Maand: juni 2024

6813 Mijn bioritme is nog niet van slag

Tieners zijn niet wakker te krijgen, terwijl veel ouderen soms al om 05.00 uur ’s ochtends naast hun bed staan. Wetenschappers zijn er nu achter waar dat aan ligt.

Zo begint het bericht: Waarom oudere mensen steeds vroeger wakker worden (en middagdutjes doen).

"Opmerkelijk genoeg, lijkt een van de redenen ons afnemende zicht te zijn, waardoor de stimulatie door daglicht minder wordt. Het is juist dit felle daglicht dat een belangrijke rol speelt in ons bioritme en dat ervoor zorgt dat we op dezelfde tijd opstaan en gaan slapen", aldus de wetenschapper. Je kunt er dus weinig aan doen als je zin hebt in een middagdutje en 's ochtends al voor dag en dauw uit de veren bent. Je bioritme is gewoon een beetje in de war.
Ik doe wel eens heel af en toe een middagdutje (als ik helemaal niets te doen heb) maar ik sta absoluut niet voor dag en dauw naast mijn bed. Onze wekker bepaalt mede wanneer we opstaan.
 Nee, nee . . . Mijn bioritme is nog niet van slag

6812 Za’k ’t doen ? Of nie ?

Zat van de week wat te surfen, want mijn vrouw vond dat ik een paar nieuwe overhemden nodig had. De exemplaren die me aan stonden, vond ik eigenlijk te duur; dus klikte ik de site weg.

Toen zag ik ineens het bericht staan: Bestedingen Nederlanders in Chinese webshops bijna verdubbeld

In het artikel wordt vooral gesproken over Temu, maar Shein is ook zo’n Chinese webshop waar landgenoten veel bestellingen doen. Ik heb beide sites wel eens bekeken. Er worden tig artikelen aangeboden voor een zeer lage prijs. Het eerdergenoemde bericht was voor mij aanleiding om ook eens bij Temu en Shein naar overhemden te kijken.

Bij Temu is er keuze genoeg. En de prijs is € 16,00 per stuk. Chips . . . dat is andere koek dan een overhemd voor € 69,95 of nog meer. Je ziet echter alleen maar een foto, die je wel wat kunt vergroten, maar je kunt de stof niet van dichtbij bekijken en ook niet voelen. Het verschil zal toch niet alleen in de lage personeelskosten zitten, het materiaal zal ook wel van een andere kwaliteit zijn, zo dacht ik.

Zal ik . . . zal ik er eentje op proef laten komen ? zo vroeg ik me af. Voor € 16,00 kan ik er toch geen buil aan vallen.

Maar ik heb nog geen beslissing genomen. Het is nu: Za’k ’t doen ? Of nie ?

 

 

 

 

6811 Dan voorkom je overlast voor de buren

Hadden we de afgelopen twee jaar na de winter vele maanden last van een beperkt uitzicht vanwege de grote camper van de buren die ons het uitzicht op het woonerf ontnam; dit jaar is er iets heel anders aan de hand.

Een paar maanden geleden werden dagelijks een paar aanhangwagens zwarte grond afgevoerd. De grond was afkomstig uit de achtertuin. Wij wisten niet wat er aan de hand was, wij dachten dat er misschien wel een schuilkelder gemaakt werd in de achtertuin bij onze buren.

Een paar dagen later vertelde de buurman tegen mijn vrouw dat hij een vijver ging maken en die moest wel meer dan een meter diep worden, anders konden de vissen in de winter bevriezen.

Weer wat later kwamen grote vrachtwagens materialen afleveren. Toen ik de berg materialen zag dacht ik niet aan de bouw van een vijver maar eerder aan een schuur of toch een schuilkelder. De voortuin is nu opslagplaats van bouwmaterialen, e.d.

