Ik zit weer in het octaaf (Een octaaf is in de Rooms-Katholieke Kerk een periode van acht dagen waarmee een hoogfeest kan worden gevierd) van mijn verjaardag.
De herinneringen aan mijn verjaardag van een dag geleden (ik tik dit bericht namelijk al op zaterdag de 29ste) spelen nog door mijn hoofd.
* Als afsluiting van de dag genoten we met onze zonen en kleinzonen van een overheerlijk en uitmuntend etentje. Het was heerlijk en gezellig.
Overdag had ik al genoten van de vele schriftelijke, telefonische, digitale en mondelinge felicitaties.
Twee felicitaties gingen gepaard met een presentje, een aardigheidje.
* Van mijn zus, de ervaren en fanatieke caminoloopster kreeg ik een collage met afbeeldingen die verwijzen naar de camino. Daarbij was een tekst toegevoegd met de titel: Don’t dream your life – Live your dream !
Zij en mijn zwager wensten me: Buen Camino. Een mooie geste zo ruim 40 dagen voor het begin van mijn camino.
* Mijn oudste zoon kwam met een collage waarop alle geboorteborden afgebeeld staan. 41 (!!!) Geboorteborden die ik vorige zomer en afgelopen winter gemaakt heb. Het is een prachtig gezicht om te zien wat al die uren zagen en schilderen opgeleverd hebben. Een zeer kleurrijk geheel.
Tja . . . Wat is blijven hangen van die verjaardag is dat je moet doen wat je wil doen. Mensen uitnodigen, samen uit eten gaan, de camino lopen, geboorteborden schilderen en . . . en . . . dat allemaal onder het motto:
Live your dream !