5370 Een hele kleine wereld

Toen we gisteren nadat de wekker afliep naar buiten keken was de wereld heel klein boven op de alp. Weg mooie vergezichten, want de wolken (de mist) onttrok alles aan ons oog. We brachten alvast een bezoek aan de wasserij om het gebruikte linnengoed te verrekenen en en-passant keken we of we nog een nieuwe wandelbroek konden aanschaffen.

Na de lunch maakten de drie jongsten van het gezelschap een tocht met een  step (hier zeggen ze scooter) bergafwaarts. En de oudsten van het gezelschap gingen bergopwaarts en liepen een mooie tocht rond de Bettersee. Een mooie tocht langs watervalletjes, watersportactiviteiten, Feuerplatzen om te bbq’en, een zwem- en fietsparadijs en wederom prachtige vergezichten. Ook de koeien groetten ons weer met hun bel om hun nek. We genoten ook van de vele verschillende soorten bloemen die op de alpenweiden bloeiden. We kwamen ogen tekort om alle gondels, stoeltjesliften en durfals boven op smalle bergpaadjes in de gaten te houden. We gingen regelmatig zitten op een van de ontelbare houten banken die overal op de hellingen staan. ‘s Avonds genoten we met z’n allen van een heerlijke maaltijd in een Zwitsers restaurant. Het smaakte ons allen voortreffelijk.

Tja . . . We hebben weer volop genoten, daar boven op die alp, ondanks het feit dat het ‘s morgens maar een hele kleine wereld was

5369 Prachtig

Gisteravond is er niets meer van gekomen om mijn bericht van gisteren te updaten. De vermoeidheid had namelijk toegeslagen.

De woensdag begon op de alp met een gang naar de supermarkt; de COOP in dit geval. Onze jongste zoon verbaasde zich over de prijzen die daar gevraagd werden. In sommige gevallen was het ook absurd. Ik ben niet zo van de prijzen. Maar bijvoorbeeld  flesjes bier waren twee keer zo duur als in ONS land. Na het ontbijt gingen we naar de Tourist Info, maar daar werden we niet veel wijzer; we werden doorverwezen naar een website. Deze is overigens wel zeer uitgebreid en informatief.

Na de lunch liepen we met z’n allen een route van Bettmeralp naar Riederalp en weer terug. Hoe vaak ik ‘prachtig’ heb gezegd is niet op twee handen te tellen. We hebben met volle teugen genoten van de vergezichten, de natuur en alles wat wij voor het eerst zagen. De hellingen zijn momenteel bezaaid met veelkleurige lupinen; een prachtig gezicht. Na de wandeling hebben mijn zoon en ik er nog wat kilometers aangeplakt richting een meer. We weten al aardig de weg op de alp en na een zo’n dag is ons lijstje van to-do-activiteiten nu wel duidelijk.

Tja ….. gisteren was het in een woord ….. prachtig

 

5368 In een chalet op een alp

Gisteravond om 18.45 uur openden we de deur van het chalet boven op de alp. We hadden op een  kwartier na 12 uur over de  rit gedaan. Er waren in Duitsland nogal wat werkzaamheden en in Zwitserland was het ontzettend druk. Onze chauffeur reed voortreffelijk. Toen we in de buurt van de Alpen kwamen, zagen we de schoonheid en de grootsheid van de natuur. In Kandersteg reden we een speciale trein op en deze bracht ons naar de andere kant van de berg. Rond half 6 parkeerden we onze wagen bij het gondelstation en even later bracht een gondel ons naar de alp. Wat een uitzicht vanuit die gondel.

Aangekomen in het chalet dronken we wat en aten wat van wat we meegenomen hadden. Na het eten verkenden we de omgeving van het chalet en kwamen tot de conclusie, dat we ons de komende dagen wel zullen vermaken en . . . genieten op de alp alsook in een chalet op een alp.

 

 

5367 Heel, heel onverwacht

Als je dit leest, zitten wij in de auto op weg naar Wallis in Zwitserland. Ja, het staat er echt en je leest het goed.

Vorige week vrijdag kwam onze jongste zoon binnenvallen met de vraag of we zin hadden om mee te gaan naar Zwitserland; hij mocht een week lang gebruik maken van een chalet op de Bettmeralp in Wallis. Hij liet wat foto’s zien en was wild enthousiast en stelde voor om met z’n zessen te gaan.

