Categorie: FF Weg

Zakdoekje leggen
Niemand zeggen

Bovenstaande zong door mijn hoofd toen  we van de week ‘s morgens in een van de vele zwembaden onderstaand tafereel tegen kwamen.

Al voor 10 uur hadden gasten een handdoek gelegd op de ligbedden om deze te reserveren. Toen wij om 12.15 uur naar ons appartement liepen voor de lunchpauze lagen de badlakens er nog maar de gasten waren nog steeds niet verschenen. Toen we na de lunchpauze terug kwamen lagen de handdoeken er nog, maar de leggers waren nog in geen velden of wegen te bekennen. Om 15.15 uur kwam eindelijk een viertal jong-volwassenen die op de reeds meer dan 5 uur ‘gereserveerde’ ligbedden plaats namen

Tja . . . Op nagenoeg alle vakantiecentra is dit een hardnekkig verschijnsel. De directie van het resort waar we verblijven heeft op diverse plaatsen bordjes geplaatst om aan te geven dat een ligbed reserveren niet is toegestaan.

MAAR . . . Tijdens de lunchpauze zie je dat de meeste gasten het ligbed bezet houden door hun handdoek te laten liggen. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat wij dat ook doen . . . ‼️‼️‼️ Dus mij hoor je nou ff niet meer . . .

Bom dia

Het resort is redelijk tot goed bezet. Het merendeel van de gasten is Portugees. Hoorde je in juni hoofdzakelijk Engels en Nederlands, nu voert het Portugees de boventoon.

Ook opvallend is dat deze Portugezen in ‘dikke’ wagens rijden. Stationcar modellen van Volvo, Audi, BMW, e.d. bezetten de parkeerplaatsen.

Maar . . . Gisteren is de uittocht begonnen. Dat verbaasde ons niet want dat hadden we verleden jaar ook gezien. Maandag beginnen de scholen weer en dat betekent voor veel Portugezen het einde van de vakantieperiode.

Ik verwacht dat het de komende weken wat rustiger wordt, maar dat vinden wij niet erg . . .

Woensdagavond gingen we eten in het restaurant met een van de mooiste uitzichten van het resort (afbeelding bij 6152). We zochten een plaatsje buiten op het terras en genoten van het uitzicht. Daar we de menukaart kenden van een paar maanden geleden, was onze keuze snel gemaakt.

Mijn vrouw en ik kozen de Abanicos de porco preto of anders gezegd: Black porc. Toen ons eten opgediend was kwamen uit alle hoeken en gaten wespen 🐝 🐝 🐝  op de schotels af. Een van de obers kwam naar onze tafel en probeerde de wespen met een menukaart te verjagen. Maar dat hielp niet. De ober verklaarde dat de wespen afkomstig waren uit de buurt van Faro. De bosbranden van enkele maanden geleden hadden deze ‘vervelende’ beestjes verjaagd en deze hadden nu hun domicilie elders gekozen. Tja . . . Een mooi verhaal van die ober.
De wespen hadden het alleen op de ‘black porc’ voorzien en toen de plank,     waarop het vlees opgediend was, leeg was, verdwenen de wespen als sneeuw voor de zon.

Ondanks die vervelende beestjes had het eten ons zeer goed gesmaakt.

Gistermorgen waren we al om 04.30 uur op de luchthaven in Eindhoven. Van uitzonderlijke drukte en chaos was geen sprake. Zowel het afgeven van de koffers als de securitycheck verliepen vlot. Omdat alles zo vlot verliep moesten we wat langer wachten voordat we konden boarden. Ook dat verliep allemaal soepel en op tijd. Om vijf over 9 landden we in Faro en om half 11 zette de chauffeur van de shuttlebus ons af bij het resort. We mochten al om 13.00 uur in het appartement. De wachttijd gebruikten we om onze dorst te lessen en te lunchen.

Nadat we ons geïnstalleerd hadden zochten we verkoeling in een van de zwembaden. Omdat de schoolvakanties in Europa nagenoeg overal teneinde zijn is het ‘rustig’ op het resort, want volwassenen schreeuwen niet.

