Kloppen de herinneringen die we hebben of verzinnen we er zelf veel bij?
Toen ik bovenstaande kop boven een artikel zag staan, moest ik denken aan die avond dat we met de familie bij elkaar zaten en allemaal jeugdherinneringen ophaalden. Op een gegeven moment, heb ik gezegd dat ik er wel een boek over zou kunnen schrijven. Wat later heb ik toen de daad bij het woord gevoegd en heb ik alle herinneringen uit mijn eerste 25 levensjaren opgeschreven in het boek: Witte gè dè nog?
Het artikel dat onder bovenstaande kop stond gaat over het feit dat we zelf goed weten of een herinnering juist is of niet.
En dat is een waar woord. Bij de vele herinneringen die ik aan het boek heb toevertrouwd zou ik ook nog een beschrijving kunnen geven van het fotografische beeld dat ik er nog bij heb.
Ik ben er inmiddels wel achtergekomen dat ik in de paperback van 148 pagina’s niet ALLE herinneringen heb beschreven. Zo af en toe komen er weer beelden en herinneringen naar boven die ik helaas niet beschreven heb, omdat die op het moment van schrijven – nu zo’n 6 jaar geleden – niet in me opkwamen.
Tja . . . Ik ben heel blij, dat ik op mijn leeftijd nog elke dag kan en mag zeggen: ‘Ja, dat weet ik nog’.
Zo gaat ie goed, zo gaat ie beter, alweer 15,56 km