De afgelopen dagen heb ik de bestseller De Camino gelezen. Het verhaal van Lotte die dezelfde route gaat lopen in Frankrijk als haar man. Haar man heeft tijdens zijn Camino zelfmoord gepleegd. Lotte wil achterhalen wat de reden van die daad is.
Wij als lezer worden dan meegenomen in verhalen over wat er zich afgespeeld heeft vooral in de jaren 90 in het voormalige Joegoslavië van Tito. En hoe de haat is ontstaan bij de bewoners van Bosnië , Servië en Kroatië . Ook wordt beschreven welke gruwelijkheden plaatsvonden als gevolg van die haat. De beschrijving hoe mensen verder kunnen leven na al die ellende is mooi beschreven .
Een prachtig boek !!!
Tijdens het lezen van het boek heb ik geen enkele keer een link gelegd naar de Camino die ik volgend jaar ga lopen; daar zijn allerlei redenen voor .
Ik loop met een heel andere intentie de route. Trouwens mijn Camino zal zich hoofdzakelijk in Spanje afspelen en niet in Frankrijk. Ik zal tijdens de overnachtingen van meer luxe genieten dan die Lotte, want ik overnacht steeds in een hotelkamer met een eigen badkamer.
Mijn Camino van ruim 8 dagen zal een grote tegenstelling zijn met de 8 dagen die we nu beleven. Dan zal het zeker zes dagen WERKEN zijn. Lopen met helling op en helling af. Het regelen van je natje en droogje en maar afwachten waar je terecht komt.
Hier hoef je niets maar dan ook niets te regelen en word je in de watten gelegd van ‘s morgens vroeg tot ‘s avonds laat. Daar raak je trouwens heel snel aan gewend. Vandaag nog een dag flink genieten, want morgen is de verwennerij voorbij en vliegen we weer terug.
Ontdek meer van Menne Weblog
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.