Categorie: Moet dat zo ?

Ambtenaar klaagt over ledigheid van zijn bestaan: “Het zou niemand opvallen als ik maandenlang niets doe”

In het artikel komt de 59-jarige gemeenteambtenaar Herman aan het woord, die doodongelukkig wordt van zijn baan. "De gewetenswroeging maakt me zo gek, dat ik mij vorige week heb ziek gemeld."
"Mijn salaris is buitenproportioneel hoog voor wat ik bijdraag. Ik zou maandenlang in de organisatie kunnen opgaan zonder substantieel iets bij te dragen. Het zou niemand opvallen.’’
In totaal werken er bij zijn gemeente 63 beleidsadviseurs. "Het is belachelijk dat we met zijn drieënzestigen zijn. Zoveel werk is er echt niet. Voor elk wissewasje wordt er ook nog eens een externe ingevlogen. Mijn manager heeft nu weer een interim senior-beleidsadviseur aangenomen om onze afdeling eens goed in kaart te brengen. Ik wilde nog opperen dat dit misschien zijn taak als manager was, maar ik hield wijselijk mijn mond.”
Herman wil niet meer verder.

Tja . . . meestal kom je dergelijke zinnen ALLEEN tegen in de ambtenarenmoppen die circuleren. Ik heb nooit kunnen vermoeden dat er ook werkelijk een ambtenaar is die naar buiten komt met het verhaal dat hij maandenlang op zijn werk is zonder ook maar iets substantieels bij te dragen en dat dat ook nog niemand opvalt.

Nu vraag ik me wel af of er onder 120.000 rijksambtenaren en onder de 160.000 gemeenteambtenaren meer HERMANNEN rondlopen.
Het is toch godgeklaagd dat zulke mensen betaald worden van onze belastingcenten.

Vooruit, eentje dan:
Een ambtenaar komt ’s morgens te laat op z’n werk. Hij zegt tegen z’n chef: “Ik heb me verslapen meneer” Waarop de chef antwoordt: “Verrek, slaap je dan thuis ook al?”

Van de week kreeg ik het bericht onder ogen: Waarom je slaperig wordt als je in de zon zit. In het korte bericht werden de redenen in het kort aangegeven.
De schrijver van het bericht had de gegevens overgenomen van een artikel uit de Huffpost. Maar dat artikel ging hoofdzakelijk over wat je kunt doen om vermoeidheid te voorkomen en een tijd veilig in de zon kunt zitten.

Als je in de zon zit moet je lichaam hard werken; dat wordt in het eerstgenoemde bericht beschreven. In het tweede, het oorspronkelijke bericht wordt ook beschreven wat je daarna moet doen om het lichaam te laten herstellen.

Het is zoals bij zoveel berichten in kranten, op de televisie, op Facebook en het internet men schrijft en zegt niet alles. Meestal is het maar de helft van het verhaal.

Waarom zit de dop tegenwoordig vast aan je plastic fles?

Bovenstaande vraag kan ik inmiddels wel beantwoorden. Maar aanvankelijk hadden wij géén idee. Wij werden er voor het eerst mee geconfronteerd tijdens onze stedentrip naar Rome. Mijn vrouw had toen moeite met het openen van een flesje water.

Voor mij maakt het geen verschil of de dop los of vast zit. Ik leverde altijd al een plastic fles in MET dop. Mijn doppen werden geen zwerfaval.

Ik heb géén probleem met het openen van de flesjes. Volgens het eerder genoemde artikel hebben nogal wat landgenoten problemen met het openen van de plastic fles.

Ik ervaar alleen problemen met het inschenken nadat de fles geopend is. Je moet goed oppassen waar je dop zit na het losschroeven, anders wordt het een grote plenspartij.

Tja . . . Ik vind die doppen die vast blijven zitten aan de fles: verr**** irritant

Wie te veel zonnestroom levert gaat nog meer betalen, waakhond start onderzoek

Steeds meer energiebedrijven rekenen zulke hoge terugleverkosten voor zonnestroom dat het per saldo geld kost om zonnestroom aan het net te leveren. Ook energiereus Essent begint ermee. Een zonnig jaar kan zo duur uitpakken voor mensen met zonnepanelen. De ACM kondigt nader onderzoek aan.

Zo begint het artikel dinsdagmorgen in het AD.

Voor een zonnepanelen-eigenaar – wat ik ook ben – is dit natuurlijk géén goed nieuws. Je wordt gewoon gestraft voor de aanschaf van zonnepanelen. Eerst krijg je allerlei subsidies en nu word je gepakt.

