Categorie: Geen categorie

Van de week in de Algarve . . .
De ZON gaat
en
De MAAN komt

Vejo você amanhã, Tot morgen

Toen we van de week via de 160 treden tellende trap de kliffen waren afgedaald en op het strand Santa Eulalia kwamen, zagen we dat het strand bezaaid lag met een donkerbruine materie. Ik dacht dat het algen waren. Ik besteedde er verder geen aandacht aan en we zetten onze strandwandeling (in de hitte) voort.

Onderzoekers weten dat Rugulopteryx okamurae voor het eerst opdook in Zuid-Frankrijk, waar oesteraquacultuur wordt bedreven, en zich daarna verspreidde naar Spanje, Marokko en Portugal.

Aan bomen, planten en bloemen is hier geen gebrek. Dagelijks zijn tuinlui bezig om deze te verzorgen. De diversiteit is zeer groot. Omdat het hier nooit vriest staan hier ook veel cactussen en vetplanten in allerlei soorten en vormen.

Het is elke keer weer een genot om deze te bekijken en te bewonderen. Vandaag laat ik ook jullie de Agave Attenuata zien, die je hier vaak tegenkomt. In het perk bij onze voordeur staan er zelfs wel een stuk of vier te pronken.

De Agave Attenuata komt oorspronkelijk uit Zuid-Amerika en wordt ook wel de Zwanenhals Agave genoemd. Deze Agave krijgt een stam waardoor de bladeren omhoog komen.

Vejo você amanhã, Tot morgen

De tweede week van ons verblijf hier op het resort is het iets minder druk dan tijdens onze eerste week. Er zijn nogal wat lege parkeerplaatsen. Waar in de eerste week tot mijn verbazing ‘heel dikke wagens’ geparkeerd stonden. Volvo’s, BMW’s, Mercedessen uit het allerhoogste segment, Tesla’s, stationwagens groter dan een lijkwagen en ik zag zelfs een grote dikke Jaguar en een forse Porsche. De bezitters van die wagens, Portugezen, zijn in het afgelopen weekend vertrokken omdat de schoolvakanties ten einde lopen.

In een deel van de lege appartementen zijn nu Engelsen gehuisvest. Want het aantal Engelssprekenden is flink toegenomen. In plaats van mooi egaal gebruinde lijven zie je nu spierwitte mannen, vrouwen en kinderen (Engelse kinderen lijken ALTIJD vakantie te hebben). Ook de kleding van de Engelse vakantievierders is wat minder bij de tijd dan de kleding van de inmiddels vertrokken Portugezen.

Tja . . . Vakantie vieren is af en toe ook aapjes kijken.

Vejo você amanhã, Tot morgen

Toen we van de week op weg waren naar de farmacia (in de apotheek hing het op de zaterdagmorgen met de benen buiten) passeerden wij de stierenvechtarena van Albufeira. Weer thuis ging ik natuurlijk op zoek naar meer informatie over die arena.

Toen we voor ons vertrek aan het inpakken waren vroegen we ons af of we een paraplu moesten meenemen. We besloten om dat niet te doen.

Toen we de 4de september vertrokken wisten we dat de eerste week van ons verblijf niet zo zonnig zou verlopen als het weer in ONS land. De regen is tot heden nog geen echte spelbreker geweest. Maar zaterdagmorgen viel om 8 uur de regen met bakken uit de Portugese hemel. Juist op het moment dat ik verse broodjes ging halen. Op de heenweg werd ik nat, maar op de terugweg liep ik onder een umbrella die ik in de mini-supermercado had gekocht.

Tja . . . Hadden we toch een paraplu moeten meenemen ❓
Om 10 uur scheen de zon weer volop ‼️

Vejo você amanhã, Tot morgen

Toen we maandag, de dag van aankomst, op enig moment boven vanaf de kliffen naar het strand keken, viel het ons op dat er NIEMAND op het strand en in de oceaan was.

Een paar dagen later kwam de aap uit de mouw. Vlak voordat we met de transferbus arriveerden bij het resort had het daar flink geregend. In de bus hadden we bijna zwarte regenwolken gezien. Het terras waar we lunchten stond daardoor ook nog blank, daarom aten we binnen.

Van de week meldde de The Portugal News: Drie stranden in de gemeente Albufeira, in Faro, waren maandag gesloten voor zwemmen, volgens de Nationale Maritieme Autoriteit(AMN). Volgens de autoriteit werd "een sterke alluvium veroorzaakt door intense regen" weerspiegeld "in microbiologische waarden boven de referentieparameters". De stranden van Santa Eulália, en twee andere zijn allemaal "ongeschikt om te zwemmen" verklaard.

Tja . . . Toen was meteen duidelijk waarom we ‘s maandags niemand op het strand en in de oceaan gezien hadden. ‘t Kan verkeren.

Vejo você amanhã, Tot morgen

Ik heb hier al veel vaker vermeld wat de redenen zijn dat we geswitcht zijn van Frankrijk naar Portugal als vakantieland.  Gastvrije en vriendelijke mensen is er een van. We merkten dat op onze allereerste dag aan den lijve. Hier op het resort krijg je bij het inchecken een polsbandje dat je tijdens jouw verblijf dient te dragen. In de zwembaden wordt regelmatig een controle uitgevoerd door een medewerker in lichtblauw t-shirt met op de rug de tekst ‘CONTROLO’.  Het is al jaren dezelfde man die dat doet. Maandag hadden we wegens alle hectiek vergeten het bandje om te doen. Uiteraard kwam ‘de controleur’ langs en toen ik zei dat ik in alle hectiek het vergeten was, lachte hij ons toe want hij herkende ons.

’s Avonds dineerden we in een van de drie restaurants op het resort. In een oogopslag zag ik dat er twee bedienden waren die er verleden jaar ook bedienden. Een ervan zijn we alle jaren dat we er al komen steeds tegen gekomen. Op een gegeven moment kwam hij naar onze tafel toe en begroette ons met een handdruk en informeerde hoe het met ons ging !!!

Tja . . . Dat bedoel ik nou met vriendelijke en gastvrije Portugezen.

Vejo você amanhã, Tot morgen.

Ondanks het feit dat we een lange nacht hebben gehad, bleek gistermorgen dat de vermoeidheid van het zeer vroege opstaan, het reizen en hangen, het sjouwen met de koffers nog niet uit onze lijven verdwenen was. Daarom lasten we gisteren in alle opzichten een RUSTDAG in.

Vejo você amanhã, Tot morgen.