6600 Maaaar tot aaaan de knieieie-kes in het waaaa-ter

Tjonge, tjonge wat is er deze maand toch al wat regenwater in onze tuin gevallen en niet alleen daar. De maand is nog niet ten einde en de teller van mijn regenmeter staat al op ruim 113 mm. Maandag 27 november viel een enorme klats water naar beneden 37,6 mm !!!

Wat was het nat die maandag. Toen we in de regen van de auto naar een winkel liepen was het met de paraplu in onze hand laveren om de plassen te vermijden.

Overal stond regenwater. Er waren zelfs plekken waar we door de plassen moesten. Toen we op een gegeven moment door een plas water banjerden, omdat we er niet overeen konden springen en ook niet links of rechts konden passeren, moest ik ineens denken aan die uitspraak van Tante A.

Tante A. woonde in Cuijk aan de Maas. Zij sprak het dialect uit die streek en daarbij sprak ze altijd zeer langzaam terwijl ze de woorden lang uitrekte. Ooit schijnt ze tegen haar kinderen, die gingen zwemmen in een plas, de historische woorden gezegd te hebben:
Maaaar tot aaaan de knieieie-kes in het waaaa-ter

6599 Een interview op Menne Weblog

Gisteren kwam er een verslaggever bij ons langs. Want deze wilde weten wat ik van mijn nieuwe wagen vond.
Nadat we het voertuig van buiten en van binnen bekeken hadden gingen we naar binnen en toen we aan tafel plaats genomen hadden begon het vraaggesprek.

Interviewer: Wat is de officiële benaming van het voertuig dat we zo juist bekeken hebben op de oprit?
Ik: Hyundai Kona Electric Comfort

Interviewer: Hoe lang ben je nu al in het bezit van die witte wagen ?
Ik: Zes dagen

Interviewer: Kan je beschrijven wat je voelde toen je bij de dealer voor de eerste keer wegreed ?
Ik: Ik voelde me de koning te rijk.

Interviewer: Ja, ja, je gebruikt nu een gezegde. Maar beschrijf eens wat je echt voelde.
Ik: Ik was blij en opgetogen dat ik als 82-jarige nog in een spiksplinternieuwe elektrische wagen reed met ontelbare technische snufjes.

Interviewer: Was je zenuwachtig om in zo’n elektrische wagen met automaat te stappen en weg te rijden?
Ik: Nee absoluut niet. Ik had een paar weken geleden al eens een proefrit gemaakt. En ik heb in de elektrische wagen van mijn jongste en mijn oudste zoon gereden.

Interviewer: Schrok je niet van alle toetsen, knoppen, lampjes en schermen?
Ik: Nee, ik had me goed voorbereid door heel veel filmpjes op YouTube te bekijken. Dus ik wist wat me te wachten stond. De dealer had me ook wat filmpjes toegezonden ter voorbereiding. De dame die de wagen aan ons overhandigde gaf ook nog een goede instructie voordat de wagen naar buiten gereden werd.

Interviewer: Het verbaast me dat je zo gemakkelijk wegreed en niet schrok van al die hypermoderne techniek die er in is verwerkt. Je bent 82 man !!!
Ik: Mooi dat je dat allemaal zegt. Op de eerste plaats had ik al een tijdje de wens dat ik ooit nog eens een elektrische auto zou bezitten en rijden. Die wens is nou vervuld. Daarbij komt dat ik me altijd op de hoogte heb gehouden van bepaalde nieuwe ontwikkelingen en daar ook gebruik van wil maken en tot op bepaalde hoogte ook gebruik van maak. Mijn oudste zoon heeft wel eens tegen me gezegd: ‘Pa, je bent te vroeg geboren!’

Interviewer: Wat vind je van het rijden met een automaat?
Ik: Het is veel gemakkelijker dan je denkt. Je gebruikt alleen je rechtervoet. Het is gas geven en remmen, meer niet. Destijds bij de proefrit zat mijn oudste zoon naast me. Deze duwde steeds mijn rechterhand weg, die ‘naar de versnellingspook zocht’ !!!!