Allerlei vragen en bedenkingen schoten door ons hoofd. De corona-perikelen en mijn hoogtevrees zorgden ervoor dat er niet meteen een volmondig ja uit mijn mond kwam op het fantastische aanbod. Eenieder zal begrijpen dat er vrijdagavond en de hele zaterdag gewikt en gewogen werd en heel veel op computer en iPad gesurfd werd om informatie over routes, verblijfplaats, bezienswaardigheden en activiteiten in ons op te nemen.
Wat betreft de eventuele coronagevaren durfden we het wel aan omdat we met onze activiteiten niet met veel mensen in contact zouden komen. Wat de reis met auto betreft was er wel een probleem. Ik kan met mijn hoogtevrees niet rijden in het hooggebergte.

Omdat we uiteindelijk maar met z’n vijven gingen besloten we om een auto te huren waar we met z’n allen (+ bagage) tijdens de autorit geriefelijk zouden kunnen doorbrengen.
Daarom werd het zondag en maandag nog even hectisch om het een en ander te regelen. Maar we hebben het voor elkaar gekregen en als je dit leest zijn we onderweg naar Wallis waar we in de buurt van de Aletschgletscher op een bergtop, de Bettmeralp, zullen verblijven.

Tja . . . wie had dat verwacht. In een paar maanden tijd twee vakanties gecancelled en uiteindelijk toch nog op weg naar Zwitserland. Dat was /  is wel  . . . heel, heel onverwacht.

P.S.
Woensdagavond meer

5366 Een witte auto

Ik ben de afgelopen dagen niet de enige geweest die zich geërgerd heeft aan het weghalen van ‘de gaper’ bij een drogisterij in A’dam. Er verschenen hier en daar nogal wat berichten over het gedram van enkele linkse activisten die overal racisme in schijnen te zien.

Op mijn bericht daarover kan men niet reageren; ik heb al heel lang geleden ervaren dat men dan onterecht een heleboel shit over zich heen krijgt. Deze keer zag ik aan reacties bij andere berichten dat er ontzettend veel mensen het hartstikke beu zijn dat momenteel nagenoeg alles aangemerkt wordt als racisme.

Zo werd ik opmerkzaam gemaakt door iemand die opmerkte dat zijn oma vroeger altijd een bepaald kinderlied voor hem zong en dat hij dat nu niet meer hardop durft te zingen voor zijn kinderen.

Een ander schreef dat hij nog een mooie gietijzeren spaarpot had. Enig speurwerk leverde op dat er vele variaties zijn, die binnenkort wel omgesmolten zullen moeten worden.

Een andere  was bang dat er de komende tijd veel zwart en bruin uit het straatbeeld zal verdwijnen, te beginnen met zwarte auto’s. Tis toch ABSURD dat mensen al zulke gedachten hebben.

Tja . . . Ik eindig nu met al die treurnis en kijk naar buiten en zie gelukkig . . . een witte auto

5365 Een interview met dieren

Staatsbosbeheer gaat dieren interviewen, stond er boven het bericht.
En verder:

Nederlanders raken steeds meer losgezogen van de natuur. Om daar op een speelse manier verandering in te brengen, komt Staatsbosbeheer nu met Groene Oren, een podcast waarin dieren - ja je leest het goed - worden geïnterviewd.

Staatsbosbeheer heeft het idee afgekeken van de Amerikaanse serie ‘Everything is alive’.

Tja . . . ik zat toch maar ff met mijn oren te wapperen toen ik dat bericht over Groene Oren las en vroeg me af hoe dat toch kon.
Hier kan eenieder het beluisteren: een interview met dieren.

 

5364 De gaper en de kakker

Een geintje van een Amsterdamse columniste over een ’gaper’ boven drogisterij Het Heertje is totaal uit de hand gelopen.

Sylvia Witteman zelf is enorm geschrokken van de rel die ze veroorzaakte met haar tweet en schrijft ’Godverdomme! Mijn spottende opmerking is serieus genomen door een stel idioten. De bewoners worden lastig gevallen en de gaper wordt weggehaald! Educate yourself: gapers zijn er in alle huidskleuren en hebben HELEMAAL NIETS met racisme te maken’, aldus de Amsterdamse die 160.000 volgers heeft op Twitter.

