Als je al ruim 56 jaar getrouwd bent, heb je al die jaren heel veel spullen samen verzameld. Denk hierbij aan: Huisraad, huishoudelijke artikelen, keukengerei, serviesgoed, boeken en foto’s, mappen met administratie van verzekeringen e.d., maar ook linnen- en beddengoed, kleding, en accescoires zoals woninginrichters dat noemen. En dan zwijg ik nog maar over wat we allemaal in de garage opslaan zoals schoonmaak-en wasmiddelen en tuingereedschap, gewoon gereedschap en tuinmeubilair. Ik weet zeker dat ik heel veel van wat mijn vrouw en ik verzameld hebben in de loop der jaren niet genoemd heb.
Zo af en toe krijgen we ineens een opruimdrang en brengen we spullen naar de kringloopwinkel of gemeentewerf. Als we dan daarna weer uit zitten te puffen in onze stoel, zeggen we tegen elkaar: ‘Wat onze kinderen straks niet kunnen gebruiken, gooien ze maar in de container’.
Aan bovenstaande moest ik van de week ineens denken toen bij ons op het woonerf bij een huis een grote container werd geplaatst. De bewoners die van onze leeftijd zijn, zijn onlangs verhuisd en kleiner gaan wonen op een appartement. Waarschijnlijk is niet alles mee verhuisd. Nu het huis verkocht wordt, dient het ‘leeg gemaakt’ te worden.
Tja . . . Hopelijk duurt het nog lang voordat er een container op onze oprit staat . . .