Interviewer: Wat is je mooiste ervaring tot heden?
Ik: De Adaptieve Cruise Control die ik op de snelweg ingeschakeld had. De wagen houdt keurig de juiste snelheid aan en houdt ook constant dezelfde afstand tot de voorligger. De wagen remt automatisch indien nodig en neemt ook weer de juiste snelheid aan als dat mogelijk is. Het automatisch remmen bijvoorbeeld bij het naderen van verkeerslichten is ook een bijzondere ervaring. Ook is het een genot dat je geen motorgeronk hoort.

Interviewer: Wat is de actieradius van jouw Kona?
Ik: 318 km. Je moet echter wel met beleid rijden als je die km’s wilt halen. Niet als een Verstappen over de weg gaan scheuren.

Interviewer: Wat vind je nog meer bijzonder aan jouw wagen?
Ik: Ook heel bijzonder is dat bepaalde functies geautomatiseerd zijn, zoals de ruitenwissers en de verlichting. Deze treden in werking op het moment als dat nodig is. Oja, als ik een paar seconden niet voor me op de weg kijk, begint er een lampje in de vorm van een oog op het dashboard te knipperen als waarschuwing dat ik op de weg moet blijven letten. Trouwens het dashbord geeft alle functies aan, die op dat moment in werking zijn; in een oogopslag heb je veel gegevens bij de hand.

Interviewer: Heb je al een keer getankt?
Ik: Nee natuurlijk niet. Dat heet bij een elektrische wagen opladen. Het is de bedoeling dat ik thuis ga opladen via het stopcontact. Mijn oudste zoon gaat een aansluiting maken buiten naast de garagedeur, zodat ik dadelijk alleen nog maar een stekker in mijn auto hoef te steken.

Interviewer: Heb je nog suggesties o.i.d.?
Ik: Als er iemand is die overweegt om ook een Hyundai te kopen laat mij het dan even weten? Ik krijg een bonus als ik iemand aanmeld bij de dealer waar ik mijn wagen besteld heb.
Ennuh . . . het is zalig en een waar genot om in de KONA Electric te rijden. Je hebt er een omweg voor over zodat je nog langer kunt genieten van dat geruisloos elektrisch rijden.

Interviewer: Hartelijk dank voor het gesprek.
Ik: Graag gedaan.

Voor dat de vragensteller wegging spraken we af, dat Menne Weblog het alleenrecht heeft op publicatie van dit interview.

6598 Ik voel me besodemieterd

“Besodemieterd” is informeel taalgebruik en wordt beschouwd als een wat ruwere uitdrukking. Het is niet strikt onbeleefd, maar het kan als grof worden ervaren, afhankelijk van de context en de situatie. In formelere of professionele omgevingen is het beter om zachtere taal te gebruiken.

Ik dacht dat ik hier op Menne Weblog het hier boven beschreven woord wel kan gebruiken.

Wat is er aan de hand ?

Verleden week woensdag/donderdag dacht ik dat ik het juiste hokje op het stemformulier rood had gemaakt, zodat Timmermans met zijn partij buitenspel kwam te staan en er een kabinet met rechtse signatuur zou komen. De 4 partijen, die mogelijk een coalitie over rechts zouden kunnen vormen, hebben samen 88 (!!!) zetels. Dat moet toch kat in het bakkie zijn als ze over hun schaduw heen stappen, mijmerde ik.
MAAR . . . . ARRRGGHHH nog voordat alle fractieleiders afgelopen vrijdag bij elkaar kwamen, vertelde Dilan Yeşilgöz van de VVD doodleuk dat ze niet in het kabinet ging zitten.
Nagenoeg niemand (zelfs de VVD-leden) begrepen de onverwachte move (of . . . of . . . Is het strategie?). De tijd zal het leren.

