Ik kan het me nog goed herinneren. Mijn oudste zoon zat in het tweede jaar van de kleuterschool. Vlak voor Pasen kwam hij thuis met . . . een kuikentje. Ik was verbaasd en tegelijkertijd verbolgen. Maar liet dat niet aan mijn zoon merken. ‘Wat heeft een kuikentje anno 1973 met het Paasfeest te maken?’, zei ik tegen mijn vrouw. De tijd van het Rijke Roomse leven was bij mij in dat jaar nog niet helemaal voorbij.
We hebben het kuikentje in een doos in de keuken gezet en gezorgd dat het dagelijks voer kreeg. Toen het de doos ontgroeid was hebben we het beestje naar mijn vader gebracht, die – zonder dat mijn zoon het wist – er vakkundig kippenbilletjes van maakte.
Bovenstaande kwam in me op toen ik van de week het bericht zag staan: ‘Kuikentjes moeten afleiden van smartphone’.
De autoriteiten van de Indonesische stad Bandung hebben in totaal 2.000 kuikens aan scholieren gegeven. Daarmee hopen ze de scholieren weg te houden van hun mobiele telefoon. Volgens lokale media gaf de lokale burgemeester vrijdag het startsein voor de campagne.
De kinderen kregen vrijdag de dieren in kleine kooitjes overhandigd. Op de kooi stond een bordje met de tekst ‘Pas goed op mij’. ’s Morgens en ’s avonds moeten de kinderen de kuikens voeden. „Ze moeten discipline zien te krijgen”, aldus de burgemeester.
Tja . . . Ik ben bang dat de actie weinig zoden aan de dijk zal zetten. De gedachte achter de actie vind ik wel goed gevonden: Kuikentje in plaats van iPhone
