6170 In de Algarve (20).

Palmas, muitas palmas . . .

Verleden week zag ik medewerkers van een tuinbedrijf de vele palmen op het vakantieverblijf verzorgen. Op een aanhangwagen stond een compressor die aangesloten was op een groot vat. Aan het vat zat een tuinslang die weer bevestigd was aan een zeer lange staak die kon reiken tot aan de top van de hoge palmen. Bij elke palm werd een bepaalde hoeveelheid vloeistof boven in de kruin gespoten. Af en toe zag ik ook dat het vat opnieuw gevuld werd met een bepaald poeder en water.

Uiteraard ben ik op zoek gegaan naar de bedoeling van deze behandeling. En wat bleek? Men was bezig met de bestrijding van de rode palmkever, die de palm dus van boven en binnenuit kan aanvreten. Met alle nare gevolgen van dien.

Lees HIER en HIER meer over de rode palmkever en de bestrijding.

Tja . . . Het zou ontzettend jammer zijn als de palmkever vat zou krijgen op die prachtige, majestueuze palmen hier op en rond het vakantieverblijf . . .

Bom dia

6169 In de Algarve (19)

Vakantie is een meerdaagse periode waarin een persoon zijn gewoonlijke dagelijkse activiteiten staakt; hij of zij gaat tijdelijk niet naar school, studie, of werk. Het woord vakantie is afgeleid van het Latijnse vacare, dat staat voor leeg of vrij zijn. Vakantie staat dan voor het vrij zijn van verplichtingen. Omstreeks 1850 kreeg het begrip de huidige betekenis.

Tja . . . ‘Leeg of vrij zijn’, het vakantiegevoel. Je kunt dat niet in een woord omschrijven. Mensen zullen het ook verschillend ervaren. Het is m.i. afhankelijk van heel veel factoren en omstandigheden.

Maar een ding is zeker: het vakantiegevoel was en is de afgelopen weken klip en klaar bij ons aanwezig. Een voorbeeld maakt dat voor mij heel duidelijk. Zowel mijn vrouw als ik vragen regelmatig aan elkaar: ‘Welke dag is het vandaag?’

Tja . . . Nog een paar dagen genieten van dat heerlijke vakantiegevoel . . .

 

P.S.
Met een strakblauwe hemel en een zeer warme Portugese zon (temperatuur van boven de 25 graden) de komende dagen vinden wij dat niet zo moeilijk.


Bom dia

6168 In de Algarve (18)

Van de week was er tijdens een nacht wat consternatie in ons appartement.  Mijn vrouw was wakker en hoorde in de keuken allerlei geluiden. Toen ze poolshoogte ging nemen constateerde ze dat het een krekel was die tekeer ging. Het beestje was haar echter steeds te vlug af tijdens het vangen.

Mijn vrouw besloot maar weer naar bed te gaan, maar ook daar hoorde ze het insect tekeer gaan, totdat ze in slaap viel. Ik hoorde echter niets ook niet toen ik een tijdje wakker lag, want in bed heb ik mijn gehoorapparaten niet in en dan . . . inderdaad.

’s Morgens toen we opstonden troonde mijn vrouw mij mee naar de keuken en vertelde mij wat er ‘s nachts gebeurd was en wees me de krekel aan die op het aanrecht zat.

Toen was het snel gepiept. Van de Portugese krekel die mijn vrouw ‘s nachts dwars zat, zullen we geen last meer hebben.

 

Bom dia

6167 In de Algarve (17)

Van de week gebruikte ik in een bericht de term ‘aapjes kijken’. Een bezigheid die mensen beoefenen op een terras, op het strand, in een park, in een zwembad en nog op tal van andere plaatsen.

Zo zitten wij ook regelmatig rond te kijken, ook vanaf ons ligbed in een Portugees zwembad genietend van de warme zon. Zo zat ik een paar dagen geleden een boek te lezen, toen mijn vrouw ineens tegen me zei: ‘Corry Konings is er ook’. ‘Waar dan?’, vroeg ik opkijkend van mijn boek. Mijn vrouw wees in een bepaalde richting. En inderdaad de dame die kwam aanlopen leek als twee druppels water op de eerdergenoemde zangeres. ‘Ik krijg een heel apart gevoel van binnen’, zei ik daarna tegen mijn vrouw en ik ging verder met lezen.

Tja . . . ‘Aapjes kijken’ een mooie bezigheid en soms levert het ook nog een bericht op voor Menne Weblog.

aap-bewegende-animatie-0042

6166 In de Algarve (16)

Maandag de negentiende, de dag van de begrafenis van Queen Elisabeth, was het bewolkt toen we ‘s morgens opstonden. We deden onze normale bezigheden en daarna hebben we buiten op het terras een potje zitten kaarten.
Na de lunch maakten we ons gereed om naar het strand van Olhos d’Agua te lopen, een afstand van een kleine 3 km.

