Maand: december 2023

6631 Op naar 2024

Nee, ik ga hier op de laatste dag van het voorbije jaar geen overzicht geven van zaken die we beleefd en ervaren hebben. Het was wat ons betreft een goed jaar. We kijken met plezier terug op onze stedentrip naar Lissabon en naar Parijs. V****k, nu doe ik het toch. Vooral de stedentrip naar Lissabon was GRANDIOOS.

Ik ga hier ook geen ‘goede’ voornemens vermelden en plannen voor het komende jaar opsommen, zoals bijvoorbeeld een stedentrip naar Rome. Nee dat gaan we niet doen.

Wij kijken met tevredenheid terug op 2023. De laatste maand konden we ons zelfs verplaatsen in een elektrische auto. Een zeer AANGENAME gewaarwording.

Wij wensen jullie een goed uiteinde en een goed begin van het nieuwe jaar.

Op naar 2024.

6630 ‘Want gij kent dag noch uur’

De AI-doodscalculator kan voorspellen wanneer je sterft… met griezelige nauwkeurigheid

Het bericht onder bovenstaande kop begint met . . .

Kunstmatige intelligentie kan helpen veel antwoorden te bieden, zelfs op dingen die u misschien niet wilt weten. Een AI-doodscalculator kan je nu vertellen wanneer je zult sterven, en dat doet hij griezelig nauwkeurig. De tool, Life2vec genaamd, kan de levensverwachting voorspellen op basis van onderzoek naar gegevens van 6 miljoen Denen.

Het artikel doet verder uit de doeken welke gegevens de tool gebruikt om tot een nauwkeurige voorspelling te komen.
Tot nu toe is Life2vec getest op een groep personen tussen de 35 en 65 jaar in Denemarken, van wie de helft overleden. De tool is nog niet beschikbaar voor het publiek.

Ik ben uiteraard naar de bewuste tool Life2vec gegaan. Ik heb ook op de  button ‘Bereken uw dood’ geklikt , alleen om te kijken wat de berekening inhoudt. Dan blijkt dat er een tiental vragen gesteld worden; over geslacht, leeftijd, over roken, drinken en gezondheid, alsook het stressniveau, de uren slaap en de familiegeschiedenis.

Ik heb de vragen NIET beantwoord. Ik wil niet weten wanneer ik dood ga. Als de tool mijn sterfdatum op het scherm zou laten verschijnen weet ik absoluut niet hoe ik zou reageren en welke invloed dat zou hebben op de tijd die ik nog heb. Ook wil ik mijn vrouw en kinderen niet opzadelen met dat resultaat als gevolg van een tool die werkt met kunstmatige intelligentie. Trouwens hoe betrouwbaar is de berekening? Dus: We gaan gewoon over tot de orde van de dag en gaan verder met waar we mee bezig waren.

Tja . . . ik sluit dit bericht een beetje stichtelijk af met de woorden waarmee Mattheus zijn gelijkenis over de bruidegom en de 10 meisjes eindigt:
‘ Weest dus waakzaam, want gij kent dag noch uur.’

Kinderwoorddienst - De gelijkenis van de waakzame meisjes

6629 Knallen met kliekjes

Toen we woensdag goed en wel thuis waren van onze Kerst aan de Kust zag ik in de Telegraaf de volgende kop staan: Knallen met kliekjes: dit kun je met restjes van het feestmaal. Het bijgaande bericht was een Premium-bericht dat ik dus niet kan lezen.

Meteen toen ik de kop zag staan moest ik aan die soep denken waarover ik in bericht 6627 heb bericht.

Kijk, dat men in een hotel restanten gebruikt om een soepje te maken is volgens mij de normaalste zaak van de wereld. Maar zorg dan dat het ook een smakelijk gerecht wordt. Fl***** (Sorry !!!) Gooi niet alles in de blender en giet dat dan zonder ook maar een smaaktest te doen in een kom.
Het goedje in de kom zag er niet smakelijk uit (een egale lichtbruine brei) en had bovendien smaak noch kraak. Mijn vrouw meende zuurkool en pastinaak te proeven. De zuurkool was waarschijnlijk overgebleven van de tweede gang (een cremesoep van fazant met gekonfijte zuurkool) en de pastinaak had men waarschijnlijk over gehouden van de vierde gang (geroosterde hertfilet met gekarameliseerde pastinaak).

De kok heeft waarschijnlijk niet de tijd genomen om het goedje dat uit de blender kwam te proeven en op smaak te maken. Het was SMAKELOOS !!!

Ik weet helaas niet hoe de kok van De Telegraaf omgaat met de restjes van het feestmaal en wat hij daarvan kan fabriceren. Maar voor de kok van het hotel waar wij verbleven was het géén Knallen met kliekjes

 

 

6628 Kerstdiner vervangt kerstgedachte

‘Kerstdiner belangrijker dan leren lezen, rekenen en schrijven’, was mijn allereerste zwaar overtrokken reactie toen ik in de week voor kerstmis de kop boven het bericht zag staan.

