Maand: februari 2025

7036 Een mes van 70 cm

Ik kan me nog herinneren dat ik op kostschool een klein zakmesje had. Ik weet niet meer waar ik het voor gebruikte. Als ik er op dit moment een in mijn broekzak zou hebben zitten, zou ik ook niet weten wat ik met dat mesje moest doen.
Mijn vader had een groot zakmes, dat bij hem vaak van pas kwam. Wij noemden dat zakmes: un knieieiep.
Kan me ook nog herinneren dat wij vroeger ‘landje-pik’ speelden. Daarbij hadden we een mes nodig. Ik weet niet meer wat voor mes we daarvoor gebruikten.
Ik heb geen idee hoeveel mensen er tegenwoordig met EEN MES rondlopen. Zelfs zeer jeugdigen schijnen dat te doen.
Momenteel lees je zeer regelmatig dat er weer iemand is neer gestoken. Het lijkt wel een epidemie. Wat bezielt die mensen (en jeugd) toch om een conflict of een ruzie te beslechten met een mes.
Volgens het Centrum voor Criminaliteitspreventie en Veiligheid (CCV) zijn er uiteenlopende redenen voor jongeren om een wapen bij zich te dragen: uit een onveiligheidsgevoel, het idee dat iedereen een mes draagt, een verhoging van status en het horen bij een bepaalde groep.

Als je aan jongeren vraagt waarom ze een mes dragen, is dat om zichzelf te kunnen verdedigen. Er is in sommige wijken en buurten een angstcultuur. Veel jongeren gaan een mes dragen als er iets gebeurd is in de wijk of als er bewapende groepen in de buurt zijn.
Tja . . . ik ben blij dat ik in een veilige omgeving woon. In onze kringen is het niet de gewoonte om een mes bij zich te dragen. Gelukkig heerst er in onze omgeving géén angstcultuur. Maar al zou die er wel zijn dan nog kan ik me niet voorstellen dat ik rond ga lopen met een mes van 70 centimeter.
Gisteren op en neer naar Nistelrode. Gem snelheid 6 km/u. De snelste route van de laatste 10 maanden. Zo gaat ie goed , zo gaat ie beter, alweer 20 km.

7035 Restaurant OMA

Nu mijn jongste zoon met een stevige griep op bed ligt, moeten zijn beide zonen voor hun eigen potje zorgen. Maandag hadden ze beiden na hun werk zelf wat gekocht in de supermarkt en thuis opgegeten.
.
Maar oma vond dat niks. Ze begon te bellen en te regelen en jawel hoor de volgende dag zaten zowel de jongste als de oudste kleinzoon bij ons ‘s avonds aan de eettafel.
.
Wat kunnen die lui een flinke portie naar binnen werken.  Mijn vrouw en ik zouden van zo’n portie minstens twee dagen onze honger kunnen stillen.
.
En passant regelde oma ook nog even dat ze ook op donderdag bij ons aan konden schuiven.
Tja . . . die oma, die was even heel druk in de weer in haar restaurant, in Restaurant OMA.
.

7034 Zouden tussen die geldwisselaars ook pannenkoekenbakkers gezeten hebben ?

Zoete geur van pannenkoeken vervangt wierook: bijzondere jeugddag in de Veghelse Lambertuskerk

Het artikel met bovenstaande titel begint als volgt:
Geen wierook, maar de geur van pannenkoeken vulde zondag de Lambertuskerk in Veghel. Samen met een speurtocht door het Cuypers-monument wil het Familiepastoraat van de Franciscusparochie de jeugd zo op een speelse manier kennis laten maken met de kerk.

Het is maar goed dat ik een degelijke en stevige broekriem heb anders was mijn broek op mijn enkels gezakt bij het lezen van het artikel in het regionaal dagblad

Even verder las ik ook nog:
Seth Vissers (9) geniet in de sacramentskapel al van zijn pannenkoek. ,,Mijn tweede”, zegt hij terwijl de stroop rijkelijk op de Hollandse lekkernij drupt. Hij heeft de slagzin al gevonden; ‘Welkom in Gods huis’. Wat Gods huis is, weet Seth niet. ,,Maar je mag hier wel zoveel pannenkoeken eten als je wilt.”

Ik weet niet of de buren mijn kreet van verbijstering hebben gehoord die spontaan uit mijn mond ontsnapte toen ik zoveel onzin, nonsens bij elkaar zag staan. Pannenkoeken bakken en een speurtocht in de kerk. Wie verzint het ? En dat alles met het doel om kinderen kennis te laten maken met de kerk.

NEE, NEE en nog eens NEE. Ik denk niet dat je kinderen bij de kerk betrekt door op een zondagmiddag pannenkoeken te bakken en uit te delen in een kerkgebouw.  Ik zal nu wel voor ouderwets uitgemaakt worden. Dan moet dat maar.