Bovenstaande was voor mij aanleiding om actergrondinformatie op te zoeken betreffende de gaper. Vroeger zag je ze vaker  dan hedentendage. Bij de drogisterijen Kruidvat en Etos en de apothekers in onze woonplaats zijn ze niet meer te zien.

Een gaper deed dienst als uithangbord van apothekers, om klanten te trekken, maar tevens als kwaliteitsaanduiding voor de winkel. Aanvankelijk werd dit uithangteken op de luifel gezet, maar vanaf de 17e eeuw steeds vaker aan de gevel bevestigd, met name in Amsterdam kwam dit veel voor. De mond van de gaper staat niet open om te gapen, maar om een medicijn in te nemen. De grimas van veel gapers is te verklaren doordat het medicijn vies smaakt.
Lees hier meer >>>>>

Tja . . . wat in ONS land al vanaf de 17de eeuw normaal is en totaal NIETS maar dan ook NIETS met racisme te maken heeft, moet nu ook uit ons straatbeeld verdwijnen. ABSURD.

Via de pagina over de Gaper kwam ik op de pagina van de Kakker (Caganer) terecht. Ik had daar nog nooit van gehoord.

Een caganer (Catalaans voor 'kakker', uitgesproken als [kəɣə'ne]?) is een beeldje dat een gehurkt mannetje met omlaaggetrokken broek voorstelt dat zijn behoefte zit te doen.  Ook de vrouwelijke variant (caganera) komt voor. De beeldjes worden in Catalonië en aangrenzende gebieden (onder meer Andorra en Valencia) gebruikt in kersttaferelen van de geboorte van Jezus, net zoals de drie wijzen uit het oosten en andere figuren daar traditioneel deel van uitmaken.
Lees hier meer >>>>>

Tja . . . zelfs op een koorbank in een Spaanse kerk is vele eeuwen geleden al  een poepend mannetje afgebeeld. Men vermoedt dat de kakker symbool staat voor overvloed of vruchtbaarheid en geluk, omdat zijn ontlasting als mest dienstdoet en daarmee een goede oogst in het vooruitzicht stelt.

Als raddraaiers en idioten zich eerst zouden verdiepen in de herkomst van gebruiken, symbolen en beelden, zouden ze weten dat ze staan voor kwaliteit en vruchtbaarheid, zoals de gaper en de kakker.

   

5363 Ter kerke gaan

Ook de kerken zijn onder bepaalde voorwaarden begin van deze maand weer open gegaan en organiseren weer diensten. Wij willen daar nog niet aan deelnemen. Wij blijven voorlopig weg van ‘superspreading events’. In het weekend werden we daar door 239 wetenschappers nog eens op gewezen.

In hetzelfde weekend kwam ik toevalligerwijs op de site van de plaatselijke parochie terecht en las ik het artikel Overzicht van de gang van zaken bij vieringen in de kerken van de parochie.

Het is een ellenlange lijst van wat men allemaal wel en niet moet doen om een viering bij te wonen. Voor ons nog eens een reden om daar weg te blijven

  • Het begint al met het feit dat men zich vooraf (telefonisch) dient op te geven.
  • Er zijn een beperkt aantal (gemerkte) plaatsen beschikbaar.
  • Deuren dienen open te blijven; klinken en handvatten worden niet aangeraakt.
  • Bij binnenkomst wordt gecontroleerd of men op de lijst staat.
  • Handen dienen ontsmet te worden.
  • Men wordt naar een plaats begeleid.
  • Enzovoort
  • Enzovoort
  • Enzovoort
  • In het overzicht wordt tot in de finesses uit de doeken gedaan hoe men dient te handelen.

Ik stel voor dat men het overzicht eens leest, dan zie je pas wat er allemaal aan te pas komt als men ter kerke wil gaan

5362 Zit je aan mijn bips . . .

Ik moet het toch maar eens kwijt. Er zullen wel weer mensen zijn die zullen zeggen, nee dat is niet zo en je ziet dat verkeerd. Maar tegen hen zou ik willen zeggen, dat ze de linken die in dit bericht onder ‘Lees hier meer’ zitten moeten aanklikken en . . . lezen. Want dan hoor (lees) je het ook eens van een ander.

