In de weekendeditie van het BD stond onlangs een artikel van twee pagina’s met de titel: Blij dat ik brei. De breiende man moet uit de kast durven komen.
In het artikel zijn breiende mannen aan het woord die o.a. zeggen: ‘Je krijgt rust, bent met iets leuks bezig en je hebt iets waar je iemand blij mee maakt.’
Tja . . . ‘Het zal wel’, dacht ik toen ik het artikel zag staan en bladerde verder in mijn krant. Of anders gezegd; ik swipte de pagina weg, want wij hebben een digitaal abonnement.
En of de duvel er mee speelde zat ik zondagmiddag aan het einde van het dobbelspel tijdens onze sinterklaasviering met twee breinaalden en een bol garen op mijn schoot. Ik had een cadeautje gewonnen met het opschrift: Het brei je eigen WK-sjaal pakket. Voor de echte oranje fan.
Ik heb het nog proberen te ruilen met mijn twee zonen en met mijn twee kleinzonen, maar deze waren niet geïnteresseerd.
Tja . . . daar zat ik dan met mijn breipakket en moest ik denken aan dat artikel in ons regionaal dagblad.
Maar een ding staat zo vast als een huis. Mij zul je nooit horen roepen: Blij dat ik brei