Categorie: Opmerkelijk

Als je met je hoofd al een beetje in vakantiesferen zit, is het moeilijk om creatief te zijn en een onderwerp te vinden voor het dagelijkse bericht. Maar dan komt er ineens een kop boven een bericht voorbij, waarvan je denkt: ‘Daar hebben we er weer een’.

‘De penis is de antenne van het hart’, stond er boven het artikel. Uroloog Dr. Frank Sommer beweert in het artikel dat 90% van de erectieproblemen een physiek probleem is.

Er zijn twee hoofdoorzaken. De eerste is weefselveranderingen in de penis. 55 procent van het penisweefsel is erectiel en houdt bloed vast tijdens een erectie, de andere 45 procent is er gewoon. Het weefsel verslechtert als gevolg van normale verouderingsprocessen, maar ook als gevolg van ziekte, hormoontekort of andere oorzaken, en hoe erger het wordt, hoe zwakker de erectie.

De tweede hoofdoorzaak zijn problemen met de bloedvaten die niet meer genoeg bloed naar de penis pompen. Als de erectiestoornis vasculair is, kan dit duiden op een dieperliggend probleem. De penis is de antenne van het hart, vasculaire erectiestoornissen kunnen een voorbode zijn van een hartaanval of beroerte, vier tot acht jaar voordat er zelfs maar een hartaanval of beroerte optreedt"

En de conclusie van Frank is dat erectiestoringen een man dus het leven kunnen redden, omdat dan al vroeg een hartprobleem aan het licht komt.

Tja . . . ik vraag me af hoeveel mannen zich nu zorgen gaan maken over hun hart als HET nu een keer niet lukt. Want zeg nou eerlijk wie staat er nou stil bij de bewering: De penis is de antenne van het hart

Van de week zag ik het bericht staan: Waar is dat kleine zakje voor op je spijkerbroek?

Ineens rinkelde er een belletje bij mij en dacht ik: Daar heb ik in het verleden toch al eens aandacht aan besteed. Dat zakje is indertijd op de spijkerbroek verschenen zodat cowboys daar hun zakhorloge  in konden doen.

Ik besloot om eens op onderzoek uit te gaan op het internet en . . . ik kwam onderstaande berichten tegen.

Waarvoor is nou toch dat kleine vakje in je spijkerbroek?
https://www.nouveau.nl › artikel › mode › waarvoor-n... 
4 jul. 2017 — Wat blijkt: het kleine zakje aan de rechterkant van een jeans, is oorspronkelijk gemaakt voor een horloge. "En het zat al op de eerste ...

Ik weet niet of het een met het ander te maken heeft.
Maar dinsdagavond cirkelde geruime tijd een politiehelicopter bij ons achter over de wijk en woensdagavond verschenen diverse berichten op internet over een politieinval op de plaats waar daags tevoren de politiehelicopter rondcirkelde.

Donderdagmorgen werd meer duidelijk, toen ik het bericht zag staan: Man ontvoert hond en dreigt met vuurwapen in Oss, verdachte aangehouden bij woning.

Op gepubliceerde foto’s van de inval is te zien dat er een zeer grote politiemacht op de been was.  Het is nog niet duidelijk wanneer en waarom de man de hond ontvoerde en de familie bedreigde met een vuurwapen.

Tja . . . En ik  vraag me af: ‘Wie ontvoert er nou een hond ?’

Van de week kreeg  ik twee onderzoeken onder ogen:New research may explain unexpected effects of common painkillers en Is It Bad to Not Wear a Bra?

Het eerste onderzoek ging over de bijeffecten van veelgebruikte pijnstillers als ibuprofen en aspirine. De middeltjes lijken ook invloed te hebben op het ontstaan van onder meer hartziekten en kanker. Onderzoekers van Yale hebben mogelijk ontdekt welk mechanisme een rol speelt.
De onderzoekers kwamen er door gebruik van celculturen en muizen achter hoe deze zogenoemde NSAID’s (non-steroidal anti-inflammatory drugs) ontstekingsremmend werken.
Een zeer ingewikkeld verhaal met moeilijke termen als cellulaire stressreductie; ik heb het onderzoek snel terzijde geschoven.

Het tweede onderzoek was eenvoudige koek. Borstgezondheidsspecialist  Cassann Blake legt uit dat het voor vrouwen niet uitmaakt of ze wel of geen bh dragen. Het niet dragen van een bh heeft geen invloed op de vorm van de borsten en ze gaan ook niet meer hangen als men geen bh draagt.

Tja . . . Vrouwen moeten gewoon doen wat ze prettig vinden en niet te lang nadenken over de vraag: Is It Bad to Not Wear a Bra?