We zitten in een appartement in een van de rustige hoeken van het vakantieverblijf. Vijf jaar geleden zaten we daar ook al eens. We zullen ons de komende weken hier best vermaken, want ook de weersvoorspellingen zijn goed tot zeer goed. We vermaken ons hier wel.

Bom dia.

Als je dit leest zijn we onderweg of inmiddels al aangekomen in Portugal. Volgens onze reisgegevens vliegen we vandaag om 07.00 uur vanaf Airport Eindhoven naar Faro, waar we volgens de planning om 09.00 uur landen. Van daaruit gaan we met een taxibusje naar ons geliefde resort waar we tot eind september zullen verblijven.

Daar aangekomen zullen we informeren hoe laat ons appartement beschikbaar is.
Uiteraard zullen we hier op Menne Weblog weer verslag doen van onze belevenissen.

Bom dia.

De eerste week hier, de Pinksterweek, kenmerkte zich door een flinke drukte en de HITTE. Er waren nogal wat landgenoten, die met hun schoolgaande kinderen (waaronder ook enkele die flink konden schreeuwen) genoten van een extra weekje vakantie.

De tweede week waren we verbaasd over de grote hoeveelheid Engelsen, die met hun krijsende en schreeuwende kinderen bezit hadden genomen van de zwembaden.

De derde week, onze laatste vakantieweek, kenmerkt zich door de rust die er heerst op het resort. Er zijn beduidend minder vakantiegangers dan de eerste twee weken. Ook het aantal leerplichtige kinderen is aanzienlijk verminderd.

Wij genieten nog steeds met volle teugen van alle geneugten van Portugal, de Algarve en het resort.

Zondagmorgen zaten we rond de klok van 10 uur aan de rand van een zwembad te genieten van de Portugese zon, de serene rust en de stilte. Rond 11 uur kwamen uit het westen donkere wolken aanzetten, maar deze dreven gelukkig over. Ze zorgden er wel voor dat de zon niet meer zichtbaar was. Maar . . . na de lunch waren de wolken vertrokken in oostelijke richting, naar Spanje.

Een van onze favoriete gerechten naast de cioppino is een cataplana en dan het gerecht dat louter uit vis bestaat.

Een cataplana is een kookgerei dat wordt gebruikt om Portugese visgerechten te bereiden, populair in de Algarve. De cataplana is ook de naam van een typisch gerecht uit de Algarve, evenals een Portugees kookgerei dat werd gebruikt om het gerecht te maken en een kookmethode die het gebruikt.

Zondag hebben we in een restaurant in de buurt van het resort weer genoten van dat overheerlijke gerecht. Deze keer hadden we de Cataplana de Peixe Misto gekozen met gekookte aardappelen. We genoten met volle teugen van dat speciale Portugese gerecht, dat in de Algarve (en nu dus ook bij mijn vrouw en ondergetekende) zo populair is en goed in de smaak valt.

Ook hier op het resort is er regelmatig sprake van plasticsoep, een opeenhoping van plastic materialen. Nogal wat vakantiegangers weten geen raad met de opblaasbare zwembadfiguren die ze hier aangeschaft hebben als ze weer naar huis gaan. De opblaasbare grote, kleine en zeer grote banden, de luchtbedden, de enorme pelikanen, de pizzapunten, de waterijsjes op een stok, de krokodillen, de pijlstaartroggen en dolfijnen hebben hun dienst gedaan en . . . Ja wat doe ik er nou mee?

Een flink aantal van die plastic figuren worden leeg gelopen of nog opgeblazen in het zwembad achter gelaten. En liggen daar dan . . . ❓❓❓

Zag laatst dat een vertrekkende groep jonge meiden aan een dame vroeg of zij hun bal, die ze hier aangeschaft hadden, wilde hebben. Zo moet dat . . . Zo kan het ook ‼️‼️

Tja . . . Toen ik van de week de afgedankte plastic figuren zag liggen, schoot er van alles door mijn gedachten: Opgeruimd staat netjes. Ikke, ikke, ikke en de rest kan . . . Na mij de zondvloed. Ze zien maar wat ze ermee doen. Ik ben weg, doei.