maart 2023

6356 Lissabon 5

Gisteren stond het uitstapje naar Sintra op ons programma. Het plaatsje ten westen van Lissabon dat op de Werelderfgoedlijst staat van Unesco. Om 8.40 uur zaten we al in de trein die ons rechtstreeks naar het bijzondere plaatsje bracht. Met een speciale bus werden we via een steile, kronkelende weg met ontelbare haarspeldbochten naar boven gebracht. Met een kleinere bus gingen we door een park naar boven naar het Palacio da Peña.

We mochten pas om half 12 naar binnen volgens ons ticket. Dus dat werd wachten in de frisse wind. Maar uiteindelijk werd ons wachten beloond.

We keken onze ogen uit in dat veelkleurige kasteel van o.a. koning Ferdinand II.

Ruim anderhalf uur dwaalden we door de verschillende ruimten en omgangen. We hadden dit voor geen goud willen missen.

Toen we naar de bus liepen die ons weer naar beneden bracht besloten we dat het weer mooi was geweest; mijn knieën en kuiten schreeuwden om rust.

Ook deze dag buiten Lissabon was zeer geslaagd. Dat hebben waarschijnlijk meer mensen gedacht want het was ontzettend druk in trein, bus en Sintra.

Tja …. Op naar de laatste dag van ons verblijf in Lissabon.

6355 Lissabon 4

Gisteren was weer een mooie dag maar wat ‘trubbelig’. Dinsdagmorgen had mijn vrouw haar enkel verzwikt en deze was ondanks bij de apotheek gehaalde crème en een enkelsteun dubbel zo dik geworden; dus ik zocht een route uit waarbij zo min mogelijk gelopen diende te worden. We gingen rond half 11 met de metro naar het plein waar de 15E ons naar Belem zou brengen. Alles verliep zoals gepland. Maar toen we in Belem aankwamen stond bij het Mosteiro dos Jeronimos zowel links als rechts een rij van meer dan 100 m wachtenden. Wij besloten toen maar om te voet eerst naar her Padrao dos Descombrimentos (een eerbetoon aan alle ontdekkingsreizigers van Portugal) van daaruit liepen we weer (noodgedwongen) naar de Torre de Belem aan de monding van de Taag. Ook daar stond een zeer lange rij wachtenden. We bekeken de beroemde toren alleen van de buitenkant. Het was lunchtijd en op een zonnig terras met uitzicht op de Taag gaven we de enkel van mijn vrouw rust (gelukkig deed deze geen pijn). Na de lunch liepen we weer naar het klooster; nu was er maar een korte rij. Binnen keken we onze ogen weer uit aan het prachtige gebouw en de vele mooie tegeltableaus. Weer buiten gekomen gingen we naar de beroemde bakkerij van de Pasteis de Belem. Ook daar hing het met benen buiten. We genoten van een overheerlijk pasteis met een kopje koffie.

Vlak voor de deur stapten we daarna in de tram en deze bracht ons naar het busstation waar we onze rit met bus en metro begonnen naar het hotel. Om 17.00 uur waren we weer in het hotel. Moe, ontzettend moe maar zeer voldaan. ‘s Avonds genoten we in de buurt van het hotel van een heerlijke Portugese maaltijd.

Wat is het in Lissabon toch druk (bis) en wat is het een prachtige stad (bis).

6354 Lissabon 3

Wat een dag gisteren. Wat een mooie verjaardag gisteren. Wat een fantastische dag gisteren. Na een heerlijk ontbijt gingen we met de metro die onder de straten en pleinen van Lissabon naar de halte van bus 737. De bus sleurde ons de heuvel op door de smalle en kronkelige straten naar Castelo de S. Jorge. We genoten daar van het prachtige uitzicht over de stad en de Taag en van de restanten van het eeuwen oude kasteel. Na het kasteelbezoek was het tijd voor een lunch. Daarna gingen we naar het Mosteiro S. Vincente de Fora en zagen hoe luxueus de patriarchen van Lisbon geleefd hadden. Na een korte wandeling kwamen we bij het Pantaeo Nacional waar de bekende voetballer begraven ligt alsook de beroemde Fado-zangeres Amalia Rodriguez. Ook daar keken we onze ogen uit. Omdat de benen wat rust wilden gunnen, lieten we ons door een Tuktuk naar de Kathedraal Se, de kathedraal van Lissabon. Toen vonden we het welletjes en snakten we naar een heerlijk bad en wat verfrissingen.

