Categorie: Opmerkelijk

Onze eerste auto in de jaren 70 van de vorige eeuw was  een 'Eend' of 'Lelijk Eendje', zo werd de Citroën 2CV genoemd in de volksmond. Lees hier eventueel meer over de 2CV.

Na de Citroën (aanschafkosten: 3000 gulden) volgden een Simca en twee Lada's (15 jaar). Daarna stapte ik over op Opel (tweemaal) en een Renault Senic. Na de Renault deed Hyundai zijn intrede bij ons. Inmiddels rij ik tot grote tevredenheid in mijn tweede Hyundai. Mocht ik ooit nog een andere wagen moeten of willen aanschaffen, dan zal dat hoogstwaarschijnlijk ook een Hyundai zijn. Na de Renault Scenic (die regelmatig nukken vertoonde) was de Hyundai Tucson een ware verademing met zeer aangenaam rijgenot.

Bovenstaande kwam in me op toen ik enkele weken geleden zat te wachten bij het autobedrijf waar mijn auto gekeurd werd en een kleine onderhoudsbeurt kreeg.

Tijdens het wachten vergaapte ik me aan de nieuwe Hyundai-modellen met de vele nieuwe technische ontwikkelingen. De prijzen van die elektrische modellen liggen zo rond de 60.000 euro. Geen haar op mijn hoofd die er aan denkt om zo’n bedrag uit te geven voor een auto. Een elektrische occasion zou eventueel nog wel te overwegen zijn, maar zijn momenteel echter nog schaars.

Een elektrische auto staat nog wel op mijn wensenlijstje. Of het bij een wens zal blijven zal de toekomst uitwijzen, want je weet nooit hoe een koe een haas vangt. Het rijden in een elektrische auto (een automaat) wil ik nog wel ervaren. Als ik met mijn oudste zoon meerij in zijn Tesla is dat al een genot. Wat moet het dan wel niet zijn als je zelf in zo’n hypermodern, stil en elektrisch voertuig rijdt ???

Uiteraard heb ik de specificaties van mijn wens-auto al meerdere malen bekeken en dan kom je specificaties tegen waarbij mijn oren gaan klapperen:

• • Cornering brake control
  • Sensor overname
  • Helling houder
  • Lane departure waarschuwing activeert de besturing
  • Regeneratieve remmen eenpedaals rijden en motor
  • Bestuurders profielen inclusief motorkarakteristiek en inclusief besturing
  • Oplaadstekker Type 2 (Mennekes) en CCS (Combo)
  • WLTP electric range PEV Pure electric range en 482
  • Cross-traffic alert

Tja . . . Blijft de vraag: Wordt mijn wens ooit nog vervuld ?

Is Cheese Good for You?, stond er boven het artikel.

Kaas begint een slechte naam te krijgen. Omdat het van de koe komt en koeienmelk minder diervriendelijk is dan de zuivelbranche ons wijs maakt. En omdat het ongezond zou zijn: vet, zout.

Een 48+ volvette kaas bestaat voor meer dan een kwart van zijn gewicht uit vet. Het nadeel van verzadigd vet is dat het in grote hoeveelheden slecht is voor je hart en bloedvaten.
Daarnaast zit er in kaas ook veel zout. De precieze hoeveelheid hangt af van de soort kaas, maar 200 mg natrium per plak is zeker niet uitzonderlijk. 2,4 g natrium is het dagelijkse aanbevolen maximum.

Een boterham met kaas om de dag mee te beginnen en bij de lunch een sneetje met komijnenkaas, vind ik heerlijk. Als we uit eten gaan vind ik – als het hoofdgerecht niet al te copieus is geweest – een kaasplankje ook heel lekker.
Nu blijkt weer dat kaas niet zo gezond is.  Laatst kwam ik zelfs een bericht tegen van 25 artikelen die niet gezond zouden zijn. 25 vaak gegeten voedingswaren die slecht zijn voor je gezondheid en portemonnee

Tja . . . als ik toch al die ongevraagde adviezen op zou volgen, zou ik een hongerdood sterven

We zouden het bijna vergeten doordat onze aandacht en medeleven momenteel wordt opgeeist door die verschrikkelijke aardbevingsramp in Turkije en Syrië maar er zijn  in ONS land nog verschillende crisissen, die niet opgelost zijn.
Ze vallen eigenlijk in het niet bij de beelden die we te zien krijgen van ontelbare ingestorte flatgebouwen en de het steeds maar weer oplopende aantal slachtoffers.

Maar toch . . . Ik kwam van de week ook een ander bericht tegen. Op de site indepen.nl zag ik het artikel: Prof. De Lange: Nederland heeft geen ‘stikstofcrisis’

Professor Kees de Lange, emeritus hoogleraar, maar nog altijd volop wetenschappelijk actief. Hij heeft recent, samen met collega wetenschappers van de Amerikaanse denktank de ‘CO2 Coalition’, de laatste hand gelegd aan een uitgebreid wetenschappelijk artikel over de ‘stikstofproblematiek’. De conclusie is helder: er is geen ‘stikstofcrisis’. Het is een ambtelijk verzinsel.

Bij het artikel is een Youtube-filmpje geplaatst waarin Kees in duidelijke en begrijpelijke taal zijn zienswijze uitlegt.

Tja . .  en als ik zo dat filmpje beluisterd en bekeken heb, zou ik bijna – net als Kees de Lange – eigenlijk graag willen zeggen: ONS land heeft geen stikstofcrisis

De Staatsloterij, Vriendenloterij, Bankgiroloterij, Eurojackpot, Postcodeloterij zijn m.i. de loterijen in ONS land met de meeste deelnemers.  Deelname aan een loterij is NIET winstgevend, want de kans dat je wint is zeer klein. Toch nemen veel mensen deel aan de Postcodeloterij om niet als enige met lege handen te staan als de STRAATPRIJS in jouw straat valt.

