6392 Nooit meer onkruid te plukken

De stoep in de voortuin van mijn jongste zoon geeft elk jaar ergernis. Tussen de klinkertjes groeit het onkruid welig. Elk jaar is het weer een paar keer plukken en trekken; een vervelend en ondankbaar karwei.

Een paar jaar geleden dachten we een afdoende maatregel genomen te hebben, maar het experiment faalde hopeloos.

Daarom pakten we het nu anders aan. Tijdens het programma ‘De grote Tuinverbouwing’ had ik gezien wat men als voegmiddel tegen de strijd met het onkruid moest gebruiken. We moesten voegen met polymeerzand.

De naam zegt het polymeerzand is een voegzand met een polymeer toevoeging. Door het toevoegen van water wordt het voegzand hard en is het voor onkruid niet mogelijk om zich hierin te nestelen.

Zo gezegd, zo gedaan. Op de eerste warme dag van het jaar begonnen we al vroeg met het rij voor rij uithalen van de klinkertjes. De ruimte en de steentjes werden onkruidvrij gemaakt en weer terug gelegd.

Nadat het hele pad was gedaan, strooiden we het polymeerzand op de klinkertjes en veegden we dat in de voegen. Daarna besproeiden we zachtjes het hele pad; veegden alles nog eens schoon en spoelden we alle klinkertjes af. En . . . klaar was Kees (Sorry: Klaar waren mijn jongste zoon en ondergetekende).

Ruim voor lunchtijd was de klus geklaard en toen ik ’s middags nog eens ging kijken, was alles opgedroogd en de voegen waren enigszins verhard, zodat het onkruid daar niet meer kan doordringen.

Tja . . . en mijn jongste zoon hoeft er nooit meer onkruid te plukken.