september 2022

6174 Geen nieuws is goed nieuws

Tja . . . ‘Wat is er in die drie weken vakantie van ons toch veel gebeurd’, dacht ik gisteren toen ik nadacht over het eventuele onderwerp van dit bericht. Tijdens de vakantie volg ik het nieuws wel via internet en de digitale regionale krant, maar verder besteed je er niet zo heel veel aandacht aan, je kijkt geen televisie waar alle onderwerpen nog eens uitgemolken worden want je bent per slot van rekening vakantie aan het vieren.

Maar het gehannes van onze regering met de energiecrisis en alle andere problemen die ONS land overspoelen, het overlijden van de QUEEN, de inval bij de baas van de Jumbo, Prinsjesdag, de miljardennota, onze koning die voor landverrader uitgemaakt wordt, de zinloze algemene beschouwingen, het bar slechte weer in ONS land, de heisa bij PSV, de winst van PSV op Feijenoord, en ga zo maar door komen op de vakantie wel allemaal langs.

Maar al die gebeurtenissen zijn voor mij geen aanleiding om er hier nog een keer aandacht aan te besteden. Trouwens ik heb het nog veel te druk om mijn achterstallige administratieve werkzaamheden weer op orde te brengen. Dus . . . jullie moeten het vandaag doen met het bovenstaande en . . . geen nieuws is goed nieuws

6173 Weer thuis

Wat viel dat gisteren koud op ons dak. Toen we in Eindhoven het vliegtuig verlieten voelden we de kou. We waren door de weersvoorspellingen en onze zonen er al wel voor gewaarschuwd, maar toch. Brrrr !!!

Wat een verschil met die drie zalige, warme weken in Portugal; dat wordt wennen en afkicken voor ons.

Toen we gistermiddag tegen de klok van drie uur thuis kwamen hebben we meteen de warmtepomp van de airco aangezet zodat de temperatuur binnen wat behaaglijker werd.

We zullen ons de komende dagen maar warmen aan en troosten met het kijken naar de mooie foto’s van de Portugese blauwe luchten en de bloemenpracht op ons vakantieverblijf van de afgelopen weken . . .

6172 In de Algarve (22).

Vandaag vliegen we weer terug naar ONS land. Om 06.45 uur komt de shuttlebus ons oppikken. Volgens de planning vertrekken we om 09.40 uur vanaf Aeroporte Faro en zijn dan om 13.35 uur in Eindhoven.

Perder-se no paraíso … parece bem
Lost in paradise … looks good
Jezelf verliezen in het paradijs … lijkt me prima

Bovenstaande tekst stond enkele dagen geleden op de Facebook-pagina van het vakantieverblijf met onderstaande afbeelding van de plek die ik ook al verschillende keren gefotografeerd heb, omdat die zo ontzettend mooi is.

Tja . . . Wij moeten nu dat ‘paradijs’ achter ons laten. Maar . . . we hebben de foto’s nog en . . . de vele mooie herinneringen blijven.

6171 In de Algarve (21)

Vandaag . . . Inpakken . . . helaas !
Want morgen vliegen we weer terug naar ONS land. Dan is een heerlijke vakantie weer ten einde. Ondanks het feit dat het weer een aantal dagen niet in de pas liep met onze wensen was het een ontspannen vakantie. De wolken wisten de afgelopen weken tot onze spijt ook vaker dan we hier gewend zijn de weg naar de Algarve te vinden.
We begonnen onze vakantie met vijf zeer, zeer warme dagen. Daarna volgden temperaturen van rond de 25 graden, de laatste dagen zelfs nog wat meer. In ONS land werd toen zelfs de koudste 18 september beleefd sinds de jaren 60 van de vorige eeuw. Mijn weerstation gaf toen 14.1 graden aan. En de voorspelling is dat als we morgen thuis komen de thermometer maar 12 graden aangeeft. Brrr !!! Grrr !!!

