In de 40-er jaren van de vorige eeuw hoorde ik op de lagere school tijdens de godsdienstlessen over het bestaan van de hemel. De hemel waar we na onze dood – als we goed geleefd hadden – naar toe zouden gaan. Maar er waren ook nog andere mogelijkheden kregen we te horen in de verhalen over het vagevuur en de hel. De verhalen werden door de onderwijzers allemaal heel plastisch verteld met grote wandplaten die het een en ander nog aanschouwelijker maakten. Verhalen dat we tussen engeltjes kwamen te zitten e.d. We slikten het allemaal voor zoete koek.
Naarmate je ouder wordt denk je af en toe wat vaker over ‘wat er na de dood zou kunnen zijn’. Een ding staat voor mij zo vast als een huis; wat ons destijds op de lagere school verteld is, was en is klinkklare onzin. Wat er eventueel wel zou kunnen zijn weet ik niet.
Van de week vroeg ik me af hoe ik me dat moet voorstellen als een moslim die zich met een bomgordel opgeblazen heeft en naar de hemel gaat naar zijn beloofde 40 (of waren het er 70 ?) maagden, moet een niet-moslim dan toekijken?
Ook vroeg ik me van de week af hoe het toch mogelijk is dat er überhaupt mensen op aarde zijn. Adam en Eva hadden twee zonen Kain en Abel. Kain vermoordde zijn broer Abel. Daarna kregen Adam en Eva nog een zoon Seth.
Ik ging dus maar eens op onderzoek uit hoe Adam en Eva aan kleinkinderen zijn gekomen en de mensheid dus groeide. Volgens Wikipedia zou Kain geen nakomelingen hebben gehad. A&E zouden nog meer kinderen hebben gehad want Seth zou getrouwd zijn met zijn vier jaar jongere zus Asura. Seth kreeg op 105-jarige leeftijd een zoon: Enos. Seth stierf op hoge leeftijd, hij was toen 912 jaar oud.
Tja . . . Ik stop hier maar met het intikken van wat ik allemaal tegen gekomen ben. Het is allemaal zo ongeloofwaardig. Er zou trouwens ook nog een wellustige engel in het spel geweest zijn, die Abel en Kain bij Eva verwekt zou hebben.
Het begint voor mij steeds meer op fictie te lijken. Tussen de engeltjes en de 40 maagden voor een moslim, een wellustige engel en de zoon van A&E die het doet met zijn zus. Tis me wat.
Ik ga me ook niet meer afvragen van wat er na de dood zal zijn. Ik zie wel. Of . . . Of . . . Moet ik dan toch maar afgaan op wat Freek de Jonge ooit zong:
Na de dood. (Na de dood)
Na de dood. (Na de dood)
Er is leven,
er is leven na de dood.
