6266 Eigenwijs is ook wijs

Enkele weken geleden heb ik bij de Action voor een paar euro een telefoonhouder gekocht, die ik op de voorruit van mijn wagen kan bevestigen.
Waarom? Omdat het opladen en updaten van mijn navigatiesysteem TomTom helemaal misging en het daarna zo lang duurde voor dat het weer de juiste instellingen had en opgeladen was, moest ik denken aan wat mijn beide zonen mij al vele malen gezegd hadden: ‘Gebruik toch je telefoon !!!’

Ik kocht dus de telefoonhouder om voortaan via mijn iPhone en Google Maps te navigeren in mijn  auto. Toen ik anderhalve week geleden mijn kleinzoon naar het werk bracht, heb ik voor de eerste keer genavigeerd met mijn telefoon: een eye-opener !!!
Ook tijdens onze rit naar en van de Veluwe en naar de startpunten van onze wandelingen gebruikte ik steeds Google Maps om op de juiste plek te komen. En steeds moest ik denken aan wat mijn oudste en jongste zoon vele malen tegen me gezegd hebben: ‘Gebruik toch je telefoon !!!’

Tja . . . ze hadden volkomen gelijk, zo blijkt nu. Je hebt de route snel ingesteld en de telefoon laadt ook nog op terwijl je rijdt. Berichten die binnen komen verschijnen op je telefoonscherm. En . . . De mondelinge aanwijzingen van de google-maps-dame komen rechtstreeks in mijn oren via mijn hoorapparaten. Mijn mede-passagiers ondervinden zo geen enkele hinder van de spraakopdrachten van de dame.
Ik weet niet waarom ik niet eerder de raad van mijn zonen opgevolgd heb. Was het de hang naar het bekende en niet willen veranderen? Of . . . was ik eigenwijs? Ik weet het niet.
Als het laatste het geval was, troost ik me maar met de gedachte: Eigenwijs is ook wijs

 

P.S.
Menne Weblog wenst iedereen een prettige jaarwisseling en een goed begin van 2023.

 

6265 Welke onderbroek zal ik aandoen?

Nee, als ik ’s morgens opsta en me gewassen en geschoren heb vraag ik me nooit af welke kleren ik zal aantrekken. Ik weet altijd al van tevoren wat ik aandoe en dat leg ik daags vantevoren ook al klaar.

Maar nu twijfel ik wat ik morgen op oudejaarsdag  aan zal trekken en dan vooral welke onderbroek ik uit de la zal trekken. Wat is dat nou voor flauwe kul ? zullen jullie je afvragen.

Wel uit een onderzoek blijkt  dat een grote groep mensen een speciale kleur ondergoed aantrekken met oud en nieuw.

Zo dragen de Spanjaarden en Chinezen rood ondergoed om de kwade geesten te verdrijven. Want het verdrijven van kwade geesten? Daar geloven beide landen heilig in. De Spaanse vrouwen daarentegen dragen ook rood ondergoed, maar wel om een iets andere reden; zij hopen hiermee op een bruisend liefdesleven voor het nieuwe jaar.

De Portugezen daarentegen? Die geloven dat de blauwe kleur geluk zal brengen in je zoektocht naar een nieuwe liefde. Er zijn Portugezen die zeggen dat het geluk alleen maar komt als dat blauwe ondergoed ook nog nieuw is. En dus zie je in de laatste dagen van het jaar veel blauw ondergoed in de etalages van kledingwinkels.
Lees hier meer >>>>>

Tja . . . ik heb niks met Spanjaarden en Chinezen, dus ik denk dat ik de traditie van de Portugezen maar volg. Dan is ook meteen de vraag beantwoord: Welke onderbroek zal ik aandoen?

6264 Het aftellen is begonnen

Twee weken geleden – op de dag dat het bij ons een ietsiepietsie gesneeuwd had – zijn we naar het reisburo bij ons in de woonplaats geweest.  Het reisbureau noemt zichzelf trouwens travelcenter.

We hebben weer een vakantie geboekt op ons geliefde resort boven op de kliffen van de Algarve in Portugal. We hebben nu 28 dagen vastgelegd; de hele maand september gaan we dan weer genieten van de Portugese zon en haar warmte, de blauwe luchten, de bloemenpracht, de prachtige vergezichten, de rust, het verkoelende water, de gastvrijheid van de Portugezen, het lekkere eten, en . . . en . . .

Tja . . . het aftellen is begonnen

6263 Ik loof de vriendelijke oogarts

Jezus naderde Jericho. Langs de weg zat een blinde te bedelen. Hij hoorde veel volk voorbijtrekken en vroeg: ‘Wat gebeurt er?’ Men zei hem: ‘Jezus de Nazoreeër komt voorbij’. Toen begon hij te roepen: ‘Jezus, Zoon van David, heb medelijden met me!’ Zij die voorop liepen, snauwden hem toe: ‘Zwijg!’ Maar hij riep nog veel harder: ‘Zoon van David, heb medelijden met me!’ Jezus bleef staan en zei: ‘Breng hem bij Me’. Toen de blinde bij Hem was, vroeg Jezus: ‘Wat wil je dat Ik voor je doe?’ Hij antwoordde: ‘Heer, zorg dat ik weer kan zien!’ Jezus zei: Zie terug! Je geloof heeft je genezen.’ En onmiddellijk kon hij zien en volgde Hem, terwijl hij God loofde. Alle mensen die dat zagen, eerden God.

