Vorige week op weg naar Maastricht hadden we amper een paar kilometer gereden toen op mijn dashbord van de wagen de mededeling kwam dat de bandenspanning niet in orde was.
Weer thuis zocht ik op wat de gewenste spanning was en reed ik naar een benzinepomp waar een compressor stond. Daar bleek dat ik een euromunt in de gleuf moest gooien, maar . . . er zat in mijn portemonnee geen euro.
Daarom ging ik de volgende dag opnieuw naar de compressor (nu met een euro bij de hand) en bracht alle vier de banden op de gewenste spanning. Maar . . . het waarschuwingsteken stond nog steeds op mijn dashbord. ‘Wat zou er aan de hand zijn ?, zo vroeg ik me af.
De zondagmiddag heb ik nogal wat uren zitten zoeken in de handleiding alsook op de boordcomputer van de auto wat het probleem was. Maar . . . nada, ik kwam er niet achter. Op maandagmorgen reed ik daarom naar Profile bij ons in de woonplaats en deze hadden het probleem snel gevonden. Er diende een reset uitgevoerd te worden, een fluitje van een cent, zo bleek. Dat kon met een knopje op het stuur, vertelde de vriendelijke monteur me.
Er zit heel wat techniek in mijn wagen (die ik overigens niet meer wil en kan missen) waarvan ik nog geen weet en kennis heb.
Tja . . . Toch ietwat spanning rond de bandenspanning.