Geweldige beelden: de barre winter van 1963 zorgt voor veel overlast en ijsplezier, stond er boven het bericht, dat een clip van vijf minuten uit het Polygoonjournaal van de barre winter van 1963 aankondigde.
Uiteraard heb ik de clip – die je onder de tekst aantreft – met heel veel belangstelling bekeken. Ik kan me die barre winter nog wel voor de geest halen. Ook het weekend waarover in de clip gesproken wordt, staat in mijn geheugen gegrift.
Op nieuwjaarsdag lagen er BERGEN sneeuw. Maar mijn maat en ik zouden koste wat kost in de buurgemeente naar de dansavond gaan. We gingen zoals gewoonlijk met de fiets. Maar halverwege konden we niet verder. We hebben de fiets laten staan en zijn al ploeterend door de sneeuw verder gegaan. Het was eigenlijk gewoon GEKKENWERK.
1963 was voor mij een zeer, zeer bijzonder jaar. In september slaagde ik voor het examen en kreeg het diploma: Volledig Bevoegd Onderwijzer (de hoofdakte). Meteen daarna – begin oktober – vertrok ik naar de Tapijnkazerne in Maastricht voor mijn militaire dienstplicht.
Maar, maar . . . Enkele maanden daarvoor had ik op een dansavond – georganiseerd door de personeelsvereniging van het toenmalige ziekenhuis in onze woonplaats – mijn vrouw voor het eerst ontmoet.
Het jaar dat begon met ijs en veel, heel veel sneeuw twee maanden lang kende voor mij enkele zeer bijzondere gebeurtenissen. Met als het meest bijzondere en gedenkwaardige hoogtepunt van het jaar die dansavond van de personeelsvereniging van het Sint Joseph Ziekenhuis in onze woonplaats.
Tja . . . het gedenkwaardige jaar 1963