6470 Halloween

Evenals de Valentijnsdag is Halloween ook zo’n dag die mij absoluut niet kan bekoren.

In Nederland is kritiek op Halloween omdat het ontdekt zou zijn door de commercie als geschikte aanleiding om klanten tot wat ruimer vertier aan te zetten in de ‘slappe’ periode tussen de zomervakantie en het Sinterklaas-feest. Ik ben het volledig eens met die kritiek.

Halloween is een feestdag die valt op 31 oktober. Traditioneel wordt Halloween vooral gevierd in Ierland, het Verenigd Koninkrijk, de Verenigde Staten en Canada.
De naam "Halloween" is afgeleid van Hallow-e'en, oftewel All Hallows Eve (Allerheiligenavond), de avond voor Allerheiligen, 1 november.
In de Verenigde Staten maakte het feest vooral opgang in de tweede helft van de 19e eeuw, toen grote groepen Ierse en Schotse immigranten het land binnenkwamen. In de VS dook in deze tijd de bekende jack-o'-lantern op, een uitgeholde pompoen die op een gezicht lijkt. Wereldwijd is dit wellicht het bekendste symbool van Halloween geworden.
In Nederland en België wordt tegenwoordig steeds meer aandacht besteed aan het Halloweenfeest / Allerheiligenavond.
Lees hier meer >>>>>

Toen we een paar dagen geleden een wandeling maakten in de buurt zagen we hier en daar al (namaak-)spinrag hangen in enkele voortuinen. Bij ONS in de woonplaats loopt men overigens nog niet warm met het vieren van Halloween. Alhoewel ik wel hoorde dat onze bakker speciale Halloween-gebakjes aanbod; gebakjes waar in een mes gestoken was.

Tja . . . Mij zegt het helemaal niets  dat Halloween.

6469 Pater Poepke

Belgie geschrokken van de wandaden van ‘pater poepke’, stond er boven het bericht.

Kort na elkaar getuigden een Belgische minister en een Bekende Vlaming dat ze op hun kostschool waren misbruikt door dezelfde pater Jezuit, pater J.D. De pater (inmiddels overleden) was populair, bij wie geen last van hem had. Hij stond bij de leerlingen van het internaat bekend als ‘poepke’, naar het diepe kuiltje in zijn kin. En ook als een populair figuur, door zijn onverwoestbare goede humeur en zijn gemoedelijke omgang met de leerlingen.

Tja . . . Als je dan wat verder gaat zoeken naar wat Pater Poepke allemaal uitgespookt heeft kom je tot de conclusie, dat men ervan afwist , maar dat men er niets aan deed. De slachtoffers hielden vele, vele jaren hun mond. Maar nu wordt dan toch openbaar wat de pater allemaal uitvoerde.

Als leerlingen ziek waren," zei Van Quickenborne over het internaat, "kwam een pater bij ons op de kamer,en die zei: “Doe maar uw broek uit. Doe maar uw onderbroek uit,” ... en dan werd daarnaar gekeken.

Elke keer als je ziek was, om welke reden dan ook, was zijn oplossing: een zetpil steken. Altijd. Hoofdpijn, keelpijn, heimwee, op de knieën gevallen: broek naar beneden en een suppositoire. We moesten altijd voorzichtig zijn dat hij niet in de buurt kwam als we gingen douchen, want hij kwam wel altijd graag eens kijken.

Lees hier meer >>>>>

Tja . . . een pater die op zijn kamer graag bij de leerlingen een suppositoire anaal toediende. Een pater die flink naast de pot pieste, eigenlijk gewoon een ordinaire viespeuk die Pater Poepke

6468 Tegen nummer 17

Ik hoop dat PSV zich na de Champions League wedstrijd van afgelopen dinsdag zich weer heeft kunnen opladen voor de wedstrijd van heden middag. Vanmiddag moet PSV  in het eigen stadion aantreden tegen de nummer 17, de voorlaatste, van de eredivisie.

Ik hoop dat trainer Bosz het elftal weer op tijd wedstrijd-klaar heeft; want ook tegen ‘de kleintjes’ moet er 100% concentratie en motivatie zijn en moet men het kunnen opbrengen om ook weer vol gas te gaan.

Daarom zingen we nu al uit volle borst: Wij trekken ten strijde, Een strijd vol van vree, Vooruit nu Rood-Witten, Vooruit PSV

Wij trekken ten strijde tegen A***, tegen nummer 17

6467 Reislustiger dan ooit

Ouderen zullen de komende jaren veel meer gaan uitgeven aan vakanties. Dat blijkt uit onderzoek van ABN Amro. Volgens de bank zijn 55-plussers reislustiger dan ooit en hebben ze ook steeds meer te besteden.

Bovenstaande tekst kwam ik van de week tegen op een pagina van NOS-Teletekst. ‘Een waarheid als een koe’, mompelde ik in mezelf.