In dit verband moest ik trouwens denken aan: Johannes 2, 14-15
In de tempel trof Jezus de verkopers van runderen, schapen en duiven aan en ook de geldwisselaars, die daar zaten. Hij maakte een gesel, dreef ze allemaal uit de tempel, ook de schapen en de runderen. Het kleingeld van de wisselaars veegde Hij van de tafels en wierp die omver.

En ineens kwam de gedachte, de vraag bij me op van . . . Zouden tussen die geldwisselaars ook pannenkoekenbakkers gezeten hebben ?

7033 Taxibedrijf OPA

Mijn oudste zoon was vorige week al met griepverschijnselen terug gekomen van vakantie, nu is mijn jongste zoon ook geveld door het griepvirus.
Daar mij oudste kleinzoon werkt in de zaak van mijn jongste zoon en met hem mee rijdt naar het werk, heeft mijn kleinzoon een probleem.

Daarom ging mijn telefoon zondagmiddag.
‘Hoi Opa, papa is ziekjes en nu kan ik niet naar mijn werk . . .’

Om een lang verhaal kort te maken, stonden wij maandagmorgen al om 6.00 uur naast ons bed en even na zevenen stond onze kleinzoon al bij ons binnen en reden we in het donker richting het werk van mijn kleinzoon. Een route van 51 km. Op de heenweg hadden we even last van een file op de A2 en op de terugweg konden we op de A59 ook niet vlot doorrijden.

Rond 9.00 uur waren we weer thuis en genoten van een lekker bakje koffie. De verwachting is dat we deze week op dinsdag en donderdag ook nog even voor taxibedrijf mogen spelen, taxibedrijf OPA.

7032 Dagindeling tijdens de camino

Er gaat bijna geen dag voorbij dat de camino die ik in mei ga lopen niet even door mijn hoofd flitst. Hoe de wandeldagen voor mij gaan verlopen is nog onduidelijk. Ik heb wel bijna alle routes via YouTube-filmpjes bekeken. De route die we lopen (en varen) zit vol afwisselingen.
Maar veel praktische zaken zijn voor mij nog een groot vraagteken. Zo vroeg ik me van de week af, toen ik op mijn  countdown-teller zag dat het nog minder dan 100 dagen tot het vertrek is, hoe zo’n wandeldag er precies uit ziet. Op de site van het reisbureau kreeg ik daar geen antwoord op. Daarom vroeg ik ‘mijn trouwe assistent’ hoe zo’n wandeldag er uit zal zien. En deze kwam met de volgende dagindeling:

Een typische dagindeling tijdens de Camino Portugués  ziet er als volgt uit:

1. Ochtend:
• Ontbijt: Begin de dag met een stevig ontbijt in uw accommodatie.
• Start van de wandeling: Afhankelijk van de lengte van de etappe, begint u tussen 7.00 en 8.00 uur met wandelen om de koelere ochtenduren optimaal te benutten.
2. Tijdens de wandeling:
• Pauzes: Neem regelmatig korte pauzes om te rusten, water te drinken en eventueel een snack te nuttigen.
• Lunch: Halverwege de etappe kunt u stoppen in een dorp of stadje voor een lichte lunch. Dit biedt tevens de gelegenheid om lokale specialiteiten te proeven.
3. Middag:
• Aankomst op de bestemming: Afhankelijk van uw tempo en de afstand arriveert u tussen 14.00 en 16.00 uur op uw volgende overnachtingsplek.
• Inchecken en rusten: Check in bij uw accommodatie, neem een verfrissende douche en rust uit.
4. Avond:
• Verkenning: Gebruik de tijd om het dorp of de stad te verkennen, bezienswaardigheden te bezoeken of pelgrimsmassa’s bij te wonen.
• Diner: Geniet van een gezamenlijk diner met andere pelgrims of individueel, waarbij u kunt genieten van de lokale keuken.
• Voorbereiding op de volgende dag: Controleer de route voor de volgende dag, bereid uw rugzak voor en zorg voor voldoende rust.

De dagelijkse afstanden variëren meestal tussen de 15 en 25 kilometer, afhankelijk van het specifieke traject en de planning van de reisleiding. Het is belangrijk om uw eigen tempo te volgen en te luisteren naar uw lichaam om blessures te voorkomen.

Tja . . . Ik denk dat de door AI samengestelde dagindeling niet veel zal verschillen met  de werkelijke dagindeling tijdens de camino.

Zondag: Rondje Mariaheide 7 km
Maandag: Melven-Erp-Keldonk 13,15 km
Zo gaat ie goed, zo gaat ie beter, alweer 20,15 km

7031 Hij had veel beter even kunnen bellen

De Belgen hebben altijd gevonden dat d’n Ollander zuinig is tot op het gierige af.

