Vorige week is de zomertijd ingegaan. Voor mij een teken dat de voor mij zeer lastige en vervelende wintermaanden EINDELIJK voorbij zijn. De afgelopen 5 donkere, winter-maanden zijn dit jaar voor mij bijzonder lastig geweest. Ik heb naar mijn mening teveel, veel te veel in mijn stoel gezeten. Ik had bijna geen rondleidingen in mijn agenda staan, het wandelweer was ook niet optimaal met al die regen; dus de dagen duurden lang, veel te lang.
Maar in maart zag ik opeens bij ons in de buurt 5 (= vijf) geboorteborden in de tuin staan en ineens flitste het door mijn hoofd: ‘Ik heb destijds met heel veel plezier twee van dergelijke borden gemaakt bij de geboorte van mijn kleinkinderen!
En het idee was geboren. ‘Ik ga geboorteborden verhuren, die ik zelf ga maken’, zei ik in mezelf. ‘Lukt het niet, dan ben ik toch mooi een hele tijd bezig geweest’, mijmerde ik verder.
Een dagje snuffelen op internet en het ideetje kreeg vastere vormen. In een mum van tijd had ik een test-website gemaakt en deze geparkeerd.
Nadat ik afbeeldingen (zonder copyright) verzameld had begon ik aan mijn eerste bord. Mijn oudste zoon was inmiddels ook op de hoogte van mijn idee en was zeer enthousiast en stelde voor dat hij de borden zou uitzagen met zijn bovenfrees. En zo was er ineens een samenwerkingsverband voor het opzetten van een verhuurbedrijfje van geboorteborden.
Ik ben momenteel dagelijks bezig met wat schuren, schilderen en verdere ideeën ontwikkelen en . . . de dagen vliegen voorbij. Ik kom nu zelfs bijna tijd tekort met het oriënteren, voorbereiden en trainen voor het (eventueel) lopen van een deel van de camino.
Tja . . . mocht het lopen en het verhuren om welke redenen dan ook niet doorgaan, dan heb ik nu toch heel zinvol en prettig mijn dagen volgemaakt.