Ik kan hier nog wel wat gal gaan spuien maar dan maak ik me alleen maar kwaad.
Ik eindig met de woorden van ene MvT die ik als reactie onder bovengenoemd artikel aantrof:
Als zonpaneelbezitter wordt je gewoon genaaid waar je bijzit. Eerst jarenlang subsidie voor de aanschaf en dan heb je ze en veranderen de spelregels. Maar we plaatsen wel overal zonpaneelvelden in weilanden maar daar geld geen terugleververgoedingsregeling voor, waar gaat die stroom dan naar toe ? Dit land is totaal out of control, iedereen doet maar wat, bepaald maar wat en voert maar wat uit wat zelf het beste uitkomt. Nederland is de weg kwijt, en het gekste moet nog komen……

Tja . . . het gekste moet nog komen

Papierwinkel: een enorme hoeveelheid documenten die voor een bepaald doel nodig zijn 

Afgelopen donderdag kon ik de tickets ophalen voor onze vakantie naar Portugal. Op het reisbureau werden zoals gebruikelijk alle papieren uit het plastic hoesje gehaald en met mij doorgenomen.

Wat zit er in zo’n hoesje ?
* Brief met het opschrift ‘Hier zijn uw tickets’
* A4-vel met gegevens heenvlucht
* A4-vel voor transfer luchthaven accomodatie
* A4-vel met gegevens accomodatie
* A4-vel voor transfer accomodatie – luchthaven
* A4-vel met gegevens terugvlucht
* Twee vellen met gegevens voor Passagiers
* Drie vellen met Aanvullende voorwaarden vliegreizen
* 1 vel met Handige informatie
* 1 vel voor de Thuisblijvers
* Een aantal vellen met info van het reisbureau
* Vier bagagelabels

Het bijzondere is, dat we zowel op de luchthavens als bij de transferpunten en de accomodatie géén een van die papieren hoeven te tonen. Bij de transfer naar de accomodatie is het noemen van de accomodatie al voldoende en bij de transfer naar de luchthaven in Portugal hoeven we al helemaal niets te zeggen of te tonen. Op de luchthavens en de accomodatie is het tonen van het paspoort of ID-kaart voldoende.
Waarom dan die hele papierwinkel ? zo vragen we ons af. Bij onze vorige reis naar Rhodos kregen we alles digitaal aangeleverd door het reisbureau . Die service moeten ze maar als standaard gaan gebruiken.

In deze digitale tijd durf ik gerust te stellen: Weg met die papierwinkel

Nederland moet grutto beter beschermen van Europese Commissie, stond er boven het bericht.

Nederland moet van de Europese Commissie zijn grutto's beter beschermen. Subsidies en andere regelingen om weidevogels zoals de grutto te beschermen, hebben volgens de Europese Commissie niet geholpen. Nederland moet andere "doeltreffende maatregelen" nemen om het tij te keren. Binnen twee maanden wil de Commissie een verbeterplan zien.

Tja . . . waarschijnlijk hebben de verantwoordelijken de handen vol aan het beschermen van de dassen, vossen en bevers.

De grutto veroorzaakt geen schade, maar van de dassen, bevers en wolven hebben we wel last. De bescherming van die laatste drie trek ik altijd in twijfel als ik weer iets lees over schade of overlast die ze veroorzaakt hebben. Schiet zo’n wolf toch af, die een kind aanvalt is mijn reactie als ik lees over de aanval. Waarom moet er zo moeilijk gedaan worden met dassen die een spoordijk ondergraven ? Nee, ik begrijp dat niet.
Je hoort niemand meer mekkeren over de dinosaurussen die hier vroeger leefden. Mijn standpunt is: Die tijd is voorbij. En zo moet het ook gaan met de overlast veroorzakenden.

Ik zal er geen traan om laten als er in ONS land geen bevers, dassen of wolven meer zijn.

Alles heeft zijn tijd.

Bovenstaand bericht las ik maandagmorgen. Ik weet al niet meer welke kreet ik slaakte. Maar het was een krachtterm in de geest van ‘potverdikkie’ en ik vroeg me af of dat wel allemaal nodig was om planten een andere naam te geven.

Eerst heb ik de kafferboom en de hitlerkever maar eens opgezocht. Toen ik de afbeeldingen bekeken had, zag ik nog steeds de noodzaak niet om de boom en het beestje een andere naam te geven. Ik vind dat wij momenteel teveel reageren op op-en aanmerkingen van personen waarbij een scheet dwars zit. Op een gegeven moment vindt zo iemand iets, de media duiken erop en we hebben ineens een levensgroot probleem met veel aanhangers die uit alle hoeken en gaten tevoorschijn komen, die gaan protesteren en gaan uit het niets eisen stellen. Soms vraag ik me af of ‘die meelopers’ wel weten waar het over gaat.