Mijn tactiek heeft er wel een heel klein beetje toe bij gedragen dat Timmerfrans met zijn samengevoegde partij niet de grootste is geworden. Dat stemt me wel tevreden, maar de onverwachte move van Dilan . . . NEE . . . Nee . . .  Ik voel . . . Ik voel me . . . Ik voel me besodemieterd

 

 

6597 Scheer je weg: waf, waf! Scheer je weg: sis, sis

Volgende week opent de eerste kerk in ​Duitsland voor begrafenissen van huisdieren. Steeds meer verdrietige eigenaren willen op een respectvolle plek afscheid nemen van hun geliefde harige vrienden. De kerk, genaamd ​St Paul’s, is een voormalige Methodistenkerk en bevindt zich in de stad ​Albstadt. Vanaf 2 december kunnen mensen hier speciale herdenkingsdiensten bijwonen, compleet met een professional die het afscheid begeleidt
Lees hier meer >>>>>

Trouwe volgers van Menne Werblog weten inmiddels wel dat ik niets van honden en al helemaal niets van katten moet hebben. Zij begrijpen dus ook wel dat ik HELEMAAL NIETS begrijp van semi-kerkelijke herdenkingsdiensten voor een dode hond of een dode kat.

‘Ieder zijn meug’, dacht ik toen ik het bericht gelezen had en ging over tot de orde van de dag.

Maar . . . dat viel nog niet mee. Want het bericht had een herinnering naar boven gebracht. Een herinnering uit mijn schooljaren. Van de leraar Nederlands dienden wij op een gegeven moment een gedicht van buiten te leren en bij toerbeurt te declameren voor de klas.

Ik had als opdracht gekregen een gedicht van Albert Verwey op te zeggen: De grote hond en de kleine kat

Het gedicht ging over een hond en een kat die samen op de kamermat zaten. Een regel uit dat gedicht is al die jaren in mijn hoofd blijven zitten: Scheer je weg: waf, waf! Scheer je weg: sis, sis

6596 Over zijn eigen schaduw heen moeten springen

In zijn verkiezingsspeech zei Wilders afgelopen woensdagavond dat ‘de asieltsunami’ zal worden beperkt en dat Nederlanders weer meer geld in hun portemonnee zullen krijgen. ,,De kiezer heeft gesproken: hij is het zat. Hij is het spuugzat! En wij gaan zorgen dat die Nederlander weer op 1 komt te staan.’’

Hij deed een oproep aan andere partijen om samen te werken. ,,De PVV is niet meer te negeren met 35 zetels. Elke partij, ook de onze, zal over zijn schaduw heen moeten springen.’’ Hij zei dat er oplossingen moeten worden gevonden ‘binnen de grenzen van de Grondwet’. ,,En dat zal lukken’’, beloofde hij.

Maar . . .  als ik naar onderstaand lijstje kijk uit het verkiezingsprogramma van de  PVV, van Geert Wilders weet ik niet wie het meeste moet springen

    • Stoppen met de miljarden verslindende reductie van CO2
    • Terugtrekken uit het VN-Klimaatakkoord; Klimaatwet intrekken
    • Kolen- en gascentrales blijven open
    • Belemmerende stikstofregels van tafel
    • Zero tolerance voor straattuig, waar nodig inzetten leger tegen straatterroristen
    • Streng regime in gevangenissen; gevangenen moeten een uniformdragen en 40 uur per week arbeid verrichten
    • Tandarts in basispakket
    • Afschaffen eigen risico
    • De financiering van de NPO wordt geheel beëindigd
    • Handen af van onze tradities: Zwarte Piet, Kerstmis en Pasen blijven
    • Excuses voor het slavernijverleden en de politionele acties wordeningetrokken
    • Verbod op islamitisch onderwijs, omdat dat onze vrijheid en onzewaarden bedreigt
    • Volledige stop op ontwikkelingshulp› Geen minister voor Ontwikkelingshulp meer
    • Maximumsnelheid verhogen naar 140 km/h
    • Turkije uit de NAVO
    • Volledige stop op ontwikkelingshulp› Geen minister voor Ontwikkelingshulp meer

Tja . . . Kijkend naar het lijstje zal Geert ook flink over zijn eigen schaduw heen moeten springen

 

6594 Autoloos

Ik kan me nog goed herinneren dat er een autoloze zondag werd ingevoerd.

