7023 ‘Ja maar, hij begon eerst !’

Een tijd geleden kreeg ik de app Stookwijzer onder ogen. Ik ging naar de App-store en installeerde de app op mijn iPad.
De Stookwijzer geeft o.a. advies over het stoken van hout in een houtkachel. De app geeft duidelijk aan wanneer het wel of niet gewenst is. De app heeft ook de functie om een melding te doen als je last ondervindt van het stoken van hout.

Daar onze buurman heel graag zijn houtkachel dagelijks aansteekt, ruiken we frequent dat zijn kachel volop brandt. Afgelopen weken roken we op onze slaapkamer en zelfs in onze woonkamer dat zijn kachel weer aan was. Er was zelfs een dag dat de rook die vrij kwam door onze voortuin een weg zocht.

Dat was voor mij aanleiding om via Stookwijzer een melding te doen. Deze maand heb ik vier keer een melding van stankoverlast gemeld. Ik kreeg steeds van de gemeente een bericht terug dat de melding ontvangen was. Maar na mijn vierde melding kreeg ik een heel ander bericht.

Hier onder tref je een deel van die melding:

Dit bericht ontvangt u naar aanleiding van uw ingediende klacht aangaande overlast van stoken.

Vanwege het ontbreken van landelijke en gemeentelijke wet- en regelgeving omtrent houtstook is het niet mogelijk om hierop te handhaven.
Daarom zal uw melding ter kennisname aangenomen worden, mocht er in de toekomst wet- en regelgeving mbt houtstook opgesteld worden, zal deze melding opgepakt worden.
Aanvullend adviseren wij om in gesprek te gaan met de overlastgever om samen tot een aanvaardbare oplossing te komen.

Mijn conclusie is dat melden via Stookwijzer geen zin heeft. Ik heb de app van mijn iPad verwijderd. Verder zal ik het advies om met mijn buurman in overleg te gaan naast mij neerleggen. Ik heb al eens tegen hem gezegd dat zijn houtkachel stankoverlast veroorzaakte en kreeg toen als dooddoener te horen: ‘Er zijn hier meer stokers’.

Bij dat ontwijkende en nietszeggende antwoord moest ik denken aan vroeger als ik op het schoolplein twee vechtersbazen uit elkaar haalde. Als ik dan vroeg wat er aan de hand was , kreeg ik steevast het antwoord: ‘Ja maar, hij begon eerst !’