De laatste week horen we alleen getik en met tussenpozen wordt er met een slijptol een steen of tegel o.i.d. doorgezaagd. Dat geeft een naar geluid maar het stof dat dan vrij komt is gigantisch. Wij moeten dan snel naar binnen vluchten als grijze stofwolken onze tuin binnen komen drijven. Als het vele stof is neergedaald en we weer wat kunnen zien en buiten weer met een gerust hart kunnen ademen kunnen we weer naar buiten tot aan de volgende golf stof die op ons afkomt.

De buurman heeft ons niet gewaarschuwd voor het ongemak met dit mooie zomerweer. M.i. doet ie ook geen enkele moeite om de overlast voor ons te voorkomen of te verkleinen.

Ik zou me dood schamen als ik mensen in mijn omgeving zou lastig vallen met zoveel stof. Ik zou andere maatregelen nemen door bij Boels of de bouwmarkt een slijper met stofafzuiging of een waterzager te huren. Dan voorkom je overlast voor de buren.

 

 

 

 

 

6810 De vlag dekt de lading niet

Omdat ik een echte kaasliefhebber ben, was mijn aandacht meteen gewekt toen ik het volgende artikel tegenkwam: Gelukkig en gezond oud worden ?Dan helpt het om veel kaas te eten.

Het artikel gaat vooral over de mentale en psychische gezondheid van mensen. De physieke gezondheid wordt er met de haren bijgesleept.

Inkomen heeft de grootste invloed op onze mentale gezondheid, zo blijkt uit het onderzoek. Maar ook opleiding en beroep speelden een rol. In totaal analyseerden de onderzoekers meer dan honderd factoren die mogelijk effect kunnen hebben op ons geluk en dat leverde soms opvallende resultaten op. Zo bleek dat mensen zich beter voelden en gezonder oud werden als ze meer kaas en fruit aten. Regelmatig genieten van een kaasplankje is dus helemaal niet zo’n slecht idee.

Dat laatste doe ik trouwens wel regelmatig. Laatst nog op Rhodos. Heerlijke kazen met dadels, pruimen en vijgen op een kaasplankje. Heerlijk.

Maar toch is mijn mening over het betreffende artikel: De vlag dekt de lading niet

6809 Stoepkrijten op een kruising

Zondagmorgen toen we een rondje liepen, zagen we op een kruispunt in het buitengebied een dame die aan ‘het stoepkrijten’ was.

Wij stopten en vroegen de dame waarom ze in de middle-of-no-where een tekening aan het maken was. ‘Ik wil mensen, kinderen enthousiast maken om ook tekeningen te maken.’ Verder vertelde ze dat als ze bij haar in de straat een tekening maakte er altijd mensen mee kwamen tekenen.

Ze had al een tekening af en had daar haar Instagram-adres bijgezet. Toen we doorliepen, zei ik dat ik op haar Instagram-account zou gaan kijken.

Uiteraard heb ik in de loop van de dag de pagina opgezocht. De pagina is nog niet zo rijkelijk gevuld. Er staan pas 12 afbeeldingen op https://www.instagram.com/street_illeustrations/

Tja . . . Ik begrijp echter nog steeds niet waarom de krijt-tekenares in het buitengebied op een zondagmorgen gaat zitten stoepkrijten op een kruising 

6808 Plichten der gehuwden jegens elkander en jegens hun kinderen

Van de week kreeg ik het volgende bericht onder ogen: Huwelijk, seks en passie in het Jodendom

Geen masturbatie, twee keer per week seks, unieke seksspeeltjes: Een tentoonstelling in het Joods Museum Berlijn werpt licht op het seksleven van Joden. Een tentoonstelling in het Joods Museum Berlijn onderzoekt nu deze vraag en hoe de sociale perceptie van seksualiteit zich in de gemeenschap heeft ontwikkeld.