De dag sloten we af in een fado-restaurant waar bij het diner een muziekshow werd gegeven. Ook daar genoten we met volle teugen.

Wat een fantastische dag was dat gisteren.

P.S. Daar het uploaden van foto’s hier ontzettend traag gaat zal ik bij thuiskomst meer foto’s laten zien.

6353 Lissabon 2

Vandaag mag ik 82 kaarsjes uit blazen . . . Pfffffttt

–

Toch wel bijzonder om je verjaardag te vieren in Portugal. Vandaag staat de Moorse wijk Alfama en de Fado-muziek centraal. Morgen kunnen jullie het verslag lezen van onze bevindingen in die wijk.

Gisteren waren we al om half 10 in Lissabon. De zon heette ons welkom. Nadat we onze Lisboa-cards hadden opgehaald gingen we op zoek naar een taxi. Na wat strubbelingen met de taxi-app bracht een vriendelijke chauffeur ons naar het centrum, naar ons hotel.

Daar aangekomen bleek onze kamer al beschikbaar. Nadat we ons geïnstalleerd hadden, dronken we een kopje koffie en begonnen aan onze eerste sightseeing. Via grote pleinen met majestueuze gebouwen, standbeelden en fonteinen kwamen we in de Rua Augusta waar op een van de vele terrasjes genoten van een lunch. Het was er al ontzettend druk.

Na de lunch liepen we richting Taag naar het deel van Lissabon dat in 1755 is verwoest door een aardbeving. Nu staan ook daar majestueuze gebouwen rond een gigantisch plein. Aan de oever van de Taag genoten we een tijdje van de inmiddels warme zon en de prachtige vergezichten. Daarna gingen we via een omweg terug naar het hotel.

’s Avonds genoten we in de buurt van het hotel in een restaurant van een Portugese maaltijd.

6352 Lissabon 1

Vandaag vertrekken we naar Portugal, naar Lissabon. Volgens plan vliegen we om 7.50 uur vanaf Eindhoven Airport en landen om 9.45 uur in Lissabon.

Het plan is om van daaruit met de taxi naar ons hotel in het centrum van Lissabon te gaan om daar onze koffers te stallen en dan te beginnen aan onze stedentrip. We hebben er veel zin in !!!

De weersvooruitzichten zijn zeer goed, dus wat dat betreft valt er niets te klagen.

Ennuh . . . zoals jullie van mij gewend zijn zal ik hier op Menne Weblog verslag doen van onze trip.

Vejo você amanhã, Tot morgen.

6351 Inpakken en wegwezen

Er zijn nogal wat artiesten zoals Farce Majeur, Leen Jongewaard, Rob de Nijs, e.a. die in het verleden gezongen hebben ‘Inpakken en Wegwezen’. Eenieder gaf zijn eigen draai aan die woorden.

Aan het gezegde: ‘Inpakken en Wegwezen’ moest ik gisteren denken omdat onze koffertjes al klaar stonden om vandaag ingepakt te worden. Je vraagt je vooraf af wat je allemaal mee zult nemen voor vijf dagen. Uiteraard kijk je eerst naar de weersvoorspelling ter plekke, zodat je weet of je de winterjas en handschoenen thuis kunt laten.

Daar we tijdens onze voorbereiding op nogal wat internetpagina’s gewaarschuwd zijn voor zakkenrollers in en rond de trams in de Portugese hoofdstad moeten we ook goed overwegen wat er in het afsluitbare koffertje gaat en wat op de man blijft. Maar ons gezond verstand gebruiken is denk ik de beste remedie tegen die pickpockets.

Tja . . . inpakken is altijd een noodzakelijke gebeurtenis voorafgaande aan een reis en/of vakantie. Het geeft je echter wel een zalig gevoel als je op de dag voor het vertrek kunt zeggen: Inpakken en wegwezen

6350 Zo gaat dat in de politiek

Enkele dagen geleden kwam ik een afbeelding tegen waarmee iemand uit Duitsland zijn hart gelucht had. De Duitser was klaarblijkelijk niet tevreden over een bepaalde minister of misschien wel de hele Duitse ministerraad. Hij sloeg wat mij betreft de spijker op zijn kop. Ik kon alleen maar beamen wat hij op zijn computer of laptop getikt had.