Tja . . . Ik heb de bijbel er nog maar eens op nageslagen. Het verhaal van de blinde man in Jericho in het bijzonder (zie hier boven).

Ik moest eraan denken daags na mijn laserbehandeling in het ziekenhuis. Het viel mij namelijk op toen ik de volgende dag in mijn auto stapte dat de omgeving er zo helder uitzag of beter gezegd; ik zag alles weer helder.
De avond van tevoren  had ik al gemerkt dat ik alles op mijn horloge, mijn iPad en mijn iPhone scherper en duidelijker zag. Het was en is geweldig. Wat een paar klikjes op een laserapparaat toch teweeg kunnen brengen.

Dus ik snap wel dat de blinde man uit Jericho God loofde. Maar het verhaal uit de bijbel heeft ook nog een diepere betekenis. De gelovigen en ongelovigen onder mijn volgers  kunnen die HIER vinden.

En ik . . . Ik loof de vriendelijke oogarts

6262 Kerst op de Veluwe 04

Op de Tweede Kerstdag liet de zon zich af en toe zien; deze zag er echter nog heel waterig uit. Na het ontbijt reden we richting landgoed Schovenhorst. In het arboretum keken we onze ogen uit naar de grote verscheidenheid in bomen die we daar aantroffen. Een mammoetboom met een geweldige lengte en omvang verbaasde ons het meest. De indrukwekkende boom was al meer dan 160 jaar oud.
Na de lunchpauze reden we richting Garderen voor een wandeling over het Houtdorperveld. Dat was een goede keuze. De route liep over een zeer uitgestrekt heideveld. De ruim 4,5 km lange route slingerde tussen de uitgebloeide heidestruiken en grove dennen door. Soms zagen we in de verte wat blauwe lucht en de stilte was . . . de stilte was enorm.

Na ons opgefrist te hebben maakten we ons op voor een vier-gangen-kerstdiner. Het smaakte voortreffelijk.

Vandaag – de derde kerstdag – rijden we weer naar huis. We rijden ook deze keer via Harskamp waar de onderkomens voor de militairen die daar op schietoefening gingen verbleven. Ook de militaire bioscoop aan de overkant van de weg staat er nog. Toen wij het militaire complex passeerden kwamen de herinneringen aan de diverse schietoefeningen die ik in de 60-er jaren van de vorige eeuw daar gedaan heb weer naar boven. Ook de slaapruimte kon ik me nog voor de geest halen. Herinneringen van bijna 60 jaar geleden.

Tja onze kerst op de Veluwe zit er weer op. Een donkere, zeer natte kerst dit jaar waardoor er minder gewandeld werd dan gehoopt, maar . . . het waren zeer ontspannen dagen met heerlijke maaltijden daar in de bossen op de Veluwe.

6261 Kerst op de Veluwe 03

De Veluwe is in godsdienstig opzicht een protestante streek. Hoewel de protestanten wel kerst vieren – zij noemen het kerstfeest in plaats van kerstmis – is er hier niet zo heel veel van te merken. Bij de receptie van het hotel staat In een hoek een kerstboompje en in het restaurant hangen in de kunstbloemen hier en daar een gekleurde kerstbal. Aan het plafond bungelt een enkele ster. That’s all.

Toen we gistermorgen een korte (want het regende) route in de buurt van het hotel door de bossen liepen, zei ik tegen mijn vrouw dat je hier niet het idee hebt dat het kerstmis is. Dat was in Zuid Limburg toch heel anders.

Het werd gisteren dus een korte en natte wandeling van een kleine vier kilometer. Bij terugkomst hingen we onze jas in de badkamer te drogen en wat later genoten we bij de openhaard van een lekkere kop koffie en ook nog een glaasje . . . . De middag brachten we – terwijl de regen bleef kletteren – verder lezend en luierend door in afwachting van het kerstdiner dat voor alle gasten om half zes begon. Er werd ons een 5-gangen-menu voorgeschoteld.

Alle gasten werden dus op dezelfde tijd aan tafel verwacht. Men had dit zeer goed georganiseerd. Het menu dat geserveerd werd smaakte voortreffelijk. We hadden er een wijnarrangement (halve glazen)  bij besteld. De combinatie van het eten en de wijn beviel ons goed. Na ruim drie uur tafelen zochten we onze kamer op om uit te buiken. Zeer voldaan gingen we de nacht tussen de eerste en de tweede kerstdag tegemoet.