Verder wordt in het artikel gesproken over wat de Torah allemaal voorschrijft:
= De Torah verbiedt echter niet alleen seks voor het huwelijk, maar ook andere activiteiten “zonder de intentie van voortplanting” zoals masturbatie. Dit zou een “verspilling van sperma” zijn.
= Pas op voor lichamelijke opwinding, dus slaap niet op uw rug of buik met uw gezicht naar beneden. U moet op uw zij slapen om fysieke opwinding te voorkomen
= U mag niet naar wilde of gedomesticeerde dieren kijken wanneer mannetjes en vrouwtjes aan het paren zijn, en u mag niet op blote rug rijden
= Enz. enz. enz

Tja . . . Ik heb het boekje ‘Korte Onderrichtingen en nuttige Wenken voor Gehuwden’ – dat mijn ouders hebben gekregen toen ze voor de kerk trouwden – er nog maar eens op nageslagen. Want ook voor de katholieken golden destijds Plichten der gehuwden jegens elkander en jegens hun kinderen.

31 Plichten worden er beschreven.
Ik heb ze nog eens even globaal door gelezen en dan kun je alleen maar constateren dat wat voor de Joden voorgeschreven werd niet zoveel verschilt van wat de Katholieken wel en niet mochten doen.

Mijn ouders kregen zelfs voorgeschreven hoe ze mij moesten voeden . . .

Tja . . . Huwelijk, seks en passie bij de Joden en bij de Katholieken Plichten der gehuwden jegens elkander en jegens hun kinderen.

6807 Een appel per dag houdt de dokter weg

In het weekend zag ik een foto voorbij komen die ietwat leek op een foto die ik onlangs op Rhodos had gemaakt. Mijn aandacht was gewekt.


De foto behoorde bij het artikel dat ging over feiten en fabels over fruit.

FEIT:
= Je moet fruitsoorten afwisselen
= Een glas vruchtensap is minder gezond dan fruit

FABEL:
= Vers fruit is gezonder dan diepvriesfruit
= Met fruit kun je niet afvallen
= Suiker uit fruit is anders dan suiker uit snoep
= Je mag niet meer dan twee stuks per dag eten

Tja . . . En ik voeg er nog een feit aan toe: Een appel per dag houdt de dokter weg

 

6806 Een permanente tekening of inscriptie op de huid

We hebben ze weer gezien. Klein, groot, heel groot, lelijk, afschuwelijk en wat zal ik er van zeggen?

Als vanwege de hitte mensen luchtig gekleed zijn en in een zwembad op een groot resort, ja dan komen ze te voorschijn. De tattoo’s. Ik werd er weer aan herinnerd door het artikel dat ik van de week tegenkwam: Waarom willen steeds meer mensen een tattoo?

Vijftig jaar geleden hadden zeelieden tattoos. En criminelen. De perceptie van tatoeages in de samenleving is de afgelopen decennia aanzienlijk veranderd. Waar tatoeages vroeger vaak werden geassocieerd met criminaliteit, rebellie en marginale groepen, zijn ze nu veel meer geaccepteerd en gewaardeerd als een vorm van zelfexpressie en kunst.

Steeds meer mensen kiezen ervoor om een tatoeage te laten zetten, en dit fenomeen kan worden toegeschreven aan een combinatie van persoonlijke, sociale en culturele factoren. Hier zijn enkele van de belangrijkste redenen waarom tatoeages steeds populairder worden:

= Zelfexpressie en Identiteit
= Culturele en Historische achtergrond
= Sociale Acceptatie en Trends
= Therapeutische en Emotionele Redenen
= Esthetische Overwegingen
.
Tja . . . Ik zie geen enkele reden die voor mij aanleiding zou zijn om een tattoo te zetten. Tijdens ons verblijf op Rhodos heb ik weer tig voorbeelden van tattoos gezien waarbij ik me afvroeg: ‘Man / Vrouw hoe heb je zoiets toch op je lijf kunnen laten zetten? ‘
.
Ik heb vorige week een man gezien die op zijn rug een heel fotoalbum had laten zetten. Van zijn nek tot aan zijn bilnaad en van links tot rechts stonden allemaal afbeeldingen van personen. Ik was niet in de gelegeheid om ze te tellen. De gigantische tattoo was echter wel heel netjes uitgevoerd.
.
Nee, ik ben niet zo van de tattoo. Ik hou niet van een permanente tekening of inscriptie op de huid

6805 Op het Friedhof

Ik kan me nog goed herinneren dat ik tijdens mijn kinderjaren twee keer met een bedevaart naar Kevelaer ben geweest.

