Als de zon aan een strakke blauwe Portugese hemel staat en diezelfde zon zo warm is dat je regelmatig verkoeling zoekt in het water of dat je nog verder onder de gele parasol kruipt, ja dan, dan laat ik mijn assistent de Chat-GPT maar een bericht schrijven. Ik vroeg hem deze keer om een gedicht te schrijven met de titel: September in de Algarve
En het volgende gedicht stond binnen enkele seconden op mijn scherm.
In de gloed van september, Algarve zo fijn,
De zon straalt nog steeds met gouden schijn.
Het weer is warm, de lucht zo helder,
Een perfecte tijd om te genieten, keer op keer.
De hitte van de zomer neemt wat afstand,
Een zachte bries brengt verkoeling aan het land.
De stranden lonken, uitnodigend en zacht,
Een oase van rust waar zorgen worden ontkracht.
De oceaan danst in tinten blauw en groen,
terwijl de zonsondergangen een spektakel doen.
Terrassen komen tot leven in de avondgloed,
Met heerlijk eten en wijn, een culinair gemoed.
September in Algarve, een tijd zo sereen,
Een perfecte mix van warmte en een mild toneel.
Een moment om te koesteren, te omarmen met vreugd,
Waar de Algarve in haar pracht je weer verheugt.
Vejo você amanhã, Tot morgen
