Tjonge, tjonge, tjonge wat is het wennen aan het koude zomerweer in ONS land. Met een duf hoofd van vermoeidheid en slaap zit ik nu op woensdagmorgen dit bericht te tikken terwijl mijn gedachten nog steeds in Andalusie zijn.
Vanmorgen hebben we na het onbijt als eerste activiteit de zelftest afgenomen die we dinsdagavond op Eindhoven Airport uitgereikt kregen. De uitslag was voor zowel mijn vrouw als mij: NEGATIEF, dus dat is positief!
Vandaag wil ik ons noodzakelijk uitstapje van maandag naar Nerja hier op Menne Weblog niet onvermeld laten.
We moesten naar het 50 km verderop gelegen Nerja vanwege de antigeen-test die mijn beide kleinzonen dienden te ondergaan om ONS land weer in te mogen. Toen we maandag om half 5 wilden aanrijden naar een medisch centrum in het eerdergenoemde stadje bleek de rechter voorband van de Ford Transit lek te zijn; een grote spijker was de oorzaak. Met vereende krachten werd de band verwisseld en met een halfuur vertraging konden we alsnog vertrekken.
Na de testen (uitslag ‘negatief’) besloten we om het centrum in te gaan. Tijdens de voorbereiding van de tour had ik gelezen dat in Nerja het ‘Balkon van Europa’ een grote toeristische trekpleister is. Nerja bleek een mooie, nette, luxueuze toeristenstad te zijn met prachtige witte gebouwen, grote pleinen, nauwe winkelstraatjes en 300 restaurants.
Het Balcon de Europe bleek een groot rond plein te zijn boven op een rots gelegen en 25 meter boven de zeespiegel. Vanaf het balkon heeft men zicht op de stranden en de Middellandse Zee. Uiteraard hebben wij ook een familiefoto ‘laten maken’. Er worden daar ontzettend veel foto’s en selfies gemaakt.
Omdat het voor ons etenstijd (19.15 uur) was, gingen we op zoek naar een restaurant. We kwamen op een binnenplein terecht waar een zestal eetgelegenheden lagen. Mijn oudste zoon koos voor een zeer net en luxe restaurant. De vriendelijke ober vertelde honderduit over zijn menu; hij haalde zelfs vacuumverpakt vlees uit de koelkast om zijn vlees van het Angusrund aan te bevelen. Wij lieten ons verleiden tot een T-bone steak van het eerdergenoemde rund. Het was geen verkeerde keus; het smaakte voortreffelijk. Groot en klein waren het er over eens dat we een voortreffelijke en heerlijke maaltijd voorgeschoteld hadden gekregen. Het verrassende dessert; een speciaal verfrissend zoet drankje smaakte naar meer.
Na de maaltijd reed de voortreffelijk chauffeur ons weer terug naar de casa. Deze keer reed onze zoon in het donker de slingerende, stijgende en dalende, smalle deels onverharde bergweg op.
Tja . . . ook het noodzakelijke uitstapje naar Nerja was genieten. Of op zijn Spaans gezegd: DISFRUTAR.