Het Duitse plaatsje Kevelaer (vlak over de grens bij Venlo) is al eeuwenlang een bekend Mariabedevaartsoord. Al sinds 1642 wordt er in deze plaats een wonderbaarlijk genadebeeld (een ets) van de Maagd Maria vereerd. Dit genadebeeld staat bekend als de 'Consolatrix Afflictorum': de 'Troosteres der bedroefden
Lees hier meer >>>>>
De allereerste keer was met mijn moeder. Ik denk dat ik een jaar of zes/zeven was. We gingen met de trein; die vertrok vanaf het NS-station in onze woonplaats. Het station is inmiddels al lang ter ziele. Kan me alleen nog herinneren dat het een trein was met houten banken. Vele jaren later maakte ik opnieuw kennis met zo’n wagon in een militaire trein.
Een paar jaar later ging ik met de bedevaart van de parochie mee als misdienaar; we gingen toen met een bus. Er reed een colonne bussen richting de Duitse grens. Bij de grens aangekomen werd het doodstil in de bus. Dat had toch iets te maken met de Tweede Wereldoorlog die bij alle bedevaartgangers nog vers in het geheugen lag. Op een gegeven moment kwam er een Duitse douanier met een grote pet op (de herinnering aan Duitse soldaten – de moffen noemden wij ze destijds – kwam toen in me op) de bus in. Hij keek een tijdje naar ons en verdween weer; we mochten verder rijden. Van die dag in Kevelaer kan ik me nog veel herinneren: de rozenkrans bidden in de bus, de processie naar de basiliek, de plechtige viering en de kruisweg in een park.
In een restaurant aten we ’s middags- want zo ging dat nog in die tijd – ons lunchpakket op. De kapelaan bestelde voor ons een flesje limonade.
En nu komt het mooie . . . . Heel, heel, heel veel jaren later (60-70 jaar later) organiseerde mijn zwager en schoonzus de familiedag en de plaats van samenkomst was . . . . Kevelaer . . . . Inderdaad in het restaurant waar ik met de andere misdienaars en de kapelaan met een flesje limonade mijn lunchpakket opat.
Deze herinneringen kwamen allemaal naar boven toen ik van de week een foto tegenkwam gemaakt in Duitsland, waarop is te zien hoeveel plaatsen er nog beschikbaar zijn op het kerkhof, op het Friedhof   😃

6804 Een Veghels Kuuske is trots op Veghel

Jaren terug schreef ik op www.veghelskuuske.nl: Een Veghels Kuuske is trots op Veghel.

Aan die tekst moest ik meteen denken, toen ik tijdens onze vakantie op Rhodos in het Brabants Dagblad las: Vier redenen waarom het kleine Veghel zo groot is.

Brabantse bedrijven zorgen voor volop werkgelegenheid
Er is geen plaats in Nederland die zoveel banen heeft per inwoner als Veghel: 29.000 banen op 29.650 inwoners. Dat is bijna één-op-één. In de top 50 van grootste Brabantse bedrijven is Veghel dan ook hofleverancier

Tja . . . als je het artikel leest, wordt een rasechte Veghelaar met de minuut trotser.  En ik ? Ik tik nog maar eens een keer: Een Veghels Kuuske is trots op Veghel

Zo gaat ie goed, zo gaat ie beter, alweer 12,91 km