de Belem aan de monding van de Taag. Ook daar stond een zeer lange rij wachtenden. We bekeken de beroemde toren alleen van de buitenkant. Het was lunchtijd en op een zonnig terras met uitzicht op de Taag gaven we de enkel van mijn vrouw rust (gelukkig deed deze geen pijn).  Na de lunch liepen we weer naar het klooster; nu was er maar een korte rij. Binnen keken we onze ogen weer uit aan het prachtige gebouw en de vele mooie tegeltableaus. Weer buiten gekomen gingen we naar de beroemde bakkerij van de Pasteis de Belem. Ook daar hing het met benen buiten. We genoten van een overheerlijk pasteis met een kopje koffie.

Vlak voor de deur stapten we daarna in de tram en deze bracht ons naar het busstation waar we onze rit met bus en metro begonnen naar het hotel. Om 17.00 uur waren we weer in het hotel. Moe, ontzettend moe maar zeer voldaan. ‘s Avonds genoten we in de buurt van het hotel van een heerlijke Portugese maaltijd.

Wat is het in Lissabon toch druk (bis) en wat is het een prachtige stad (bis).

6354 Lissabon 3

Wat een dag gisteren. Wat een mooie verjaardag gisteren. Wat een fantastische dag gisteren. Na een heerlijk ontbijt gingen we met de metro die onder de straten en pleinen van Lissabon naar de halte van bus 737. De bus sleurde ons de heuvel op door de smalle en kronkelige straten naar Castelo de S. Jorge. We genoten daar van het prachtige uitzicht over de stad en de Taag en van de restanten van het eeuwen oude kasteel. Na het kasteelbezoek was het tijd voor een lunch. Daarna gingen we naar het Mosteiro S. Vincente de Fora en zagen hoe luxueus de patriarchen van Lisbon geleefd hadden. Na een korte wandeling kwamen we bij het Pantaeo Nacional waar de bekende voetballer begraven ligt alsook de beroemde Fado-zangeres Amalia Rodriguez. Ook daar keken we onze ogen uit. Omdat de benen wat rust wilden gunnen, lieten we ons door een Tuktuk naar de Kathedraal Se, de kathedraal van Lissabon. Toen vonden we het welletjes en snakten we naar een heerlijk bad en wat verfrissingen.

De dag sloten  we af in een fado-restaurant waar bij het diner een muziekshow werd gegeven. Ook daar genoten we met volle teugen.

Wat een fantastische dag was dat gisteren.

P.S. Daar het uploaden van foto’s hier ontzettend traag gaat zal ik bij thuiskomst meer foto’s laten zien.

 

6353 Lissabon 2

Vandaag mag ik 82 kaarsjes uit blazen . . . Pfffffttt

 

Toch wel bijzonder om je verjaardag te vieren in Portugal. Vandaag staat de Moorse wijk Alfama en de Fado-muziek centraal. Morgen kunnen jullie het verslag lezen van onze bevindingen in die wijk.


Gisteren waren we al om half 10 in Lissabon. De zon heette ons welkom. Nadat we onze Lisboa-cards hadden opgehaald gingen we op zoek naar een taxi. Na wat strubbelingen met de taxi-app bracht een vriendelijke chauffeur ons naar het centrum, naar ons hotel.

Daar aangekomen bleek onze kamer al beschikbaar. Nadat we ons geïnstalleerd hadden, dronken we een kopje koffie en begonnen aan onze eerste sightseeing. Via grote pleinen met majestueuze gebouwen, standbeelden en fonteinen kwamen we in de Rua Augusta waar op een van de vele terrasjes genoten van een lunch. Het was er al ontzettend druk.

Na de lunch liepen we richting Taag naar het deel van Lissabon dat in 1755 is verwoest door een aardbeving. Nu staan ook daar majestueuze gebouwen rond een gigantisch plein. Aan de oever van de Taag genoten we een tijdje van de inmiddels warme zon en de prachtige vergezichten. Daarna gingen we via een omweg terug naar het hotel.

’s Avonds genoten we in de buurt van het hotel in een restaurant van een Portugese maaltijd.

 

6352 Lissabon 1

Vandaag vertrekken we naar Portugal, naar Lissabon. Volgens plan vliegen we om 7.50 uur vanaf Eindhoven Airport en landen om 9.45 uur in Lissabon.

Het plan is om van daaruit met de taxi naar ons hotel in het centrum van Lissabon te gaan om daar onze koffers te stallen en dan te beginnen aan onze stedentrip. We hebben er veel zin in !!!

De weersvooruitzichten zijn zeer goed, dus wat dat betreft valt er niets te klagen.

.

Ennuh . . . zoals jullie van mij gewend zijn zal ik hier op Menne Weblog verslag doen van onze trip.

Vejo você amanhã, Tot morgen.

6351 Inpakken en wegwezen

Er zijn nogal wat artiesten zoals Farce Majeur, Leen Jongewaard, Rob de Nijs, e.a. die in het verleden gezongen hebben ‘Inpakken en Wegwezen’. Eenieder gaf zijn eigen draai aan die woorden.

Aan het gezegde: ‘Inpakken en Wegwezen’ moest ik gisteren denken omdat onze koffertjes al klaar stonden om vandaag ingepakt te worden. Je vraagt je vooraf af wat je allemaal mee zult nemen voor vijf dagen. Uiteraard kijk je eerst naar de weersvoorspelling ter plekke, zodat je weet of je de winterjas en handschoenen thuis kunt laten.

Daar we tijdens onze voorbereiding op nogal wat internetpagina’s gewaarschuwd zijn voor zakkenrollers in en rond de trams in de Portugese hoofdstad moeten we ook goed overwegen wat er in het afsluitbare koffertje gaat en wat op de man blijft. Maar ons gezond verstand gebruiken is denk ik de beste remedie tegen die pickpockets.

Tja . . . inpakken is altijd een noodzakelijke gebeurtenis voorafgaande aan een reis en/of vakantie. Het geeft je echter wel een zalig gevoel als je op de dag voor het vertrek kunt zeggen: Inpakken en wegwezen