Ook in ONS land liggen dergelijke voorbeelden voor het oprapen. Ben je bijvoorbeeld door partijgenoten opgevallen omdat je als wethouder in een bepaalde stad iets bijzonders hebt gedaan; dan is het hup ‘jij wordt minister’. Er wordt totaal niet gekeken of je kennis van zaken hebt op het vakgebied waar je voor aangesteld wordt. Zo kan bij ons een minister van volksgezondheid zomaar ineens minister van de woningbouw worden; want ze schijnen overal verstand van te hebben. Met het gevolg dat het ook flink mis kan gaan.

Tja . . . zo gaat dat in de politiek

6349 Wat er uit de schoorsteen van de buurman komt

Dat onze buren een houtkachel hebben en deze ook gebruiken weet ik heel zeker. De buurman is veel dagen en uren kwijt aan het verzamelen (momenteel ligt er weer een hele stapel hout in de voortuin) en bewerken van hout en daarnaast ruiken we ook de gassen die uit de schoorsteen komen.

Elke keer als ik de geur van verbrand hout in mijn neusgaten krijg, vraag ik me af wat er allemaal via het rookkanaal de buitenlucht in wordt ‘geblazen’. Ook al zou mijn buurman een kachel met de allernieuwste snufjes hebben, dan nog komt er meer naar buiten dan alleen de geur, zo dacht ik.

Van de week werd ik daarin bevestigd toen ik het bericht zag staan: Hout stoken moet verboden worden: veroorzaakt vier keer zoveel fijnstof als wegverkeer

En op internet vond ik het volgende: Emissies van open haarden en oude houtkachels liggen gemiddeld tussen 6 tot 40 g fijnstof per kg brandstof. Bij nieuwere houtkachels is dat tussen 4 en 10 g/kg.

Nu we wat vaker de reuk van verbrand hout ruiken vallen mij de artikelen over hout stoken in houtkachels vaker op dan vroeger. Ik moet echter ook bekennen dat ook wij in het verleden nogal wat peren- en appelbomen opgestookt hebben in de openhaard in ons vorige huis.

Nu we veelvuldig met onze neus op feiten over klimaat, emissie, stikstof, fijnstof e.d. gedrukt worden, vraag ik me ook vaker af wat er uit de schoorsteen van de buurman komt.

6348 Dassen hebben geen bescherming meer nodig

‘Dassen leggen treinen Brabant stil’, stond er dinsdag ineens te lezen op Nos-Teletekst. Was vorige week een dassenburcht in Friesland de oorzaak van het stil leggen van treinen, nu is de lijn Boxtel-Den Bosch stil gelegd vanwege een dassenburcht.

‘Tjonge, tjonge waar zijn we nou helemaal mee bezig?’, appte mijn zoon die het bericht ook gelezen had. Inderdaad waar zijn we mee bezig?

Stikstof legt de woningbouw momenteel stil en dassen zorgen ervoor dat het treinverkeer danig ontwricht wordt.

Op internet las ik dat er momenteel 8000 dassen in ONS land zijn. Dat aantal is voor mij voldoende, daarom kan die dassenburcht in Friesland en bij Boxtel (in Esch) opgeruimd worden. Dan kan het treinverkeer weer ongehinderd doorgang vinden.

Trouwens op internet kwam ik ook het volgende artikel tegen: Dassen hebben geen bescherming meer nodig

6347 Een fotolijstje op een toilet

Zaterdag waren we met onze twee zonen en kleinzonen uit eten t.g.v. mijn a.s. verjaardag. We waren in het etablissement waar in de 60-er jaren van de vorige eeuw een drogisterij annex schilderbenodigdheden was gevestigd. Ik kan me nog herinneren dat we daar onze eerste rollen behang hebben gekocht toen we onze woonkamer begin zeventiger jaren een andere look wilden geven. De eigenaar kwam de rollen thuis persoonlijk bezorgen.

Het huidige restaurant waar we zaterdag genoten van het samenzijn en het heerlijke eten heeft de naam van het café dat voorheen aan de overkant van de straat was gevestigd. Dat café had een grote veranda.

Onder die veranda werden destijds de kranten afgeleverd die de bezorgers van de Volkskrant dan voor dag en dauw bezorgden. Ook mijn vader haalde daar de kranten op die ie nodig had. Ik ging ook wel eens mee op zijn bezorgronde en ik zie nu nog mijn vader op zijn knieën de kranten aftellen en om een aantal gevouwen kranten een bandje doen, dat hij de avond daarvoor al gemaakt had.

Bovenstaande kwam naar boven toen ik op het toilet van het restaurant een foto zag hangen van het eerdergenoemde café met veranda.

Tja . . . Allemaal herinneringen. Herinneringen die naar boven komen door een fotolijstje op een toilet