Op de heenweg merkten we al dat het eigenlijk te warm was om zo’n afstand te lopen, maar we zetten door. In het zeer toeristische vissersplaatsje zaten alle terrasjes bomvol. Ook wij namen plaats op een van die terrasjes en genoten van een heerlijk kopje espresso. Heerlijk.

Op de terugweg kregen we steeds meer last van de warmte en mijn vrouw had het er best moeilijk mee. We waren blij dat we terug waren in het appartement en daar trokken we snel onze zwemkleding aan en genoten daarna van het verfrissende water in een van de zwembaden.

Tja . . . We concludeerden dat we met deze temperaturen hier geen lange wandelingen meer ondernemen . . . Pffffffff

 


Bom dia

6165 In de Algarve (15)

Kan me nog herinneren dat mijn vader in de 40-er en 50-er jaren van de vorige eeuw brillantine in zijn haren deed in het weekend. Die gewoonte heb ik enkele jaren overgenomen toen ik op kostschool zat en toen het flesje leeg was, was het einde oefening.

Ik ben niet zo van de smeerseltjes en de geurtjes. Daarom was ik van de week nogal gepikeerd toen er in het restaurant aan het tafeltje  naast ons een Duits echtpaar plaatsnam waarvan de man zeer, zeer rijkelijk met zijn aftershave te werk was gegaan. De irritante en alles overheersende geur bedierf bijna mijn eetlust. BAH !!!

En of de duvel ermee speelde nam daags erna een echtpaar aan het tafeltje achter ons plaats waarvan de man een geur verspreidde met een factor tien in vergelijking met de Duitser van daags tevoren. BAH !!! BAH !!!

Ik begrijp dat overdadig gebruik van geurtjes niet. In beide gevallen hadden derden er last van.

Tja . . . Overdaad schaadt. In bovenstaand  geval onze eetlust.

Bom dia

6164 In de Algarve (14).

Vandaag staat de typische Calcada Portuguesa – de Portugese stoep – in de belangstelling.

In Portugal zijn de stoepen vaak bedekt met prachtige mozaïeken. De mozaïeken worden nog met de hand gelegd door de zogenaamde calceteiros. Met witte en zwarte steentjes worden de mooiste figuren gelegd.

Op het resort waar we verblijven tref je de calcada uiteraard ook aan.

.
.

6163 In de Algarve (13)

Hier boven op de kliffen heb je prachtige vergezichten van de oceaan, naburige dorpjes, stranden en kliffen. Bij een kalme oceaan kan je ook genieten van kleine en grote zeilboten als  ook van kleine en grote motorbootjes. Het is een genot om dat tafereel te bekijken.

Ook op het resort zelf is van alles te zien en in de zwembaden kun je genieten van ‘het aapjes kijken’. Vanuit sommige zwembaden heb je zelfs ook zicht op de oceaan.

Maar . . . Van de week zag ik iets geheel anders. Ik had weer eens een keer verkoeling gezocht in het water en nadat ik een paar baantjes getrokken had zwom ik weer richting trap om het water te verlaten. Toen ik op de trap stond zag ik twee aan twee vier grote, witte, halfronde bollen op twee ligbedden liggen. De twee halfronden werden gescheiden door een smal, minuscuul strookje stof.

Tja . . . Ik keek tegen de niet bedekte spierwitte billen aan van twee gezette, op hun buik liggende zonnebadende dames. Ook dat kun je hier in de Portugese zon aan de kust van de Atlantische oceaan te zien krijgen.

zwemmen-bewegende-animatie-0087
Bom dia

6162 In de Algarve 12

Ik krijg momenteel een paar keer per dag berichten van het weerstation in mijn tuin dat het weer regent bij ons thuis. Ik zie ook dat het kil en nat is.

En wij genieten – na vier dagen van halen en brengen – weer van blauwe luchten en de zeer warme Portugese zon. ZALIG.
Wij genieten dus volop.
Ik heb wel medelijden met de mensen die in ONS land door de regen moeten.
Zoals mijn schoonzus die vrijdag via een berichtje liet weten dat ze ZEIKNAT thuis was gekomen.
Tja . . . Het kan verkeren.


Bom dia

6161 In de Algarve (11)

O, wat ben je mooi
O, wat ben je mooi
Dat heb ik in jaren niet gezien
Zo mooi, zo mooi
O, wat ben je mooi
O, wat ben je mooi
Dat heb ik in jaren niet gezien
Zo mooi, zo mooi

Terwijl ik naar de foto’s zat te kijken die ik de afgelopen dagen gemaakt had, kwam ineens bovenstaand liedje uit mijn jeugdjaren naar boven. Het liedje is bekend geworden door De Spelbrekers, Johny Hoes en veel later door Sugar Lee Hooper.

Bij elke afbeelding kan ik inderdaad zeggen: ‘ O, wat ben je mooi’ of ‘Wat is het hier toch mooi’.

De bloemenpracht en de mooie aangelegde en goed onderhouden tuinen zijn een lust voor het oog. Voor ons een reden om hier al voor de zesde keer te verblijven en te zingen: ‘O, wat ben je mooi’.