Wat wil ik dan kwijt?
Nagenoeg elke keer dat homo’s in Amsterdam of ergens anders in ONS land in elkaar geslagen worden, zijn de daders van Marokkaanse afkomst. Je kunt er nagenoeg de klok op gelijk zetten. Meestal wordt in het bericht dat niet aangegeven, maar komt dit pas veel later naar buiten als het eigenlijke voorval al bij veel mensen is weggezonken. Die matpartijen blijven echter bij mij wel op mijn harde schijf opgeslagen.
Laatst viel het mij op dat o.a. Halsema, de burgemeester van A’dam en ene Jetten, fractievoorzitter van D66 de daders niet bij naam en toenaam wilden of durven te noemen. Gelukkig publiceerde RTL Nieuws over het wegkijken van beiden bij Marokkaanse rel-jongeren.
Lees hier meer >>>>>

Vorige week protesteerden vrouwen uit Scheveningen. Zij worden de laatste tijd op de boulevard lastig gevallen. Vorige week vrijdag  liepen honderden moeders, oma’s, dochters en vriendinnen tussen het standbeeld van de Scheveningse Vissersvrouw en de Pier een grote protestmars  tegen intimiderend, grensoverschrijdend gedrag van mannen op de Boulevard.
In de krant worden de daders nu nog patsertjes, tuig en eikels genoemd. Maar later zal wel weer blijken dat er veel Ma********* onder de zich misdragende pubers zitten.
Lees hier meer >>>>>

Tja . . . ik moest dit even kwijt. Uiteraard liepen de vrouwen ook met zelfgemaakte protestborden. Eentje sprong er voor mij uit: Zit je aan mijn bips . . . eindig je in het gips

5361 De master bedroom

Vijf dagen per week kijken wij rond de klok van vijf uur naar het Engelse TV-programma ‘Escape to the country’ – ‘Droomhuis op het platteland’ op SBS6. In het programma is een echtpaar op zoek naar een huis op het platteland in een van de Britse graafschappen. De format van het programma is duidelijk. Eerst komen de wensen en het budget van de huizenzoekers aan bod. Daarna worden drie huizen bezocht en tussen de zoektocht door wordt er ook nog wat informatie gegeven over de streek waar de huizen staan.

Het bezoek aan het te bezichtigen huis loopt volgens een vast stramien. Uiteraard komen ze ook altijd in de ‘master bedroom’ terecht. Wij zijn altijd benieuwd of de kijkers aan het eind van het programma ook koper zijn.

Naar het schijnt zullen de makers van het programma een aanpassing moeten aanbrengen in het succesvolle programma.

 De term ’master bedroom’ moet in de ban. Dat vinden tientallen makelaars in Engeland die de aanduiding voor de hoofdslaapkamer niet langer willen bezigen vanwege de toespelingen die het zou hebben op seksisme en slavernij. In plaats van ’master’ zullen ze de kamer voortaan aanprijzen als ’primaire’ of ’belangrijkste’ slaapkamer, meldde Mail Online. De verandering vloeit voort uit de politieke correctheid en een verandering bij de huizenzoekers in Londen.

Edward Heaton, van makelaarsbureau Heaton and Partners, is tegen de ommezwaai en noemt het schrappen van de term master ’belachelijk’. „Er wordt nu van ons verwacht dat we onze geschiedenis en ons erfgoed negeren om een luidruchtige minderheid te kalmeren.”
Lees hier meer >>>>>

Tja . . . Politieke correctheid, laat me niet lachen. Een zeer kleine minderheid dicteert momenteel wat de meerderheid allemaal dient te doen en dient te laten. ABSURD.

Zo las ik zaterdag in dit verband in het Briefje van Jan  – Aan Geert Wilders o.a. het volgende:

Wat we in en na maart 2014 hebben zien gebeuren, vertoont grote gelijkenis met wat er momenteel rond ‘racisme’ gebeurt. Er is een incidentje en vervolgens wordt alles en iedereen (media, politici, BN’ers) in stelling gebracht om er een agenda doorheen te drukken. De gewelddadige dood van een draaideurcrimineel in Amerika moet leiden tot het herschrijven van onze vaderlandse geschiedenis en miljarden aan herstelbetalingen.

Tja . . . zo gaat het er momenteel aan toe in ONS land en trouwens ook in Engeland. Want daar maken een paar politiekcorrecte makelaars zich nu heel erg druk over  . . . de master bedroom.