In 2019 heb ik mijn herinneringen vanaf mijn geboorte tot aan de dag dat ik getrouwd ben in een boek – Witte gè dè nog ? – opgeschreven. Mijn herinneringen over die 25 jaar liggen nu dus vast en de paperback van 148 bladzijden heb ik in de zomer van 2019 aan mijn naaste familieleden uitgedeeld.
Een paar maanden daarna ben ik begonnen met een tweede boek. Op advies van mijn jongste zoon ben ik nu al onze vakanties aan het beschrijven. Sommigen zullen zich nu ze dit lezen afvragen: ‘Witte gè dè nog?’ Ja, dat weet ik nog en ik heb een groot aantal geheugensteunen.
Op een gegeven moment ben ik begonnen om van onze gezinsvakantie een dagboek – een vakantieboek – bij te houden. Aanvankelijk wat aantekeningen in een schriftje; later uitgebreide verslagen van elke vakantiedag. Nog steeds hou ik van een vakantie een dagboek bij. In mijn kast staan momenteel een kleine 50 vakantieboeken.
Een kleine twee jaar geleden ben ik begonnen om deze te bundelen tot een boek. Niet door middel van knippen en plakken alles achter elkaar te zetten, maar om van elke vakantie een beknopt verslag met de meest opvallende gebeurtenissen te selecteren voor in het boek.
Het is een flink karwei om alle boeken weer door te lezen en fragmenten te selecteren. Tijdens het werken aan het boek komen weer vele mooie vakantieherinneringen naar boven en met mijn fotografisch geheugen zie ik ook weer de vele mooie plekjes waar we geweest zijn.
Ik ben momenteel gevorderd tot aan onze vakanties in de jaren 90 van de vorige eeuw. Dus ik heb nog wat werk te doen, voordat het boek het levenslicht ziet.
