Maar tweemaal heb ik tijdens onze laatste stedentrip mijn portemonnee hoeven te trekken. ‘Was jullie trip dan zo voordelig ?’, vraagt menigeen zich nu af. ‘Nee, dat niet, daarover straks meer’.
Ik heb alle betalingen – op twee na dus – met mijn iPhone kunnen afhandelen. Telefoon uit je zak pakken, instellen met welke kaart je wilt betalen, telefoon bij pinapparaat houden en . . . PING, je hebt betaald. Kan het nog gemakkelijker? Ik denk het wel en dat zal de toekomst ons leren.
Het was maar goed dat we voordat we op stap gingen wat cashgeld hadden gepind, want in een restaurantje in Montmartre en bij onze laatste taxirit moesten we ‘cash’ afrekenen.
Nu de beantwoording van de vraag of onze trip zo voordelig was.
Vooraf wisten we dat we in Frankrijk, dat we in Parijs wat dieper in de buidel zouden moeten tasten dan in Lissabon in Portugal. Met die wetenschap zijn we op stap gegaan en we hebben daarom ook géén enkele keer gezegd: ‘Wat is het hier toch duur’. De terrassen en de restaurants op de Champs Elysee hebben we wel vermeden. We hebben daar wel stiekem even op een menukaart gekeken en zagen dat voor een hoofdgerecht € 95,00 (!!!!!) neergeteld moest worden. POEH !!!
De terrasjes en restaurants die wij aangedaan hebben vroegen niet zulke exorbitante bedragen. Als je de tijd neemt (en dat had ik vooraf thuis al gedaan) vind je legio restaurants waar het hoofdgerecht nagenoeg dezelfde (of een ietsje hogere) prijs heeft dan in ONS land.
Maar . . . Bij wat er bij komt wordt het vel over je oren getrokken en we hebben een paar keer wel flink met de ogen geknipperd.
Een klein glaasje bier voor € 7,00 euro en bij dezelfde baas een glas wijn voor een derde deel gevuld voor € 9,00 (voor dat bedrag krijg je bij de Aldi 2 hele volle flessen) en een klein mini kopje espresso voor € 3,50 vond ik toch wel (te) gortig !!!
Tja . . . Het heeft ons allemaal zeer goed gesmaakt en we konden zonder onze portemonnee onder uit de tas op te hoeven vissen met onze iPhone afrekenen. Het gemak dient de mens.