Naarmate onze vakantie vorderde werd het steeds rustiger op het vakantieverblijf. Vele lege parkeerplaatsen en heel veel lege ligbedden in onze laatste week. Jammer was wel dat er een Engels gezin was met 3 kinderen die met hun opblaasbare kreeft, krokodil en pizzapunt bij tijd en wijle volledig bezit namen van het zwembad. Dat was nog niet het ergste het gekrijs, geschreeuw en gegil dat ze daarbij lieten horen stoorde niet alleen ons maar ook menig andere vakantieganger. Maar wat doe je eraan ❓❓❓

Tja . . . We hebben weer genoten van de Portugese zon, van de rust, het verkoelende water, de Portugese maaltijden, de oceaan en het strand, de prachtige vergezichten, de kliffen, de vele verschillende bomen, struiken, planten en bloemen in allerlei kleuren die het vakantieverblijf voor ons mede aantrekkelijk maken.

Of de koffers die we vandaag inpakken samen met ons hier nog een keer terugkeren blijft de vraag. Wij zouden dat wel willen. En de koffers ? . . . die hebben niks te willen.

6170 In de Algarve (20).

Palmas, muitas palmas . . .

Verleden week zag ik medewerkers van een tuinbedrijf de vele palmen op het vakantieverblijf verzorgen. Op een aanhangwagen stond een compressor die aangesloten was op een groot vat. Aan het vat zat een tuinslang die weer bevestigd was aan een zeer lange staak die kon reiken tot aan de top van de hoge palmen. Bij elke palm werd een bepaalde hoeveelheid vloeistof boven in de kruin gespoten. Af en toe zag ik ook dat het vat opnieuw gevuld werd met een bepaald poeder en water.

Uiteraard ben ik op zoek gegaan naar de bedoeling van deze behandeling. En wat bleek? Men was bezig met de bestrijding van de rode palmkever, die de palm dus van boven en binnenuit kan aanvreten. Met alle nare gevolgen van dien.

Lees HIER en HIER meer over de rode palmkever en de bestrijding.

Tja . . . Het zou ontzettend jammer zijn als de palmkever vat zou krijgen op die prachtige, majestueuze palmen hier op en rond het vakantieverblijf . . .

Bom dia

6169 In de Algarve (19)

Vakantie is een meerdaagse periode waarin een persoon zijn gewoonlijke dagelijkse activiteiten staakt; hij of zij gaat tijdelijk niet naar school, studie, of werk. Het woord vakantie is afgeleid van het Latijnse vacare, dat staat voor leeg of vrij zijn. Vakantie staat dan voor het vrij zijn van verplichtingen. Omstreeks 1850 kreeg het begrip de huidige betekenis.

Tja . . . ‘Leeg of vrij zijn’, het vakantiegevoel. Je kunt dat niet in een woord omschrijven. Mensen zullen het ook verschillend ervaren. Het is m.i. afhankelijk van heel veel factoren en omstandigheden.

Maar een ding is zeker: het vakantiegevoel was en is de afgelopen weken klip en klaar bij ons aanwezig. Een voorbeeld maakt dat voor mij heel duidelijk. Zowel mijn vrouw als ik vragen regelmatig aan elkaar: ‘Welke dag is het vandaag?’

Tja . . . Nog een paar dagen genieten van dat heerlijke vakantiegevoel . . .

P.S.
Met een strakblauwe hemel en een zeer warme Portugese zon (temperatuur van boven de 25 graden) de komende dagen vinden wij dat niet zo moeilijk.

Bom dia

6168 In de Algarve (18)

Van de week was er tijdens een nacht wat consternatie in ons appartement. Mijn vrouw was wakker en hoorde in de keuken allerlei geluiden. Toen ze poolshoogte ging nemen constateerde ze dat het een krekel was die tekeer ging. Het beestje was haar echter steeds te vlug af tijdens het vangen.

