Een oplettende volger van Menne Weblog vroeg me van de week naar die mop van die man met een glazen oog. Hij had in een van mijn verslagen van mijn camino gelezen dat ik op een van de avonden die mop verteld had.
Nou, vooruit dan . . .
Er zat een man aan de bar en opeens nam hij zijn glazen oog uit de oogkas. Hij smeet het op de grond en het oog ketste tegen de voorruit van het café en vloog zo weer terug in zijn hand.
‘Wat doe je nou?’, vroeg zijn buurman.
De man antwoordde: ‘Ik kijk even of mijn fiets er nog staat!’