Vrijdag is het er dan eindelijk van gekomen. Mijn schoonzus had al maanden geleden aan gegeven dat ze graag een keer met mij een wandelroute zou willen lopen.
Vrijdag was het dan zover. Mooi op tijd stapte ze in haar wandelkleding bij ons binnen. Maar we konden nog niet vertrekken omdat ik allerlei pakketjes moest uitpakken. In een van die pakketjes zat een (wieler-)shirt dat mijn overleden zwager in Santiago de Compostela aangeschaft had, toen hij deze bijzondere stad bereikt had op zijn fiets. Ik paste het shirt aan . . . het zat mij als gegoten. Ik weet zeker dat ik dit shirt in mei tijdens mijn camino een of meerdere keren zal dragen.
Na deze passessie vertrokken we voor onze wandeling. Het werd een zeer bijzondere en aangename wandeling van ruim 17 km. We genoten beiden met volle teugen van de wandeltocht. Voor mij was het wel heel bijzonder, want ik loop meestal alleen. Nu had ik aangenaam gezelschap en hoefde ik Spotify niet aan te zetten. Mijn schoonzus vertelde honderduit en we genoten beiden van de tocht en het zeer aangename weer. Samen rusten, samen lunchen op een bankje, samen een terrasje pikken; het was een zeer bijzondere ervaring.
Toen we Erp passeerden werden we tweemaal aangesproken vanwege de schelp die is vastgemaakt aan mijn rugzak. De schelp van mijn zwager waarover ik eerder al eens berichtte. De eerste keer kwamen we te spreken met een echtpaar dat van Erp naar S de C was gelopen. De tweede keer sprak een dame ons aan die in mei de Camino Portuguese zal gaan lopen. Bijzonder, heel bijzonder.
Bij thuiskomst bekeek ik het shirt nog eens en ontdekte dat mijn zwager het bij een fietsverhuurbedrijf in Santiago de Compostela had aangeschaft. Op de rugzijde staat de spreuk ‘ultreia et suseia’.
Ik ging meteen op onderzoek uit en vond:
Het is een krachtige pelgrimsgroet, diep geworteld in de spirituele traditie van de Camino de Santiago.
Letterlijk betekent het:
Utreia: “Vooruit!” of “Verder!”
Suseia: “Omhoog!” of “Naar boven!”
Samen is het een soort pelgrimsmantra:
“Vooruit en omhoog!”
Een aanmoediging om niet alleen fysiek verder te gaan, maar ook geestelijk te groeien op je pad. Het roept een gevoel op van verbondenheid, kracht en doel, alsof elke stap richting Santiago ook een stap naar jezelf is.
Vooruit en Omhoog !
Een mooie spreuk om het bericht over een prachtige dag mee af te sluiten.
Tja . . . Wat een dag, wat een mooie dag, wat een bijzonder mooie dag !!