Zoals elk  jaar komen er vandaag op 19 maart twee gedachten in me op. Op 19 maart wordt in de katholieke kerk het feest van Sint Jozef gevierd en vanaf 19 maart zetten kanariekwekers hun mannen bij de poppen.

Mijn grootvader was een fervente kanariekweker. Een deel van de zolder van zijn huis was ingericht voor kanaries. Ik mocht met hem wel eens mee naar boven en dan liet hij mij een nestje met jongen zien. Ook zie ik hem in de keuken tijdens het broedseizoen extra voer voor de jonge kanaries klaarmaken: een hard gekookt ei, een beschuit die met een lege fles tot fijne kruimels werd vermalen en een schepje suiker werden onder elkaar gemengd.

Mijn opa sleepte op tentoonstellingen prijzen in de wacht met zijn kanaries, getuige de bekers die op het dressoir stonden. Ik kan me nog herinneren dat ik op een zondag met hem in een BBA-bus mee mocht naar een vogel-tentoonstelling in Den Bosch.
Voordat we weer de bus naar huis namen, gingen we nog even bij een oom langs. Dat was ook een kanariekweker, hij had dat dus van geen vreemde. Dit verklaart waarschijnlijk ook het feit dat ook ik in het verleden kanaries gekweekt heb, maar dat terzijde. Voordat we weer naar huis gingen, zocht mijn grootvader bij zijn zoon in de volière nog een kanarie uit. Deze werd in een papieren zakje (met gaatjes erin) gestopt en ging met ons in de bus mee naar huis.

Tja . . . Toch mooi dat aan een datum bepaalde herinneringen hangen. In dit geval Sint Jozef en kanaries

Hoewel mijn vrouw en ik al ruim 56 jaar getrouwd zijn ga ik hier geen verhandeling geven over het geheim van een goed huwelijk. Elk huwelijk heeft m.i. haar eigen geheim. Mochten er stellen zijn die toch op zoek zijn naar dat geheim, dan zijn er op internet genoeg sites te vinden die het geheim bloot geven.

= Het geheim van een goed huwelijk – studie
= 10 geheimen van en een lang en goed huwelijk
= Vijf wetenschappelijk bewezen geheimen voor een goed huwelijk

Ik heb me de afgelopen wintermaanden groen en geel geërgerd aan die lamlendige katten uit de buurt. Omdat ik in de herfst een paar struikjes had verzet, konden andermans katten weer krabben in mijn tuin en . . . . schijten. Sinds de buurman een houthok heeft getimmerd, kunnen die verr**** katten via het dak van het hok weer in mij tuin springen. De anti-katten-strippen zitten nu voor nop op mijn schutting, de katten uit de buurt kunnen dus weer in mijn tuin.

Dinsdag ben ik naar een planten-outlet geweest en heb daar wat siergrassen gekocht en heb die woensdag op de lege plekken (waar de katten eventueel kunnen krabben en hun vieze stinkende shit kunnen laten vallen) tussen de struiken gezet. De onbegroeide stroken tussen de struiken en het siergras heb ik volgelegd met gaas dat ik nog ergens had liggen. Het is geen gezicht; maar hopelijk houdt het die schijtende katten uit mijn tuin.

Ik heb wel een idee over een rigoreuze maatregel zodat de kat die mijn tuin bezoekt daar NOOIT meer terug kan keren; maar . . . . . . .  ik denk niet dat het er van zal komen.

Ik begin de eigenaren van die katten steeds asocialer te vinden. Zij zetten ‘s morgens de deur open en de kat(ten) floep(t)(en) eruit en de eigenaar heeft geen oog meer voor zijn kat(ten). Lekker gemakkelijk; want ze hoeven nu geen kattenbak schoon te maken.  Iemand anders zit met de last en de shit. Het is gewoon zeer, zeer ASOCIAAL !!!

Zou het eventueel helpen om bij kattenbezitters een bordje in de tuin te zetten of een briefje in de bus te gooien met de vraag: Weet jij waar jouw kat vandaag heeft gescheten ? Ik ben bang dat dat ook geen zoden aan de dijk zal zetten. HELAAS.

Maar door al die extra noodzakelijke katten-werende-werkzaamheden van afgelopen woensdag zit de bijna 82-jarige schrijver van dit bericht wel met een lijf waar een groot aantal spieren enig ongemak veroorzaken. Gelukkig is spierpijn na een aantal dagen voorbij, maar de schijtende katten blijven  helaas in de buurt.

Vandaag, daags na de verkiezingen voor de Provinciale Staten, zijn we voorlopig gelukkig verlost van al die politici die in tv-programma’s met elkaar in discussie gaan, elkaar voor rotte vis uitmaken, elkaar kleineren om zo de gunst van de kiezer te winnen. Het was de afgelopen weken weer bij de konijnen af.

Het meest weerzinwekkende in de afgelopen campagneperiode schijnt gebeurd te zijn jongstleden maandag in het programma Vandaag Inside waar Mark Rutte aan tafel geschoven was. Ik heb het programma niet gezien maar las de volgende dag een kop boven een artikel dat ging over een woordenwisseling in het eerder genoemde progrmma.
“Johan, ik kan je geruststellen: ik weet wat neuken is!”, stond er boven het artikel.

