7104 Een hoorapparaat

Gisteren viel mijn oog op een kort bericht. Man denkt dat hij doof wordt, maar blijkt twintig jaar lang een Lego-steentje in zijn oor te hebben.

“Ik schrok me kapot”, zegt de Schot die plotseling van zijn oorpijn en slechthorendheid af was.
Darren McConachie uit Schotland dacht jarenlang dat zijn gehoor gewoon langzaam achteruitging. Maar ondertussen werd de pijn in zijn oor steeds erger. De huisarts dacht aan een hardnekkige oorontsteking en schreef keer op keer antibiotica voor. Toch werd het niet beter.
Tot Darren, 30 jaar inmiddels, tijdens een slapeloze nacht weer eens met zijn hand aan zijn oor zat. Hij voelde ineens een plopje, alsof er iets loskwam.

In het licht van zijn telefoon zag hij iets uit zijn oor vallen. Een klein rond plastic objectje. Darren wist niet wat het was. “Ik schrok me kapot en dacht dat een deel van het binnenste van mijn oor naar buiten was gekomen”, vertelt hij aan de Daily Mail. Maar tot zijn verbazing verdween op dat moment de pijn. En bovendien: hij kon weer horen.

Toen ik het hele verhaal gelezen had moest ik denken aan mijn kinderen en kleinkinderen die ik vele jaren zag spelen en bouwen met LEGO-steentjes. Gelukkig hebben zij nooit een steentje in hun oor gestopt.

Kan me nog herinneren dat toen ik 6 of 7 jaar was Sinterklaas een Meccano-doos voor mij gebracht had; toen was er nog geen Lego. Ik heb toen die hele winter vele uren met boutjes en moertjes zitten schroeven. Gelukkig is er nooit een boutje of moertje in mijn oor terecht gekomen. Dus mijn slechthorendheid heeft een andere reden, zo mijmerde ik gisteren. Gelukkig zijn er hulpmiddelen om je verminderde gehoor wat te verbeteren.

Tja . . . De Schot had een legosteentje in zijn oor en ik al meer dan 20 jaar een hoorapparaat