Ik voel me nog niet 100% fit, maar toch wel in staat om weer eens een bericht online te zetten.
.
Mijn allerlaatste activiteit voordat ik op nieuwjaarsdag ‘s avonds in de gaten kreeg dat het de verkeerde kant opging en ik in de lappenmand belandde was het in beeld brengen van de gevolgen van de brand in de voormalige congregatiekapel, voormalige bibliotheek en voormalige Turkse moskee.
Tijdens de afgelopen week heb ik nog vaak moeten denken aan het feit dat de voormalige kapel zwaar verwaarloosd was. In elk artikel over het rijksmonument dat ik onder ogen kreeg werd het onderhoud- dat niet uitgevoerd werd – aangehaald, maar degene die het had moeten uitvoeren werd niet met name genoemd.
Alleen de pastoor die in de naastgelegen pastorie woont sprak er zich duidelijk over uit zonder namen te noemen.
“Het moest een keer gebeuren”, zegt de pastoor. “Er is dertig jaar lang geen onderhoud gepleegd aan het gebouw.” Het gebouw was uniek in Nederland. “Het hebben van een congregatiekapel was echt iets unieks voor Veghel. Dat hebben ze nergens anders.”
In 1980 werd de kapel door de eigenaar, het parochiebestuur, voor 1 (= een) gulden – met de vermelding van onderhoudsplicht – verkocht aan de Turkse gemeenschap. Ik heb niet kunnen achterhalen of het parochiebestuur de ‘schenking’ uit liefdadigheid deed of om verlost te zijn van de hoge (onderhouds-)kosten.
36 jaar lang deed de neogotische kapel dienst als moskee. Er werd weinig tot geen onderhoud aan het gebouw gepleegd. Dat werd nog eens bevestigd door een voormalige gemeenteambtenaar die ons op een familiedag door het centrum rondleidde en bij de voormalige kapel haarfijn uitlegde en liet zien waar de verwaarlozing had toegeslagen. Hij stak zijn teleurstelling en verontwaardiging niet onder stoelen of banken.
Wie na 2016 – toen de Turkse gemeenschap naar een spiksplinternieuwe moskee vertrok – eigenaar is geworden is mij niet bekend. Uit krantenberichten uit die tijd bleek dat de Turken het zwaar verwaarloosde gebouw voor 100.000 euro aan de gemeente wilden verkopen. Maar ik kan niet achterhalen of de gemeente daar ingetrapt is.
Door bovenstaande feiten is de vraag wie het gebouw heeft verwaarloosd door geen onderhoud te plegen niet klip en klaar beantwoord.
De pastoor laat tussen neus en lippen wel weten wie hij verantwoordelijk acht voor de verwaarlozing. De voormalige gemeenteambtenaar die ons rondleidde wees heel duidelijk een schuldige aan. En ik . . . Ik denk dat ik ook wel weet wie de voormalige kapel waar ik zoveel herinneringen aan heb heeft verwaarloosd. Maar ik doe net als alle anderen de afgelopen week. Ik noem geen namen en laat maar even in het midden wie de schuldige(n) is of zijn.
Tis zoals het is
FOTO: Reliplan