6260 Kerst op de Veluwe 02

De rit naar de Veluwe verliep gisteren zeer rustig er was nagenoeg geen kip op de weg. Om 13.00 uur begonnen we in Garderen aan onze eerste wandeling: de Duintjes route. Een route door verschillende bossoorten. Op het eind van de route stond er ruim 6 km op de teller. Voor de rug van mijn vrouw meer dan genoeg. In café de Bosrand in Putten, waar we geen tweede keer naar toe zullen gaan, dronken we een kop koffie. Daarna ging het richting het hotel. Er waren meer landgenoten die in dit hotel met de kerst domicilie hadden gekozen, want het was druk bij de receptie. Toen alle formaliteiten vervuld waren gingen we naar onze kamer die er netjes uitzag. We rusten wat uit, fristen ons op en kleedden ons om voor het diner op deze kerstavond.

In het sfeervolle restaurant genoten we van een drie-gangen-menu, dat voortreffelijk smaakte. Terug op de kamer keken en luisterden we naar een concert van Andre Rieu en zijn orkest. En zo eindigde onze eerste dag op de Veluwe . . . . . . . .

6259 Kerst op de Veluwe 01

Vandaag rijden we naar het natuurgebied op de Veluwe: het Speulder- en Sprielderbos. In een van de vele hotels die daar gevestigd zijn zullen we tijdens de kerstdagen verblijven.

We kennen het gebied nog van de jaren 90 van de vorige eeuw toen we daar verschillende fietstochten hebben gereden.
Nu zullen we tijdens de komende dagen in en rond Putten en Garderen het natuurgebied doorkruisen op onze wandelroutes.

6258 OVpay en laserbehandeling

Afgelopen dinsdag stapte ik ’s morgens al vroeg in de lijnbus voor de jaarlijkse controle bij de oogarts in het ziekenhuis in onze buurgemeente.

Ik had deze keer geen online-ticket gekocht voor de rit in  de bus van Arriva. Ik had gelezen dat ik op een nieuwe en snelle manier kon in- en uitchecken: met OVpay. Na het instappen checkte ik in met mijn betaalpas op mijn iPhone; het uitchecken ging op dezelfde manier. Later toen ik weer thuis was zag ik op mijn iPhone wat de bank voor de heen- en terugrit had afgeschreven.
Ik hou wel van die nieuwe technische ontwikkelingen. Wat een gemak !!!

.

Bij de oogarts verliep alles vlot. Tijdens de functieonderzoeken bleek – wat ik ook al had aangegeven – dat het zicht wat minder was geworden. Even later vertelde de oogarts dat de nastaar de boosdoener was van het slechter wordende zicht. ‘Dat zullen we even weg laseren. Hebt u nog even tijd?’ vroeg de oogarts. ‘Ik heb tijd in overvloed,  anrwoordde ik.
De oogarts liet de zoveelste druppel in mijn linkeroog vallen en na 10 minuten riep ze me in de laserkamer. Het laseren van de nastaar was een fluitje van een cent.
De oogarts vertelde me wat ik zou kunnen ervaren en wenste me prettige feestdagen.

Tegen twaalven was ik weer thuis met twee ervaringen rijker: Ik had OVpay voor het eerst gebruikt en mijn linkeroog was verlost van de nastaar door een laserbehandeling

6257 Het gedenkwaardige jaar 1963

Geweldige beelden: de barre winter van 1963 zorgt voor veel overlast en ijsplezier, stond er boven het bericht, dat een clip van vijf minuten uit het Polygoonjournaal van de barre winter van 1963 aankondigde.

Uiteraard heb ik de clip – die je onder de tekst aantreft – met heel veel belangstelling bekeken. Ik kan me die barre winter nog wel voor de geest halen. Ook het weekend waarover in de clip gesproken wordt, staat in mijn geheugen gegrift.
Op nieuwjaarsdag lagen er BERGEN sneeuw. Maar mijn maat en ik zouden koste wat kost in de buurgemeente naar de dansavond gaan. We gingen zoals gewoonlijk met de fiets. Maar halverwege konden we niet verder. We hebben de fiets laten staan en zijn al ploeterend door de sneeuw verder gegaan. Het was eigenlijk gewoon GEKKENWERK.

1963 was voor mij een zeer, zeer bijzonder jaar. In september slaagde ik voor het examen en kreeg het diploma: Volledig Bevoegd Onderwijzer (de hoofdakte). Meteen daarna – begin oktober – vertrok ik naar de Tapijnkazerne in Maastricht voor mijn militaire dienstplicht.

Maar, maar . . . Enkele maanden daarvoor had ik op een dansavond – georganiseerd door de personeelsvereniging van het toenmalige ziekenhuis in onze woonplaats – mijn vrouw voor het eerst ontmoet.

Het jaar dat begon met ijs en veel, heel veel sneeuw twee maanden lang kende voor mij enkele zeer bijzondere gebeurtenissen. Met als het meest bijzondere en gedenkwaardige hoogtepunt van het jaar die dansavond van de personeelsvereniging van het Sint Joseph Ziekenhuis in onze woonplaats.

Tja . . . het gedenkwaardige jaar 1963