Zoals ik gisteren aankondigde kon ik vanaf zaterdag de uitnodiging voor de coronavaccinatie in de brievenbus krijgen.
Omdat ik op PostNL kan zien wanneer er post onderweg is naar ons, had ik ’s morgens vroeg al een afdruk gezien van de envelop van de Rijksoverheid die naar ons onderweg was. Rond het middaguur stopte de postbode de envelop in de brievenbus. Na de lunch kroop ik achter mijn computer om een afspraak te maken.
Tot mijn zeer, zeer grote verbazing kon ik al dezelfde middag terecht voor de eerste prik en er werd een afspraak voor vijf weken later vastgelegd voor de tweede prik.
Ruim op tijd reed ik naar het industrieterrein waar in een bedrijfshal een grote priklocatie is ingericht. Ik weet niet of ik op dezelfde stoel als Sanna – die in januari de allereerste prik ontving – heb gezeten, maar de hal kwam me van de televisiebeelden bekend voor.
Het aanmelden en prikken verliep vlekkeloos. Toen de 15 minuten verplichte rust voorbij waren liep ik naar mijn auto en reed naar huis met een registratiekaart op zak.
Tja . . . ik was nog steeds verbaasd. Van de uitnodiging in de bus tot het wegrijden bij de priklocatie zaten maar een paar uur. Terwijl ik naar huis reed, dacht ik: ‘Da’s snel !!!’