Een van mijn mooiste jaren in het onderwijs was het schooljaar 1966-1967. Eind augustus kwamen ongeveer 40 meisjes en jongens mijn lokaal, de eerste klas van een  lagere school, binnen gelopen. Een jaar later kenden ze allemaal de eerste beginselen van het lezen, rekenen en schrijven. In dat jaar werden dagelijks (zes dagen van de week) heel wat uren besteed aan de drie (destijds) vitale vakken. Ik kon de ijverige kindertjes rustig doorsturen naar de volgende 5 jaren van de lagere school waar jaarlijks nog vele uren zouden worden besteed aan de basisvaardigheden van ons onderwijs.

Aan bovenstaande moest ik denken toen ik het volgende artikel zag staan en met stijgende verbazing las: Basisvaardigheden moeten beter: ‘vliegende brigades’ helpen scholen met taal en rekenen

Wat is er toch met ONS onderwijs gebeurd dat ‘vliegende brigades’  kennis, extra handen en hulp op school moeten gaan bieden, zodat onderwijsteams er niet alleen voor staan.

En dat is broodnodig, zo staat in het artikel te lezen.

Want leerlingen hebben vooral moeite met de vaardigheden diep en kritisch lezen: bijna een kwart van de Nederlandse 15-jarigen is hierbij niet in staat om het basisniveau te halen. Door de coronacrisis hebben leerlingen ook nog eens vertraging opgelopen in begrijpend lezen en spelling. De zorgen bij rekenen zijn minder groot, maar er blijven veel leerlingen hangen op het basisniveau. 
Volgens minister Wiersma zijn de basisvaardigheden de afgelopen jaren veel te makkelijk over de schutting gegooid bij de scholen. En zo is dat.

In 1966-1967 begonnen we zowel ’s morgens als ’s middags met de vakken lezen, rekenen en schrijven en dat ook op de zaterdagmorgen, want er was nog geen vrije zaterdag.

Tja de zestiger jaren . . .Toen vonden we lezen, rekenen en schrijven nog belangrijk . . . !!!

Ik weet niet meer precies wanneer ik mijn allereerste polshorloge kreeg. Het was in de tijd dat ik op kostschool zat. Daar de financiële situatie bij ons thuis in de jaren 50 van de vorige eeuw het niet toeliet dat ik een duur merkhorloge kreeg, was het een horloge van dertien uit een dozijn.

Op zekere dag liep het ding niet meer en ging ik naar een heel oud broederke die zich gespecialiseerd had in uurwerken. Ik weet nog dat een van zijn taken was het stoken van de ketel die voor de centrale verwarming en het warme water gebruikt werd. De enorme ketel werd met kolen gestookt. De oude man deed dat bij nacht en ontij. Maar naast dat zware, vieze werk van ketelstoker kon hij ook met klokken en uurwerken overweg.
Toen ik naar zijn kamer liep was ik al gewaarschuwd voor zijn norsheid en eventueel gemopper over de kwaliteit van het horloge. In zijn ‘klokkenwerkplaatsje’ gebeurde wat voorspeld was. Toen hij de horloge geopend had begon hij uit het niets te mopperen over de kwaliteit van het binnenwerk. Maar . . . hij kreeg mijn horloge wel weer aan de praat . .

Aan bovenstaande moest ik denken toen ik van de week via een afbeelding opmerkzaam gemaakt werd op de samenhang van de cijfers op een wijzerplaat van een analoge klok. Nu heb ik een digitaal horloge, maar gedurende een kleine 70 jaar droeg ik een horloge met een analoge wijzerplaat om mijn pols en nooit heb ik die bewuste samenhang gezien.

 

Tja . . . Tijdens mijn zoektocht naar de samenhang van de cijfers kwam ik terecht op een site voor paragnosten. Daar las ik een zin die misschien wel van toepassing zou kunnen zijn op de persoon die met een rode stift de cijfers met elkaar verbonden heeft: Steeds hetzelfde nummer zien staat voor spiritueel ontwaken

Zand onder een verzakt stoepje is belangrijker dan een longkankerscreening voor rokers. Dat zegt huisarts Joost Zaat in een veel gelezen column in de Volkskrant.

Hij vertelt over een 74-jarige mevrouw die struikelde over een verzakte drempel voor de voordeur. Een paar zakjes zand hadden dat voorkomen. Ze brak deze keer niets, maar de volgende keer misschien wel. En hij schrijft: "Als ouderen vallen en hun heup breken, loopt het vaak slecht af: zes maanden na zo’n breuk is 41 procent van de broze ouderen (mager en boven de 80) dood, de helft van de overlevenden kan niet meer naar huis en slechts 39 procent kan buiten een wandelingetje maken."

Joost eindigt zijn column met: Het blijft een plaag, die lobbyclubjes die effectieve zorg en echte preventie in de weg zitten. Steun dus alleen lobby’s voor stoepenzand, beter onderwijs en antirookbeleid. Die longchirurgen begrepen dat trouwens wel.

Dus: Zand onder het verzakte stoepje . . . want vier zakjes zand zijn zinvoller dan screening op longkanker