Als we naar onszelf kijken klopt het wel wat de bank stelt. Dit jaar zijn we naar Lissabon, Parijs en de Algarve geweest. Voor het komende jaar zijn er nog geen plannen. Heel voorzichtig wordt er al wel gedacht aan Rome en de Algarve. Van de week heb ik ook gekeken hoe we gemakkelijk en voordelig naar Berlijn kunnen reizen.

Of de vage plannen werkelijkheid worden zal de toekomst uitwijzen.

Maar . . . We zijn reislustiger dan ooit.

 

6466 Haal de zon in huis . . .

Afgelopen woensdag (22,6 mm !!!) heeft het heel wat uren geregend. Onze wandeling in het kader van Woensdag Wandeldag op de dag dat we 57 jaar getrouwd waren viel in het water. Het was een donkere en natte dag. Het enige lichtpuntje zou kunnen zijn het verkiezingsprogramma van NSC, de partij van Pieter Omzigt, dat die dag het licht zag. Het programma heeft de titel ‘Tijd voor herstel’ gekregen.

Herstel van ONS land en weer vertrouwen krijgen in de overheid zijn belangrijke items die mij wel aanspreken. De VVD, BBB en NSC zijn voor mij mogelijke kandidaten die mijn stem zouden kunnen krijgen. Ik heb nog een paar weken om definitief te bepalen naar welke partij mijn stem gaat.

Ik heb op die donkere, natte dag niet constant zitten neuzen in verkiezingsprogramma’s maar heb de foto’s van ons verblijf in Lissabon in het voorjaar en van de Algarve in september nog eens bekeken. Zonnige plaatjes in tegenstelling tot wat we nu in ONS land ervaren.

Geniet hier onder met ons mee en haal de zon in huis . . . 

6465 Er is leven, er is leven na de dood

In de 40-er jaren van de vorige eeuw hoorde ik op de lagere school tijdens de godsdienstlessen over het bestaan van de hemel. De hemel waar we na onze dood – als we goed geleefd hadden – naar toe zouden gaan. Maar er waren ook nog andere mogelijkheden kregen we te horen in de verhalen over het vagevuur en de hel. De verhalen werden door de onderwijzers allemaal heel plastisch verteld met grote wandplaten die het een en ander nog aanschouwelijker maakten. Verhalen dat we tussen engeltjes kwamen te zitten e.d. We slikten het allemaal voor zoete koek.

Naarmate je ouder wordt denk je af en toe wat vaker over ‘wat er na de dood zou kunnen zijn’. Een ding staat voor mij zo vast als een huis; wat ons destijds op de lagere school verteld is, was en is klinkklare onzin. Wat er eventueel wel zou kunnen zijn weet ik niet.

Van de week vroeg ik me af hoe ik me dat moet voorstellen als een moslim die zich met een bomgordel opgeblazen heeft en naar de hemel gaat naar zijn beloofde 40 (of waren het er 70 ?) maagden, moet een niet-moslim dan toekijken?

Ook vroeg ik me van de week af hoe het toch mogelijk is dat er überhaupt mensen op aarde zijn. Adam en Eva hadden twee zonen Kain en Abel. Kain vermoordde zijn broer Abel. Daarna kregen Adam en Eva nog een zoon Seth.

Ik ging dus maar eens op onderzoek uit hoe Adam en Eva aan kleinkinderen zijn gekomen en de mensheid dus groeide. Volgens Wikipedia zou Kain geen nakomelingen hebben gehad. A&E zouden nog meer kinderen hebben gehad want Seth zou getrouwd zijn met zijn vier jaar jongere zus Asura. Seth kreeg op 105-jarige leeftijd een zoon: Enos. Seth stierf op hoge leeftijd, hij was toen 912 jaar oud.

Tja . . . Ik stop hier maar met het intikken van wat ik allemaal tegen gekomen ben. Het is allemaal zo ongeloofwaardig. Er zou trouwens ook nog een wellustige engel in het spel geweest zijn, die Abel en Kain bij Eva verwekt zou hebben.

Het begint voor mij steeds meer op fictie te lijken. Tussen de engeltjes en de 40 maagden voor een moslim, een wellustige engel en de zoon van A&E die het doet met zijn zus. Tis me wat.

Ik ga me ook niet meer afvragen van wat er na de dood zal zijn. Ik zie wel. Of . . . Of . . . Moet ik dan toch maar afgaan op wat Freek de Jonge ooit zong:

Na de dood. (Na de dood)
Na de dood. (Na de dood)
Er is leven,
er is leven na de dood.

6464 Rust in de tuin

Tijdens de renovatie van onze achtertuin enkele jaren geleden is het niet helemaal naar mijn wens gegaan.
Nadat we destijds de meer dan 30 jaar oude, te grote coniferen hadden verwijderd, werd er een schutting geplaatst. Links en rechts werd een border gecreëerd met de planten die al in de tuin stonden. De planten die vanwege de aanleg van twee vakken met (kunst-)gras moesten wijken werden op de lege plekken gezet die er waren ontstaan. Met de aankoop van een paar nieuwe planten stonden de twee borders weer snel vol. Maar daar is ook alles mee gezegd. Het was voor mijn begrippen een allegaartje.