Er stond: Het leed dat het kerstdiner op de basisschool heet: ‘Ik denk dat ik 20 euro kwijt was aan boodschappen’

Het artikel gaat over Brabantse moeders die zich uitsloven voor de bijdrage van hun kinderen aan het kerstdiner op school. In het artikel blijjkt  dat veel moeders het een verplichting voelen en dat het eigenlijk ook wel ietwat overdreven is en kostbaar.

Een uitspraak van een ouder is me uit het hart gegrepen en was ook de mening die ik destijds op school verkondigde: “En de nadruk mag van mij veel meer liggen op de kerstgedachte van samen zijn in plaats van eten, eten en eten”.

Kan me nog herinneren dat we destijds op school jaarlijks vlak voor kerstmis een musical opvoerden. Een musical waar het gebeuren in Bethlehem in de kerstnacht centraal stond. Op een gegeven moment was de musical zo’n succes dat we deze zelfs opgevoerd hebben voor leden van de Zonnebloem tijdens hun jaarlijkse kerstviering in het plaatselijke theater. De pastoor – ook aanwzig bij die viering – refereerde in zijn kerstpreek aan de engelen die hij in de musical had gezien.

In de jaren na die prachtige uitvoering veranderde er veel op school en een kerstmusical waarin het kerstgebeuren centraal stond werd vervangen door een kerstmaaltijd waar het eten centraal stond. Ik had daar heel veel moeite mee.

Aan bovenstaande moest ik denken toen ik het hier boven aangehaalde artikel las.
Tja . . .  kerstdiner vervangt kerstgedachte

P.S.
Op 23 december  besteedt de columnist Niels Herijgens in zijn column in het Brabants Dagblad ook aandacht aan het kerstdiner op school: Kerstdiner op school, de finale van de traktatiecompetitie. Hij schrijft o.a.  . . . Nu veranderen haast overal klaslokalen in decemberbistro’s. Vreten op aarde! . . .

 

6627 Kerst aan de kust 4

‘s Morgens bij het ontbijt bleek door de drukte bij het ontbijtbuffet en de koffieapparaten dat het nog steeds zeer druk was in het hotel. Na het ontbijt trokken we onze wandelkleding en -schoenen aan voor de ochtendwandeling. Er scheen zelfs een waterig zonnetje. Onze wandeling liep langs een groot begrazingsgebied en door een bos. Overal stond veel water.

Bij terugkomst in het hotel bestelden we een kop soep. Toen ik de deksel van de kop optilde leek het veel op appelmoes dat uit een blender kwam. Maar toen ik de eerste lepel geproefd had, proefde ik alle gangen van de vorige avond tegelijk. Er zat absoluut smaak noch kraak aan. Het zout- en pepervaatje zorgden ervoor dat er nog smaak aan kwam. De soep was geen succes. Op onze kamer rustten we wat en begonnen daarna aan onze middagwandeling. We liepen naar de Strandweg die evenwijdig loopt aan de duinen en het strand. We zagen veel wandelaars en . . . kasten, joekels van huizen, villa’s. Sommigen leken wel op een hotel. Trouwe volgers weten inmiddels wel wat ik telkens tegen mijn vrouw zei. Inderdaad, het begint met een ‘p’ en eindigt met een ‘r’.

De grootste kast staat te koop en als je € 3.300.000 neerlegt, ben je de nieuwe eigenaar. Of je een emmer leeg giet.

Na de middagwandeling fristen we ons op en kleedden we ons om en gingen naar beneden voor een aperitief en een maaltijd met een vier-gangen-menu.

Het smaakte weer voortreffelijk. Na de maaltijd gingen we naar onze kamer en kwam het einde van ons kerstarrangement steeds dichterbij, want vandaag rijden we weer naar huis.

6626 Kerst aan de kust 3

Tot onze verbazing en genoegen gaf Buienradar gisteren aan dat het na 11.00 uur niet zou regenen. Daarom trokken we rond die tijd onze wandelschoenen aan en gingen op pad. Toen we de deur van het hotel uitliepen zagen we dat het plaatselijk ‘gesneeuwd’ had en dat de skilift al klaar stond om ons naar boven te brengen 😃😃😃😃.

Vanaf de parkeerplaats van het hotel liepen we richting de duinen naar het Verklikkerpad. Via dit pad kwamen we bij het strand terecht. Daar was goed te zien dat de storm van afgelopen week heel wat duin (zand) had weggeslagen. Daar het nu niet zo hard waaide als de dag tevoren liepen we over het strand naar het Vuurtorenpad, waar we het strand weer konden verlaten. De stevige bries zorgde voor veel geruis op mijn hoortoestellen en veel ‘schuim’ op het strand. Het was een pittig stukje tegen de wind in.

De strandtent ‘De Strandloper’ aan het begin van het Vuurtorenpad had bergen zand voor de ingangen gekregen. Het zag er nu veel anders uit dan in juni 2021 toen wij bij een temperatuur van tegen de 30 graden onder een parasol kropen op het strand. Via een omweg liepen we langs vuurtoren Westerlicht weer terug naar het hotel. Daar genoten we van een heerlijke kop koffie met gebak.

