PSV voelt zich in het pak genaaid na beslissing die roem en dertig miljoen kan kosten. stond er maandagmorgen in het Eindhovens Dagblad.
En zo voelde het ook.
Als PSV-supporter was ik zondag gedwongen om naar een westrijd van A*** te kijken. Het werd in verschillende opzichten een vervelende wedstrijd voor mij.
-
- PSV verloor van de aartsrivaal
- PSV verloor door een zeer, zeer discutabele beslissing van grensrechter, scheidsrechter en de VAR (de veelbesproken UIT-bal)
- En . . . ik stoorde en ergerde me mateloos aan de constant met veel geschreeuw neerstortende spelers van A***
Zelfs Kenneth Perez, de analist bij ESPN, heeft zich mateloos gestoord aan de aanstellerij van een aantal spelers.
De analist zag en hoorde in het lege Philips Stadion hoe meer spelers zich aanstelden. "Ik vraag me af ze het onderling ook hebben over hun gedrag in het veld", zei Perez. "Dat geschreeuw de hele tijd! Bij élke aanraking is het alsof iemand doodgaat. Het toppunt was wel met Martínez op het laatst." De mandekker van A*** schreeuwde het uit na een uiterst licht duel met Phillipp Mwene en rolde daarbij van achter de zijlijn bewust terug het veld in om tijd te rekken.
"Het is zúlk gênant en storend gedrag! Het is eigenlijk ook gewoon matenaaien", aldus Perez.
En dat is het . . . Matenaaien door arrogante spelers van A***
De Facebookpagina ‘Er mag gezongen worden’ besteedde op haar eigen wijze aandacht aan het misselijkmakende gedrag van een A***ied.
Goed nieuws: Ajacied Martínez verlaat intensive care, stond er bovenaan de pagina te lezen.
. . . De topper in de eredivisie werd zondagmiddag overschaduwd door de trieste aftocht van de overal gerespecteerde Martínez. In de vijfde minuut van de blessuretijd stortte de achterhoedespeler ter aarde na een schandalige aanslag van PSV’er Phillipp Mwene op de bal. Martínez wist persoonlijk gevaar te voorkomen door zichzelf in de stabiele zijligging te rollen. EHBO’ers spoedden zich naar de onfortuinlijke voetballer, maar hun hulp kwam te laat: hij was al naar het Catharina-Ziekenhuis gerold, ruim drie kilometer ten noorden van het Philips Stadion . . .
Tja . . . je kunt er beter om lachen dan huilen. Maar het gevoel blijft toch hetzelfde. Het gevoel van in het pak genaaid zijn.