Daarom heb ik een jaar geleden een border al aangepast en na een zomer dat het flink heeft kunnen groeien en bloeien ben ik daar zeer tevreden over. Maar de border aan de oostkant was in mijn ogen nog steeds een allegaartje. Daarom ben ik verleden week begonnen met daar ook verandering in aan te brengen. Ik ben begonnen met planten van dezelfde soort bij elkaar te zetten. Bepaalde grassen die door middel van scheuren vermeerderd kunnen worden heb ik opnieuw geplant en staan nu bij elkaar. Zonder aankoop van veel nieuwe planten heb ik nu in die border ook orde geschapen.
Volgende zomer als alles weer opnieuw wortel heeft gezet en bloeit kunnen we pas oordelen over het resultaat. Maar zoals het er nu uitziet ben ik best tevreden.

Tja . . . Er is weer rust in de tuin.

6463 Personeelsgebrek

Vorige week gingen we met hele gezin uit eten vanwege de verjaardag van mijn vrouw. We hadden er het met z’n zessen best naar onze zin, want het was best gezellig. Maar . . . wat het eten betreft ging er veel, heel veel mis.

Het begon al met de bestelling. Toen ik de eendenborst bestelde, kreeg ik te horen dat ze die niet hadden. Mijn vrouw bestelde ook iets dergelijks en zij kreeg ook al een nee  te horen. Of de duvel ermee speelde bleek uiteindelijk dat we alle zes hetzelfde menu besteld hadden.

Het duurde even (net iets te lang) voordat de 6 borden opgediend werden. De groenten en de frites werden niet gebracht. Toen we daar melding van maakten werd er voor zes personen een klein schaaltje groenten en een klein schaaltje frites (voor twee personen) op onze tafel gezet bij de borden die we al leeg hadden. De rest kwam niet (????). Uiteraard lieten we duidelijk blijken dat we het niet eens waren met de gang van zaken. Na enige discussie mochten we een gratis dessert uitkiezen  en zouden we nog een rondje van de zaak krijgen.

Na een klein uur wachten was het dessert nog niet opgediend. Uiteraard maakte ik daar ook melding van. Het gratis rondje werd niet meer opgenomen.
Toen ik ging afrekenen liet ik duidelijk merken dat ik zeer ontevreden was over de service en de bediening. Excuses bleven uit en er werd iets gemompeld over personeelsgebrek.

Tja . . . hoogstwaarschijnlijk is de betreffende zaak verleden week een regelmatig terugkerende gast kwijtgeraakt. Men had wat alerter moeten reageren op onze bemerkingen en niet ietwat binnensmonds mompelend zich moeten verschuilen achter het personeelsgebrek.

P.S.
Mijn jongste zoon heeft daags naderhand per mailbericht nog eens zijn beklag gedaan. De volgende dag ontving hij een uitvoerig antwoord waarin de leiding haar excuses aanbood voor de gang van zaken. Als pleister op de wond wordt er alsnog een cadeaubon van € 25 aan ons gezonden.

6462 De tweede deze maand

Dinsdag 10 oktober kregen we onze jaarlijkse griepprik en vandaag halen we weer een coronaprik.
Tja . . . wij behoren – of we het willen of niet – tot de kwetsbare groep die in aanmerking komt voor een extra prik als bescherming tegen het coronavirus dat nog steeds rond schijnt te dwalen.

In dezelfde omgebouwde fabriekshal als in coronatijd gaat vandaag de naald in onze arm. Dat is dan alweer de tweede deze maand

6461 Mexico, Mexi-iiico

Afgelopen week kwam op mijn computer de volgende kop voorbij: Rel rond Zangeres zonder naam: Waar zijn haar gouden platen?!

Daar ik geen abonnement op De Telegraaf heb kon ik het premium-bericht niet lezen. Ik kon alleen het begin van het artikel zien.

Ik heb mijn assistent gevraagd of deze wist waar de gouden platen van Mary waren, maar ook hij kon geen duidelijk antwoord geven.

De gouden platen van de Nederlandse zangeres Zangeres Zonder Naam (echte naam: Mary Servaes-Bey) zouden zich doorgaans in particuliere collecties, platenmaatschappijarchieven of musea bevinden. Het is niet eenvoudig om specifieke informatie te verstrekken over waar elk van haar gouden platen zich momenteel bevindt, aangezien dit afhangt van wie ze heeft geërfd, gekocht of bewaard.

Vijfentwintig jaar na haar overlijden haalt de Zangeres Zonder Naam dan toch nog de krant. Ik ben nooit zo’n hele grote fan van haar geweest, maar voorheen als ik alleen met mijn nordic-walking-stokken op pad ging, kon ik ergens in het buitengebied  hard mee zingen (of was het lallen) met liedjes van haar die op mijn oortjes te horen waren. Ik was dan snel aan het eind van mijn wandelroute.
.
Tja . . . en nu hoor ik het weer in mijn oren: Mexico, Mexi-iiico