Van 4 november 1973 tot en met 6 januari 1974 mocht er zondag niet met de auto gereden worden. Van 25 november 1956 tot en met 20 januari 1957 hadden we ook al zo’n zondagsverbod gehad; maar daar kan ik me niets van herinneren.

Uit protest tegen de pro-Israëlische houding van Nederland draaiden enkele Arabische staten in 1973 de oliekraan dicht, waarop de regering het olieverbruik probeerde te beperken door autoloze zondagen in te stellen, deze maatregel werd afgekondigd door premier Joop den Uyl in zijn torentjestoespraak op 1 december 1973.

Ik had destijds nog géén auto, ons raakte de maatregel niet. Kan me de beelden van de lege straten en snelwegen op de tv nog wel herinneren. Voor Vader Abraham was de maatregel aanleiding om samen met Boer Koekoek het lied uit te brengen  Den Uyl is in den olie; in 1974 werd dat een echte carnavalshit.

Den Uyl is in den olie, in den olie is den Uyl
Den Uyl is in den olie, in den olie is den Uyl
Koekkoek (koekkoek)
Koekkoek (koekkoek)

Aan bovenstaande moest ik gistermiddag denken toen ik mijn auto ingeleverd had. Ik heb mijn auto – vooruitlopend op het ophalen van mijn nieuwe wagen – verkocht via de ANWB Verkoopservice en diende hem gisteren in te leveren bij een inleverpunt.

De verkoopprocedure was een fluitje van een cent. Het ging allemaal online en in mijn geval was het binnen een paar uur geregeld. Ik kan de procedure bij eenieder aanbevelen. Er werd zelfs nog meer geboden dan het bod dat ik enkele weken geleden in een garage kreeg aangeboden.

Tja . . . en nu zit ik dan (maar niet voor zo heel lang) zonder auto. Ik ben dus autoloos

 

6593 Woensdag Wandeldag

Gisteren, op de dag van de Tweede Kamerverkiezingen, reden we richting Vught naar de voormalige Isabellakazerne. Tijdens de rit naar de Reutsedijk kwamen de herinneringen uit 1964 naar boven. De eerste 6 maanden van ‘64 kreeg ik in de kazerne de opleiding tot sergeant van de infanterie.

Op de plaats waar veel herinneringen liggen begon onze wandeltocht. Het was voor zowel mijn vrouw als mij ‘bekend terrein’, want we hadden wandeling 1731 van de Wandelgids Zuid Limburg vele jaren terug al eens gelopen.

Bij aankomst bij  het startpunt parkeerden we onze auto op het voormalige excercitieterrein achter het gebouw waar voorheen de kazernecommandant zetelde.
Het was fris toen we begonnen te wandelen. Het eerste deel voerde langs het afwateringskanaal Den Bosch-Drongelen en kwamen daarna al snel bij de wachttorens van Kamp Vught. Dit gedeelte van de route herinnerde ons aan de Tweede Wereldoorlog. Langs de bospaadjes stonden paaltjes met het aantal Joden dat met wagons werd getransporteerd naar Westerbork. De route slingerde verder door bos en langs lunetten *) richting Fusilladeplaats.

Daarna ging de route over de Vughtse heide in herfstkleuren terug naar de plaats waar onze auto geparkeerd stond. Voordat we weg reden liet ik nog even het gebouw aan mijn vrouw zien waar ik destijds gelegerd was. De kazerne heeft nu een heel andere bestemming gekregen.

Hoewel het fris was genoten we volop van deze route op Woensdag Wandeldag

*) Een lunet is een klein verdedigingswerk. Als je van bovenaf kijkt, zie je de vorm van een halve maan. Die naam komt uit het Frans: ‘lune’ betekent maan. Een lunet heeft vier zijden. Twee ervan zijn schuin, naar buiten gericht. Dit zijn de ‘facen’. De andere zijden zijn naar achteren gericht: ‘flanken’. De achterkant is vaak open, dit heet de keel.