Mijn vrouw besloot maar weer naar bed te gaan, maar ook daar hoorde ze het insect tekeer gaan, totdat ze in slaap viel. Ik hoorde echter niets ook niet toen ik een tijdje wakker lag, want in bed heb ik mijn gehoorapparaten niet in en dan . . . inderdaad.

’s Morgens toen we opstonden troonde mijn vrouw mij mee naar de keuken en vertelde mij wat er ‘s nachts gebeurd was en wees me de krekel aan die op het aanrecht zat.

Toen was het snel gepiept. Van de Portugese krekel die mijn vrouw ‘s nachts dwars zat, zullen we geen last meer hebben.

Bom dia

6167 In de Algarve (17)

Van de week gebruikte ik in een bericht de term ‘aapjes kijken’. Een bezigheid die mensen beoefenen op een terras, op het strand, in een park, in een zwembad en nog op tal van andere plaatsen.

Zo zitten wij ook regelmatig rond te kijken, ook vanaf ons ligbed in een Portugees zwembad genietend van de warme zon. Zo zat ik een paar dagen geleden een boek te lezen, toen mijn vrouw ineens tegen me zei: ‘Corry Konings is er ook’. ‘Waar dan?’, vroeg ik opkijkend van mijn boek. Mijn vrouw wees in een bepaalde richting. En inderdaad de dame die kwam aanlopen leek als twee druppels water op de eerdergenoemde zangeres. ‘Ik krijg een heel apart gevoel van binnen’, zei ik daarna tegen mijn vrouw en ik ging verder met lezen.

Tja . . . ‘Aapjes kijken’ een mooie bezigheid en soms levert het ook nog een bericht op voor Menne Weblog.

6166 In de Algarve (16)

Maandag de negentiende, de dag van de begrafenis van Queen Elisabeth, was het bewolkt toen we ‘s morgens opstonden. We deden onze normale bezigheden en daarna hebben we buiten op het terras een potje zitten kaarten.
Na de lunch maakten we ons gereed om naar het strand van Olhos d’Agua te lopen, een afstand van een kleine 3 km.

Op de heenweg merkten we al dat het eigenlijk te warm was om zo’n afstand te lopen, maar we zetten door. In het zeer toeristische vissersplaatsje zaten alle terrasjes bomvol. Ook wij namen plaats op een van die terrasjes en genoten van een heerlijk kopje espresso. Heerlijk.

Op de terugweg kregen we steeds meer last van de warmte en mijn vrouw had het er best moeilijk mee. We waren blij dat we terug waren in het appartement en daar trokken we snel onze zwemkleding aan en genoten daarna van het verfrissende water in een van de zwembaden.

Tja . . . We concludeerden dat we met deze temperaturen hier geen lange wandelingen meer ondernemen . . . Pffffffff

Bom dia

6165 In de Algarve (15)

Kan me nog herinneren dat mijn vader in de 40-er en 50-er jaren van de vorige eeuw brillantine in zijn haren deed in het weekend. Die gewoonte heb ik enkele jaren overgenomen toen ik op kostschool zat en toen het flesje leeg was, was het einde oefening.

Ik ben niet zo van de smeerseltjes en de geurtjes. Daarom was ik van de week nogal gepikeerd toen er in het restaurant aan het tafeltje naast ons een Duits echtpaar plaatsnam waarvan de man zeer, zeer rijkelijk met zijn aftershave te werk was gegaan. De irritante en alles overheersende geur bedierf bijna mijn eetlust. BAH !!!

En of de duvel ermee speelde nam daags erna een echtpaar aan het tafeltje achter ons plaats waarvan de man een geur verspreidde met een factor tien in vergelijking met de Duitser van daags tevoren. BAH !!! BAH !!!

Ik begrijp dat overdadig gebruik van geurtjes niet. In beide gevallen hadden derden er last van.

Tja . . . Overdaad schaadt. In bovenstaand geval onze eetlust.

Bom dia