Op onze verjaardagskalender staan bij de datum 10 juli twee namen genoteerd. Op de desbetreffende dag bellen we de twee jarigen op om hen te feliciteren en alle goeds te wensen voor de toekomst.
Afgelopen woensdag deden we dat ook weer. Maar . . . toen ik de jarige feliciteerde was deze ZEER verbaasd. Hij deelde mij mee dat hij NIET jarig was. Hij hielp mij snel uit de brand en vertelde dat het pas de negende juli was. Ik was een dag te vroeg met mijn felicitatie.
We lachten om de vergissing, praatten nog wat over koetjes en kalfjes en ik wenste de jarige voor de volgende dag een prettige verjaardag.
Toen ik het gesprek beëindigd had vroeg ik me af of dit het begin was van . . . Vlug vroeg ik mijn assistent om advies en deze kwam met de volgende geruststellende mededeling:
Een enkele keer de datum vergeten is normaal. Als het regelmatig gebeurt en samen met andere cognitieve of gedragsveranderingen, dan kan het een signaal zijn van beginnende dementie. In dat geval is het verstandig om een arts of geheugenpoli te raadplegen.
Oef, oef . . . Dat was een geruststelling, want ik heb nog geen enkele cognitieve of gedragsverandering geconstateerd bij mezelf. Ik hou het nu maar op: Vergissen is menselijk