Nadat we ons opgefrist en omgekleed hadden gingen we naar beneden voor het kerstdiner dat bestond uit een 5-gangen-menu.

Wij genoten van ons kerstdiner in een schirmbar. Wij hadden er meer van verwacht. Want de beloofde zangeres hebben we niet gezien en ook niet gehoord. De kerstman kwam nog wel even langs en wenste ons een vrolijk kerstfeest. De maaltijd smaakte voortreffelijk. Na drie uur tafelen gingen we voldaan naar onze kamer. Op naar de Tweede Kerstdag.

Tot morgen.

 

 

 

6625 Kerst aan de kust 2

Gistermorgen reden we al op tijd aan richting Westenschouwen. Daar op Zuid Beveland hadden we een lunch gepland en zouden we in de buurt een eerste wandelroute lopen.

Tijdens onze route heeft het twee uur lang geregend. Het was overal klets-, kletsnat. Toen we op Westenschouwen aan kwamen , hingen we de auto aan een laadpaal en gingen lunchen. Na de lunch liepen we naar het strand of liever gezegd naar de top van de duinen. Boven aan gekomen blies een zeer harde wind ons achteruit en blies on ook bijna uit onze jas en onze br***. Tjonge, tjonge wat waaide het. We zagen af van de geplande strandwandeling en liepen een route in Boswachterij Westenschouwen. Daar hadden we minder last van de wind.
Omdat het op een gegeven moment begon te regenen besloten we om naar het hotel in Burgh-Haamstede te rijden. We mochten wat eerder inchecken en kregen een luxe kamer; waar we de komende dagen overdag hopelijk (noodgedwongen) niet al teveel hoeven te verblijven vanwege de regen.

Nadat we ons opgefrist en omgekleed hadden gingen we naar het restaurant voor onze eerste maaltijd.

Tot morgen.

6624 Kerst aan de kust 1

Vandaag vertrekken we naar Zeeland, naar Schouwen-Duiveland waar we de kerstdagen in een hotel zullen door brengen. In de zomer van 2021 hebben we daar ook al een aantal dagen doorgebracht. Met wandelen en fietsen hebben we ons toen vermaakt.

Ook nu nemen we onze wandelschoenen mee om te struinen over het strand en door Boswachterij Westenschouwen; een heuvelachtig duinlandschap, met zandverstuivingen, valleien en duinweiden. Vogelrijke bosranden met vele soorten bomen en planten. Eén van de mooiste gebieden van Zeeland.

 

 

6623 Van Zalig naar Fijne . . .

Ik kan het beeld nog voor de geest halen. In de kast links van de bedstee in de woonkamer van mijn geboortehuis stond een stevig kartonnen doosje waar mijn vader zijn visitekaartjes in bewaarde. Tegen Kerstmis haalde hij het doosje te voorschijn en verstuurde hij een paar kaartjes in hele kleine envelopjes (met een postzegel van 2 1/2 cent erop). Onder in de linkerhoek schreef hij Z.K. en rechtsonder Z.N. Deze afkortingen betekenden Zalig Kerstmis en Zalig Nieuwjaar.

In de loop der jaren veranderden de visitekaartjes van mijn vader in bedrukte briefkaarten. Daarna werden zelf-geknutselde-kaarten verzonden. Weer later kleurig bedrukte kaarten in allerlei soorten en maten. Momenteel kan men overal digitale kaarten versturen met of zonder gif.bestand.

Het ‘Kerstmis’ van mijn vader veranderde in Kerstfeest; dat werd later Kerstdagen en nu hebben we de Feestdagen.
‘Zalig’ werd achtereenvolgens ‘Gelukkig’, ‘Prettige’ en nu kennen we de ‘Fijne Feestdagen’.

Tja . . . Binnen een eeuw  . . . van Zalig naar Fijne . . .

 

6622 Kan de week toch al niet meer kapot

Zondag om 20.00 uur moest PSV aantreden tegen AZ in Alkmaar. Ik vond het maar een raar tijdstip. Het team van Peter Bosz zat er niet mee en binnen een kwartier had PSV de wedstrijd al beslist: drie keer raak. PSV liet AZ alle hoeken van het veld zien en speelde AZ finaal aan flarden. Tijdens de wedstrijd kreeg ik al appjes in de trant van: ‘vijftien minuten hoge-school-voetbal’ en ‘prachtig weer om naar te kijken’ en ‘wat een overmacht’ en ‘tis genieten’.
De volgende dag staken de media ook de loftrompet:
+ PSV overklast AZ na galavoorstelling
+ Oppermachtig PSV geeft masterclass
+ PSV maakt diepe indruk
+ PSV maakt gehakt van AZ

Het was intens genieten afgelopen zondagavond. De napret op maandag was voor een PSV-supporter een heerlijk toetje. Want zeg nou zelf als je op maandagmorgen bovenstaande koppen leest in de kranten kan de week toch al niet meer kapot.