Maar tot mijn verbazing kwam ik afgelopen week het volgende artikel tegen: Vlaamse vrekken geven geniale bespaartips: de truc met het ijsje en de wc-rol

In het artikel doen Ewoud Huysmans (36) en Kristof Bogaerts (37) in hun podcast een boekje open over creatief geld besparen, gebracht met humor en zelfspot. Ook Belgen blijken te moeten bezuinigen. In hun podcast komen ze met bezuinigingstips op de proppen.
Deze keer met: De truc met het ijsje en de wc-rol

“Wie een ijsje met één bolletje bestelt, zal merken dat dat bolletje aanzienlijk groter is dan het eerste bolletje op het ijsje van iemand die twee bolletjes op zijn hoorntje heeft. Tip: bestel één bolletje en zeg als je het ijsje in handen krijgt: ’Oh, doe me er toch maar twee’. Meer ijs voor hetzelfde geld!” zegt de ene vrolijke vrek.

Ook drukken de echte zuinigerds de wc-rol even in voor ze hem ophangen. “Een beetje vrek weet dat een niet perfect rond cilindertje minder goed rolt. ’Bijgevolg zal er minder achteloos papier worden verspild'”, besluit de ander.

Tja  . . . HahahaHihihi. Vooruit eentje nog dan . . .

De Belgische Koning Philip bezoekt een Nederlands bedrijf. Hij ziet daar arbeiders rondlopen met groene helmen en met rode helmen.
Hij vraagt aan de directeur van het bedrijf wat het verschil in kleur betekent. De directeur antwoordt dat de arbeiders met groene helmen Nederlanders zijn en dat de arbeiders met rode helmen Belgen zijn.

De Belgen zijn volgens de directeur dommer, en dienen daarom beter op te vallen. Iedereen kan natuurlijk begrijpen dat dit olie op het vuur is voor koning Philip. Diep verontwaardigd vraagt hij aan de directeur hoe hij tot een zo onware uitspraak kan komen. Dit kan en zal toch niet waar zijn. Belgen zijn toch zeker niet dommer dan Nederlanders.

De directeur moet dit echter ontkennen en zegt dat hij het koning Philip wel zal demonstreren. Hij roept een Belgische arbeider bij zich en zegt:
“Ga eens bij mij thuis kijken of ik er ben!”
“Dat is goed baas,” zegt de Belgische arbeider en hij loopt vrolijk weg.
Peinzend mompelt koning Philip: “Dat is inderdaad dom, hij had veel beter even kunnen bellen.”

7030 De schappen met ondergoed en sokken

Action gaat als een trein, opent recordaantal nieuwe winkels

Je gaat er naar buiten met je armen vol en je hebt maar een paar euro af hoeven te rekenen. Dat is mijn filosofie van de winkel ACTION.

Je hoeft er niet naar toe te gaan voor echte kwaliteit. Maar als ik teken- en of schilderspullen, kantoorartikelen, e.d. nodig heb slaag ik bij de Action altijd naar volle tevredenheid.

Je moet niet kijken naar de schappen waar  ondergoed, sokken, e.d. liggen, want daar is het altijd een grote BENDE. Iedereen zit er in te graaien en te wroeten, waardoor het een grote puinhoop is.

In het artikel las ik:

De discountketen, met voornamelijk goedkope spullen uit China in de schappen, behaalde vorig jaar een omzet van 13,8 miljard euro. Dit is ruim een vijfde meer dan het jaar daarvoor. De operationele winst ging met 29 procent omhoog tot ruim 2 miljard euro.

Tjonge, tjonge, tjonge . . . Ik vraag me af hoeveel volle containers van uit China er nodig zijn geweest om die omzet van ruim 13 miljard naar Europa te vervoeren. Kassa voor de Chinezen.

Tja . . . ‘mijn assistent’ vat het desgevraagd zo mooi kort en krachtig samen, dat die Chinezen zo succesvol zijn:  ‘Een Chinees is ondernemend, gedisciplineerd en geworteld in traditie, maar altijd gericht op vooruitgang’
De Action zou eigenlijk Chinezen moet inhuren voor het op orde houden van de schappen met ondergoed en sokken .

7029 Tis allemaal voor het goede doel

Nu ik twee routes per week loop als training, moet ik ook vaker beslissen welke route ik zal nemen. Er zijn nog wat weken te gaan voordat ik naar Portugal/Spanje vertrek. Daarom bedacht ik het volgende: de route die ik op maandag neem, loop ik op donderdag/vrijdag in omgekeerde volgorde. Dat scheelt me de helft aan beslismomenten.
Daarom liep ik gisteren de route die ik maandag gelopen had. Dus via Kilsdonk, Beugt naar Vorstenbosch en dan naar Mariaheide.

Zag van de week in de krant dat het natuurgebied de Maashorst kampt met wateroverlast. De Maashorst is niet de enige plek waar het nat is. Ook op de onverharde delen van mijn route van de afgelopen week ben ik veel plassen en vooral drassige grond tegen gekomen. Het sopt en schuift af en toe flink. Maar dat nemen we maar op de koop toe met de gedachte: Tis allemaal voor het goede doel

Gisteren liep ik dezelfde route als maandag: maar nu met de wijzers van de klok mee.
Zo gaat ie goed, zo gaat ie beter, alweer 17,55 km