Tja . . . Ik ben blij dat de campagne nu voorbij is en dat we niet meer constant hoeven te luisteren naar het gekissebis en gekrakeel van politici en dat ik me niet meer hoef te verbazen dat onze minister-president zich vanwege het binnen halen van stemmen zich verlaagt om aan te schuiven  aan een tafel waar men alleen maar vulgaire grappen kan maken.

Toen ik bezig was op mijn computer schoot me ineens dat kinderspelletje te binnen: ‘Ik zie, ik zie wat jij niet ziet’. Een van de spelers moet een voorwerp uit de omgeving in gedachten nemen en de andere spelers moeten dat raden.

Ik was me op de computer weer aan het oriënteren op Lissabon. Ik heb onze stedentrip wel globaal in de steigers staan, maar nu de vertrekdatum naderbij komt dwaal ik op mijn computer toch nog kriskras door die Portugese stad aan de monding van de Taag.

Nu was de fado-muziek het onderwerp van mijn zoektocht. Ik dwaalde aan de hand van Google Earth door de straten van de Moorse wijk Alfama; de wijk waar de fado is ontstaan. Google Earth herbergt ook een groot aantal foto’s die door bezoekers zijn gemaakt. Je krijgt daardoor een nog betere indruk van wat je er allemaal aan kunt treffen.

Op een gegeven moment kwam ik in aan smal straatje terecht waar de muren beschilderd waren met graffiti. Niet zo maar een afbeelding gemaakt met wat spuitbussen, maar wat later bleek toen ik wat meer opgezocht had: Streetart van de bovenste plank.

Deze expressieve muurschildering is niet alleen rijk aan verwijzingen naar fado, maar ook naar symbolen en gebeurtenissen van deze buurt en de stad zelf.
Kijk en lees hier meer over de Mural Graffiti Fado Vadio

Tja . . . Ik zie, ik zie wat jij niet ziet

In deze 10 landen is de levenskwaliteit het hoogst: de nummer 1 geloof je niet, stond er boven het korte artikel.

En wat bleek, toen ik de eerste regels las: Het leven is zo slecht nog niet hier. Sterker nog, het is nergens zo goed. Nederland heeft de beste levenskwaliteit van alle landen op de wereld.

De ranking is gebaseerd op cijfers van Numbeo. Uiteraard ging ik eens kijken op numbeo.com Ik heb geprobeerd om het een en ander te vergelijken maar tot op heden is me dat nog niet helemaal gelukt. De site wil graag dat je gegevens toevoegt. Ik heb dat niet gedaan.

Ik vond de gegevens waarmee men werkt een beetje eenzijdig. Er wordt niets gedaan met de crisissen die er in een land kunnen zijn. Ook de slagvaardigheid van een regering wordt niet mee gewogen. Over  drugscriminaliteit en bedreigingen van politici en andere personen rept men met geen woord. De onvrede die er leeft onder heel veel landgenoten blijft eveneens buiten schot.

Maar . . . We staan wel op nummer 1

Iedereen kan voortaan met ontbloot bovenlichaam in Berlijnse zwembaden baantjes trekken. De autoriteiten verleenden toestemming nadat een vrouw had geklaagd dat mannen wel „oben ohne” mogen zwemmen. Ze was uit een zwembad gestuurd toen ze weigerde haar borsten te bedekken.

Ze vond dat discriminatie en kreeg gelijk, melden Duitse media. De vrouw wees erop dat in de regels van de zwembaden in de Duitse hoofdstad alleen staat dat zwemmers „standaard” zwemkleding moeten dragen. De autoriteiten bepaalden nu dat niemand meer de borst hoeft te bedekken, en dat geldt zowel voor de binnen- als buitenbaden
Lesen Sie hier mehr >>>>

Tja . . . ‘standaard’ zwemkleding; daarop beriep zich de vrouw in kwestie. Ik verbaasde me dat ‘oben ohne’ standaard is in Berlijn. Ik heb daarom ‘mijn assistent’ nog maar eens om raad gevraagd en deze liet het volgende weten op mijn vraag:

Voor mannen kan dit bijvoorbeeld bestaan ​​uit een zwembroek, zwemshorts of een speedo. Voor vrouwen kan het gaan om een ​​badpak, bikini of tankini.

Toch raar dat in Berlijn oben ohne de standaard is

Zijn bruine eieren gezonder dan witte?, stond er boven het artikel.

Ik moest meteen aan mijn vrouw denken, want zij koopt ALTIJD bruine eieren. Ik moet toch eens vragen waarom ze die prefereert boven de witte. Alvorens de eieren in het winkelwagentje te leggen opent ze eerst ALTIJD het doosje en controleert of de eieren nog heel zijn.

Maar nu naar het artikel.
Of een ei een witte schaal of een bruine schaal heeft, is afhankelijk van het ras van de kip die het ei legt, aldus het Voedingscentrum. Over het algemeen is de verklaring eenvoudig: kippen met witte oorlellen leggen witte eieren, en kippen met rode oorlellen leggen bruine eieren.

Bruine eieren zijn duurder dan witte omdat kippen die bruine eieren leggen, groter zijn dan kippen die witte eieren leggen. Deze kippen hebben dus ook meer voer nodig, en dat wordt verrekend in de prijs. Daarnaast zijn bruine eieren vaak iets groter dan witte.

Tja . . . Kleur, grootte en prijs zijn verschillend. Maar verder is er géén enkel verschil. Het antwoord op de vraag in de eerste regel is dan ook: NEE