Vanmorgen liep de wekker al vroeg af en om 05:15 uur stond de taxi bij ons al voor de deur. Nadat ik afscheid had genomen van mijn vrouw – dit avontuur is de eerste keer dat ik iets ALLEEN onderneem – bracht mijn oudste zoon mij naar Schiphol. Naar het Meetingpoint waar ik mijn mede-caminogangers zal ontmoeten.
P.S.
Onderstaand mp3.bestand is het door mijn oudste zoon met AI bewerkt reisdocument dat we onlangs ontvangen hebben. Luister naar wat mij en mijn mede-camino-gangers te wachten staat.
We waren al ruim voor 7 uur op Schiphol. Zoals afgesproken ontmoetten we bij het meetingpoint een groot deel van ‘onze groep’. Om 10.45 uur landden we in Porto. Annemiek – die ons de komende dagen begeleidt – groette ons hartelijk. Met twee snelle taxi’s reden we daarna richting Valenca. Daar aangekomen streken we neer op het terras van een Portugees cafe en aten wat. We deden nog een voorstelrondje en begonnen ons steeds meer op ons gemak te voelen. Daarna liepen we via een zeer oude vesting richting de brug, die Portugal met Spanje verbindt. Toen we de andere oever van de rivier bereikt hadden, stonden we ineens op Spaanse bodem waar we de komende dagen onze kilometers gaan maken. We liepen en klommen door smalle, steile straatjes naar de kathedraal van Tui.
Even verder kwamen bij ons eerste overnachtingshotel, waar ik een tweepersoonskamer toebedeeld kreeg. Inmiddels hadden we de Credential gekregen om de stempels te verzamelen als bewijs dat we de route ook daadwerkelijk gelopen hebben. Je kunt hier in elke gelegenheid een stempel bemachtigen. Onze camino is nu echt begonnen en . . . wij zijn niet de enigen constateerden we zowel in Valenca als in Tui.
Rond 18:00 uur gingen we richting een restaurant waar een tafel voor onze groep gereserveerd was. Annemiek regelde met de kordate eigenares van het restaurant dat we met z’n allen genoten van een heerlijke Spaanse maaltijd.
Deze eerste dag was een hele bijzondere ervaring.
Morgen gaan we kilometers maken . . .