6592 Ze zijn nog erger dan wilde beesten

Zeugin erlebte bestialisches Vorgehen
Hamas-Barbaren vergewaltigten sogar Leichen
… und stolzierten mit abgetrennten Köpfen herum

Getuige ervoer beestachtig gedrag
Hamas-barbaren verkrachtten zelfs lijken
… en liep rond met afgehakte hoofden

Bovenstaande kop stond van de week boven een artikel op de Duitse site BILD.de

Nadat ik het artikel gelezen had begreep ik heel goed dat het Israëlische leger Gaza is ingetrokken en de Hamas-barbaren wil uitschakelen. Ik begrijp ook dat dit niet de oplossing van het probleem is.

Het is als weldenkend mens niet voor te stellen en te begrijpen dat mensen  als wilde beesten tekeer zijn gegaan en andere mensen op weerzinwekkende wijzen hebben mishandeld en vermoord.

Ik zal enkele citaten uit het bericht hier aanhalen. Ik doe dat in de originele tekst, het Duits, dan lijkt het misschien minder gruwelijk, beestachtig, weerzinwekkend, monsterlijk, afgrijselijk, . . .  Men moet (als je dat wil) zelf het hele artikel maar lezen.

„Sie haben ihr die Brüste abgeschnitten und weggeworfen“, sagt eine Überlebende, die eine Vergewaltigung und barbarische Gewalt gegen Frauen mitansehen musste. Sie selbst überlebte, weil sie von den Terroristen offenbar für tot gehalten wurde.

So habe ein Terrorist eine bereits verwundete Frau an den Haaren gezerrt und vergewaltigt, ein anderer habe der Frau schließlich in den Kopf geschossen – der Vergewaltiger habe jedoch zunächst weitergemacht.

„Manchmal ist es sehr schwer, wenn in den Leichensäcken kleine Kinderkörper ohne Kopf sind“, sagt Ori. „Man nimmt einen Leichensack, der sehr leicht ist, öffnet ihn und sieht ein Baby mit vier Schusswunden. Vier Kugeln im Körper eines Babys – wer macht so etwas?“

Tja . . . dat een mens zoiets kan doen. Ze zijn nog erger dan wilde beesten.

6591 Gaat waarschijnlijk door tot het gaatje

Afgelopen zaterdag besteedde onze regionale krant met een hele pagina aandacht aan het feit dat de beweging KOZP nog steeds meent te moeten demonstreren bij bepaalde intochten in ONS land. ‘Weer bonje om Zwarte Piet’, stond er boven het artikel.

Zaterdag waren ze in De Lier omdat er naast roetveeg-Pieten er ook nog Zwarte Pieten meeliepen. Een extra overleg een paar dagen eerder tussen het organisatiecomité en KZOP had niets opgeleverd; dus trok men naar De Lier.
Het is elke keer maar een bus vol met demonstranten die o.l.v. Jerry Afriyie aan het demonstreren is. Ze hebben er hun levenswerk van gemaakt. Ik vind het heel frappant dat een tamelijk kleine groep  een kinderfeest aangrijpt om het slavernijverleden op de kaart te zetten en een traditie om zeep te helpen. En ik moet toegeven dat het ze ook nog gelukt is. Want de roetveeg-Piet heeft zijn intrede gedaan.

Het eerdergenoemde artikel meldt ook dat er plaatsen zijn waar zelfs twee intochten gehouden worden; een zonder en een met Zwarte Piet. Ook werd gemeld dat KZOP elk wissewasje aangrijpt om de hele traditie om zeep te helpen . . . ‘Extra eisen aan kleuren van de pruik, gebruik lippenstift en oorringen’ . . .

Tja . . . Ik vind dit laatste wel heel overdreven en spijkers op laag water zoeken. Maar KZOP gaat waarschijnlijk door tot het gaatje.

P.S.
Zondag jl. kwam deze Piet met Sinterklaas in onze haven aan. Zeg nou zelf, het is toch geen gezicht. Het is een grote aanfluiting van wat eens een mooie traditie was.