Maandag de negentiende, de dag van de begrafenis van Queen Elisabeth, was het bewolkt toen we ‘s morgens opstonden. We deden onze normale bezigheden en daarna hebben we buiten op het terras een potje zitten kaarten.
Na de lunch maakten we ons gereed om naar het strand van Olhos d’Agua te lopen, een afstand van een kleine 3 km.
Op de heenweg merkten we al dat het eigenlijk te warm was om zo’n afstand te lopen, maar we zetten door. In het zeer toeristische vissersplaatsje zaten alle terrasjes bomvol. Ook wij namen plaats op een van die terrasjes en genoten van een heerlijk kopje espresso. Heerlijk.
Op de terugweg kregen we steeds meer last van de warmte en mijn vrouw had het er best moeilijk mee. We waren blij dat we terug waren in het appartement en daar trokken we snel onze zwemkleding aan en genoten daarna van het verfrissende water in een van de zwembaden.
Tja . . . We concludeerden dat we met deze temperaturen hier geen lange wandelingen meer ondernemen . . . Pffffffff
Bom dia