Wij dus ook en dromen net als zoveel landgenoten dat ie een keer . . .
Maar het blijft bij dromen en dat weten ze bij de Postcodeloterij ook heel goed. Daarom schenken ze ons regelmatig een klein prijsje om ons te blijven binden. Een boekje over bomen, een agenda met heel veel reclame en nog meer van dat spul dat bij het oud papier belandt. Laatst kregen we de mogelijkheid om ons uit te schrijven voor die overbodige agenda’s en ik heb daar meteen gebruik van gemaakt.

De laatste weken vielen we kort na elkaar in de prijzen met onze postcode. Een Hema-kadokaart van 5 euro, 4 paar sokken en een paraplu.

Tja . . . prijzen waarbij je geen gat in de lucht springt. Het zijn gewoon zoethoudertjes.

Tijdens een van onze wandelvakanties in Duitsland zochten we rond het middaguur een restaurantje op om te lunchen. We bestelden ieder ein Schnitzel. Onze verbazing was groot toen de ober onze bestelling voor onze neus zette.
Op ons bord lag een joekel van een schnitzel die uitstrekte tot over de randen van het bord; de kok had kans gezien om ook nog wat plek te vinden voor een portie frites.
Het zal jullie niet verbazen dat een deel van onze schnitzel terug ging naar de keuken.

Aan bovenstaande moest ik denken toen ik in het weekend het bericht zag staan: Horeca Wenen luidt noodklok: schnitzel wordt bedreigd.

De horeca in Wenen zucht onder de enorme prijsstijgingen en de ’nieuwe zuinigheid’ van de klanten. Zo’n 35 procent van de eetgelegenheden in de Oostenrijkse hoofdstad heeft al gerechten van de kaart gehaald vanwege de prijzen en nu wordt zelfs de nationale schotel bedreigd: de Wiener schnitzel.

Tja . . . het zou toch jammer zijn als ie verdwijnt, die Wiener Schnitzel

De Volkskrant vroeg zich af of de vijfde prik tegen corona wel zin heeft.

De eerste twee vaccinaties beschermen nog altijd voor 35 procent tegen ziekenhuisopname en voor 82 procent tegen een opname op de intensive care. Wie een derde prik heeft gehaald is nog steeds voor 65 procent beschermd tegen een ziekenhuisopname. De vierde prik helpt voor 77 procent. Met elke nieuwe prik gaat de bescherming dus weer wat omhoog.

Conclusie: Met een vijfde prik zijn we dus nog beter beschermd. En . . . om het maximale eruit te halen worden we geprikt met aangepaste, zogenoemde bivalente, vaccins.

Tja . . . ik kan echter heel goed begrijpen dat er mensen zijn die zich afvragen: Blijven we aan de gang ?

Schaatskoppel Jutta Leerdam en Koen Verweij uit elkaar: ‘Zijn niet meer de match die we ooit waren’

Schaatsers Koen Verweij (31) en Jutta Leerdam (23) zijn niet langer een liefdeskoppel.
Leerdam schrijft dat ze Verweij dankbaar is voor de mooie jaren, maar dat ze onlangs de beslissing heeft genomen om een punt achter de relatie te zetten. ,,We zitten in verschillende fases van ons leven en zijn niet meer de match die we ooit waren. Ik gun hem het allerbeste’’

Tja . . . Jutta Leerdam kan heel goed schaatsen. Daarnaast heeft ze een prachtlijf dat ze buiten het schaatsseizoen via allerlei fotoshoots ook nog graag aan ons laat zien. Maar Koen Verweij is er dus op uitgekeken na vijf jaar (????)

Toen ik het bericht gelezen had en nog eens dacht aan al die fotoshoots van Jutta, schoot ineens dat gezegde door mijn hoofd: van un skon toffel itte nie lang

Boer Lijder is gestorven en zoals gewoonlijk spreekt de pastoor aan het graf enkele woorden: Boer Lijder was een goede man. Hij heeft zijn leven lang geleden, maar nu is hij uitgeleden.

Een maand later sterft boer Strijder. ook nu spreekt de pastoor een paar woorden uit aan het graf van de overledene: Boer Strijder was een goede man. Hij heeft zijn leven lang gestreden, maar is nu uitgestreden.

Diezefde week verhuisde boer Stonk naar een ander dorp.

Tja . . . ik heb er niets aan toe te voegen

"De afgelopen honderd jaar is uiterlijke schoonheid in onze maatschappij alleen maar belangrijker geworden. Terwijl het vroeger nog een streefdoel was voor een beperkte groep, vooral de jonge vrouwen uit de hogere klasse, is dat mooi-zijn nu iets wat veel breder wordt nagestreefd. Ook van ­oudere mensen wordt verwacht dat ze er hun hele leven jong en gezond uit blijven zien,” zegt sociologe Giselinde Kuipers.

"Recent onderzoek heeft alleszins aangetoond dat wie als minder aantrekkelijk wordt beschouwd, in verschillende domeinen vaker te maken krijgt met uitsluiting en discriminatie, minder macht en invloed ervaart en moeilijker toegang heeft tot de dingen die iedereen graag wil: een goede baan, leuke vrienden, een rendabel netwerk … ‘Lookism’ heet dat dus officieel."
Lees hier meer >>>>>

Tja . . . Lookisme is een term die de discriminerende behandeling beschrijft van mensen die fysiek onaantrekkelijk worden geacht

Fysiek onaantrekkelijk of gewoon  unne hele lilluke mèns