Columnisten en bloggers geven in hun stukje altijd HUN mening en daar hoeven lezers/volgers het niet mee eens te zijn. Zo zullen er volgers van Menne Weblog zijn, die ook wel eens denken ‘kan het niet wat minder?’ of ‘daar ben ik het niet mee eens’ of ‘daar denk ik anders over’.
Zo begin ik me steeds meer te storen aan bepaalde colums van Tony van der Meulen in het Brabants Dagblad. In het verleden heeft hij al eens geschreven dat hij een linkse rakker, een PvdA-stemmer is. Afgelopen vrijdag lag zijn politieke voorkeur wel heel erg dik op zijn column. Deze keer roemde hij de opvang van asielzoekers in ONZE gemeente (hij had ook gekeken naar de bewuste uitzending van Khalid en Sophie), tevens liet hij zijn afkeer voor rechts blijken met bewoordingen als ‘het hitsen van troebelig rechts’ en ‘populistische intolerantie’ en ‘venijnige one-liners, platte, gemakzuchtige vooroordelen’.
Op zulke momenten stoor ik me gruwelijk aan de linkse columnist. Maar het is zijn mening. In zo’n geval zou ik gewoon moeten denken aan die uitdrukking die we van de week tijdens onze wekelijkse wandelroute tegen kwamen op een gele caravan: Tiswatis