Woensdag 20 okober bleef ik ten gevolge van een verkoudsheidvirus voor het eerst de hele dag op bed liggen. De hoofdpijn, keelpijn, verstopte neus en het hoesten namen t0e. Op de zondag had ik aan de randen van de oogleden een krans van bruine korstjes.Het verkoudsheidsvirus was ook op mijn ogen geslagen. De koorts bleef ook maar oplopen. Op de maandag de 25ste toen de huisarts desgevraagd kwam had ik 39,2.
De dokter constateerde dat ik tegen een longontsteking aanzat of dat ik er eentje had. Hij schreef een antibioticakuur voor en verwachtte dat het binnen een paar dagen beter zou gaan. En zo geschiedde: de koorts werd minder, het hoesten nam ook langzaam af.
Vrijdag was ik koortsvrij en het hoesten was tot een minimum beperkt. Maar . . . daar ik de afgelopen week bijna niets gegeten had – ik had totaal geen eetlust en niets smaakte- kan ik momenteel nog geen veer van mijn lip blazen.
Tjonge, tjonge. . . ik heb me de afgelopen anderhalve week nog nooit zo ziek gevoeld. Ik had het flink te pakken; het virus sloeg zelfs op mijn ogen
