Vandaag vliegen we weer terug naar ons land en is de vakantie in Portugal weer ten einde. De toekomst zal uitwijzen of deze achtste keer de laatste keer was dat wij verbleven op het resort boven op de kliffen aan de Atlantische kust.
We hebben weer genoten van het resort met zijn prachtige tuinen met palmbomen en de vele bloeiende struiken en planten, de heerlijke maaltijden in de drie restaurants en de restaurants buiten het resort, de kip piri piri en de beef portuguesa, het ijs met de limoncello, het dolce far niente, de warme Portugese zon en de verkoeling in de drie zwembaden, de rust, de strakblauwe hemel en . . . de hartelijke en vriendelijke mensen.
Tja . . . De plek die voor ons een reden was / is om er steeds weer terug te keren.
Het einde van de vakantie, de koffers weer gepakt,
Weer naar huis, naar eigen grond en dak.
Waar rust en warmte altijd op ons wacht,
Oost west, thuis best, zo is het altijd gedacht.
De herinneringen koester ik, dichtbij en klein,
Maar het is thuis waar ik het liefst wil zijn.