Dadelijk roept in Amsterdam – daar wordt al veel geroepen – dat de familie Zwartjes hun naam moeten aanpassen, want die is zo racistisch. Nee, voor mij hoeven ze die familienaam niet te veranderen ook niet van die ‘racistische planten’.

P.S.
Ik heb mijn assistent gevraagd om een goed onderbouwde reactie te schrijven waarin staat waarom we de namen van die planten NIET moeten aanpassen. Tis verbluffend hoe goed ChatGPT dat kan verwoorden. HIER tref je die reactie aan.

   Zo gaat ie goed, zo gaat ie beter, alweer 15,56 km

Van de week kwam ik op een Franse pagina terecht, waar de indruk gewekt werd dat Abbé Pierre jarenlang een relatie, een verhouding gehad zou hebben met zijn secretaresse, Lucie Coutaz. Dit kwam naar voren in een biografie over Abbé Pierre geschreven door Bernard Vincent, getiteld “Abbé Pierre, secrets et révélations” (2007). Volgens deze biografie had Abbé Pierre een langdurige en hechte relatie met Lucie Coutaz, die een van de medeoprichters en de trouwe secretaresse van de Emmaüs-beweging was. Abbé Pierre zelf heeft toegegeven dat hij zijn gelofte van celibaat had geschonden en beschreef de relatie als een diepe, platonische liefde die een belangrijke bron van steun en gezelschap voor hem was.

L'Abbé Pierre (pastoor Pierre), Capucijn, echte naam Henri Antoine Grouès (Lyon, 5 augustus 1912 – Parijs, 22 januari 2007) was een Franse rooms-katholiek priester. Hij is de stichter van de Emmaus-beweging die als doel heeft de armen en daklozen te helpen.

Dezelfde dag las ik het bericht: Iconische Franse priester beschuldigd van misbruik

In Frankrijk is geschokt gereageerd op geloofwaardige beschuldigingen van “seksueel misbruik of seksuele intimidatie” tegen de beroemde priester Abbé Pierre, die geldt als een held in de strijd tegen armoede.
Zijn eigen gemeenschap, Emmaus – zowel de internationale als de Franse tak, samen met de Abbé Pierre Foundation – bracht op 17 juli een gezamenlijke verklaring naar buiten, waarin staat dat er een onderzoek heeft plaatsgevonden naar misbruik van “verschillende vrouwen” tussen “het einde van de jaren 1970 en 2005”.

Op een andere site las ik: Twee ‘bijna-heiligen’ vallen van voetstuk. Abbé Pierre en stichter stadsmonniken blijken misbruikers

Tja . . . Ook ‘bijna-heiligen’ kunnen van hun voetstuk vallen

Noorderlingen grootste kakkers, stond er met vette letters boven het artikel.

Het is bewezen. Inwoners van Groningen, Friesland en Flevoland poepen vaker dan andere Nederlanders. Meerdere keren per dag zelfs.

En bij een ander bericht luidde de kop: Je poepschema zegt veel over gezondheid

Je poept altijd op dezelfde tijd, of juist altijd onverwacht. Nooit in een vreemde omgeving, of juist wel. Het heeft allemaal een betekenis. Een recente studie suggereert dat je poepschema veel kan onthullen over je algehele gezondheid.

Ik heb de berichten niet helemaal gelezen, want ik ben niet zo geïnteresseerd in de uitslagen van die zinloze onderzoeken. Ik vraag me wel af: Wie verzint of geeft een opdracht om zo’n nutteloos onderzoek uit te gaan voeren? Zonde van de tijd en het geld.

Tja . .  ik sluit dit eveneens zinloze bericht af met een waarheid als een koe: Koning, keizer, admiraal poepen doen ze allemaal.

Twitter rouwt om Pluisje de kat van Geert Wilders, stond er ineens te lezen op het scherm van mijn computer.

Toen ik naar beneden scrolde volgde er een grote foto van een kat en allemaal schermafbeeldingen van twitter-berichten die hun mede leven betuigden aan Wilders en . . . Pluisje. Zelfs katten die al eerder dood gegaan waren werden herdacht.

Kan me best voorstellen dat iemand gehecht is aan zijn kat, maar om op je telefoon te tikken: . . . rust zacht lief kattebeestje, op weg naar de kattenhemel . . . gaat mij wat te ver.

Zo gaat ie goed, zo gaat ie beter, alweer 14,4 km