Zaterdag was merkbaar dat ook Engelsen weer naar Portugal mogen reizen en daar dus welkom zijn. Wij hadden zaterdag domicilie genomen in het meest rustige zwembad. Wij genoten daar van de rust, de stilte, de zon en het verkoelende water. Wat verderop lagen vijf mannen van rond de 40 jaar in de zon. Even na twaalven – de bar was net open gegaan – kwam een van de mannen met zijn handen vol glazen bier langs gelopen en dat ging zo door met een bepaalde regelmaat. ‘s Middags hadden de Engelse mannen ook nog enkele grote opblaasfiguren aangeschaft. Ze hadden nu een groot deel van het water nodig om te kunnen ‘spelen, springen, plonsen, roepen, gillen en lachen’. De Engelsen waren er niet voor de rust. Maar ze dronken, speelden en hadden plezier . . .
En wij ? Wij keken ernaar en dachten de Engelsen mogen ook weer !
