Veggulse Praot
Ik vraog me al een lutske af ut Vegguls nog lang te heure zal zijn.
Van keindsaf aon ben ik groot geworre mi ut Vegguls.
Ons moeder en ons vadder zinne alles in het Vegguls. Ik dus ôk.
Maar toen ik naor skool ging, heurde ik inins ôk andere praot.
Tegeworrig praot er hôst niemes mèr Vegguls in Veggul.
“Hoe dè kumt ?’ Nou, veul auw lui komme nie van hier
en dan praote hun keinder en klènkeinder het ôk nie mèr.
En dur is gin buukske wor in stu, hoe ge Vegguls moet praote.
Dorrum hebbe die van de carnaval denk ik d’r ôk moeite mi.
Ze skrijve al een por maond: ‘Daor staode van te kèke’.
Mar dè moet zijn: ‘Daor staode van te keeke.’.
Ik heb ut nog is naogekeeke op de websait:
mijnwoordenboek.nl/Veghels Dialect
Daor stu dè ‘kijken’ ‘keeke’ is in ut Vegguls.
Ik zag trouwes in ut krentje van de karnavalsklup
dè de pustoor zich ôk al zörge makt over ut Vegguls dialekt.
Hij skrijft: ‘Ut sterft uit, zoals wij ôk unne kir’.
Ik zô geskrivve hebbe: ‘Ut sterruft uit’.
Mar dor vallen we nie over.
As ge ut wit, is ut hendig zat.
Dè vuult iedereen op z’n klompe aon.
Over klompe gesproke.
Wie hitter tegeworrig nog klompe?
Ik zie hôst niemes mèr op klompe lope.
Ik ha vruuger ôk klumpkes.
As ut snuwde dan liep dè nie hèndig.
De snuw bleef onder de klumpkes plekke.
Dan kwaamde nie mer vort
Ass ut heel kauw waar,
dan din men hooij of strooij in de klompe
en kreeg men gin kauw voete.
Ik wit nog nie of ik zotterdag en zondag naor d’n optocht gao keeke.
Ass ut kauw is zuuk ik ’t nie, want ik wil gin klets vange
of un kauw op de longe vatte.
En ik hauw al hillimaol nie van kauw voet.
Ass ik wel gao, dan kan ik d’r miskien ôk nog wel inne gaon vatte ass ut afgelope is.
De vraog is “Wor doe ik dè dan?’
Vruuger hadde de Stoof, de Meule, Hutte . . . en de Gouwe Löw
die is sins kort ôk al dicht.
Ik zal dan of ik wul of nie naor de mèrt moete.
Naor de mèrt wor de boerruh vruuger kuuskes verkôchte
Naor die fisttent dieter nauw dan stu.
Vruuger hadde alleen un danstent.
Tegeworrig praote ze ôk al van un ‘kardinaalstent’.
Tja . . . dôr verandert veul de leste jaore.
Dè is nie errug, want we moete vort.
Tis wel sunt dè ut Vegguls zuutjes aon ôk verdwijnt.
Mar dôr is ôk niks aon te doen.
Nou skeij ik dur mi uit vur vandaag,
Want ons vrouw hi un tas koffie vur mèn gezet.
Hawdoe wôr
