5762 Hoog van de (kerk)toren blazen

Hulpbisschop Rob Mutsaerts haalt hard uit naar paus: ‘dictatoriaal en onbarmhartig’, stond er boven het artikel in ons regionaal dagblad.

Hulpbisschop Rob Mutsaerts (63) heeft hard geageerd op het pauselijke besluit waarin wordt beschreven dat de traditionele Latijnse mis alleen met toestemming van een bisschop gevierd kan worden. Op zijn website noemt hij de paus ‘onbarmhartig’, ‘niet pastoraal’ en zelfs ‘dictatoriaal’.

Het pauselijk besluit is op 16 juli ingegaan en betekent dat alleen met de toestemming van de plaatselijke bisschop de traditionele Latijnse mis, de Tridentijnse mis, gevierd kan worden. Een nieuw ingewijde priester kan alleen met toestemming van Rome deze dienst vieren.

Een kleine groep katholieken heeft die oude, Tridentijnse mis nooit kunnen loslaten en de liturgische hervormingen van het Concilie nooit willen aanvaarden. Zij en de hulpbisschop halen nu hard uit naar de paus.
Lees hier meer >>>>>

‘Onze’ pastor z.g. was een vurig vereerder van de H.Franciscus; hij was destijds dan ook verheugd dat de huidige paus voor de naam Franciscus koos en de idealen van de heilige navolgde. Vooral ook de eenvoud en de hervormingen die de paus inzette ondanks de tegenwind die hij ondervond.

Jammer dat er toch nog mensen zijn die de paus durven te bestempelen als dictatoriaal en onbarmhartig. Ik zou in deze tegen Mutsaerts en consorten willen zeggen: Neem het voorbeeld van de H.Franciscus over- een leven vol eenvoud en nederigheid – in plaats van zo hoog van de (kerk)toren te blazen 

H.Franciscus

5761 Je bent nooit te oud om te leren

Ik ben afgelopen week bezig geweest om een mooie powerpointpresentatie te maken van onze Familytour. Mijn gedachte was om deze dan op het grote scherm van onze tv via Youtube te presenteren.

Toen de presentatie met bijna 300 afbeeldingen van mijn verzameling van ruim 700 foto’s na een paar dagen werken gereed was, converteerde ik het ptt-bestand naar een mp4-bestand, een video dus. Toen ik dit laatste bestand  op mijn eigen kanaal van Youtube wilde zetten werd het niet geaccepteerd omdat het te groot was. Al het werk voor niets, dacht ik. Maar ik ging op onderzoek uit en vond een app Screen Stream Mirroring waarmee ik de presentatie van mijn iPad naar mijn tv kon streamen. Dit  werkte niet, het was veel, veel te traag.

Mijn oudaste zoon gaf me desgevraagd wat suggesties en zijn laatste suggestie streamen via Airplay was de oplossing. Via een Youtube-filmpje van een Amerikaan zag ik dat een kind de was kan doen en nu blijkt dat ik mijn foto’s met een paar klikken op mijn tv kan bekijken. AirPlay biedt mij ineens veel meer mogelijkheden. Uiteraard liet ik mijn zoon weten dat het gelukt was en ik voegde er aan toe dat het ‘hartstikke skon’ was.

Tja . . . en de conclusie van dit bericht is: Je bent nooit te oud om te leren

5760 Wat zeg je ?

Tijdens ons verblijf in Spanje is me nog duidelijker geworden dat mijn gehoor weer slechter is geworden. Ik heb veel van de gesprekken in eerste instantie gemist als we met z’n zessen bij elkaar zaten of onderweg waren. Heel, heel vaak moest ik zeggen: ‘Wat zeg je? Ik heb het niet verstaan’.

Mijn oudste zoon heeft me meerdere malen aangeraden om terug te gaan naar de audicien en eventueel naar een andere om te zoeken naar een nieuwe, betere oplossing. De techniek is ook wat hoortoestellen betreft ontzettend verbeterd.

Daarom togen we vrijdag richting audicien en legde ik mijn (ons) probleem aan hem voor. Nadat hij mijn probleem aangehoord had, stelde hij een apparaat met de allernieuwste techniek voor om uit te testen.

Het apparaat heeft vele mogelijkheden; is met een app op mijn telefoon te bedienen. De audicien garandeert dat ik er heel veel baat bij zal hebben, maar . . . er hangt wel een flink prijskaartje aan. Ik besloot om de testperiode in te gaan en de audicien gaat nu het apparaat bestellen.

Tja . . . hopelijk zal dadelijk blijken dat ik niet steeds hoef te zeggen: ‘Wat zeg je?’

5759 De eerste klap is een daalder waard

‘Swingend PSV overklast FC Midtjylland’, had ik tijdens mijn vakantie gelezen en daarom ging ik er gisteravond eens goed voor zitten. PSV – A*** om de Johan Cruijffschaal stond op de agenda. PSV ging voortvarend van start en Madueke knalde er in de eerste minuten al meteen eentje in. Het werd een mooie wedstrijd. Met de rust stond PSV met 2 -o voor en A*** stond nog maar met 10 man op het veld. In de tweede helft was PSV heer en meester. Vertessen knalde de derde er nog in en daarna Gotze nog de vierde en de schaal . . . de schaal ging mee naar Eindhoven.

ZO . . . De eerste klap is een daalder waard.

4 – 0

 

5758 Hortensia’s

Toen ik woensdagmorgen beneden kwam en mijn tuin inkeek miste ik het weidse uitzicht en keek ik tegen heel veel bloeiende hortensia’s  aan. Ik moest toen meteen denken aan het bericht dat ik voor ons vertrek naar Spanje had gelezen: Hortensia de nieuwe drug? Plant wordt massaal gejat

In het artikel wordt beweerd dat men high kan worden door het eten van hortensia’s. In een ander artikel wordt geschreven dat dat allemaal nogal meevalt en dat er eigenlijk maar een soort hortensia is waarvan men high kan worden. Maar die soort komt in ONS land niet voor.

Voordat ik op vakantie ging heb ik me trouwens geen zorgen gemaakt dat de toen al bloeiende hortensia’s uit mijn tuin gejat zou worden. Ik had trouwens een zeer goede huisbewaarder, die zelfs een appje naar de berg stuurde met mijn bloeiende hortensia’s

5757 Amandelpitten

Nu ik dit bericht begin te tikken heb ik nog geen idee hoe dat zal eindigen. Want mijn hoofd zit nog helemaal vol met beelden, belevenissen, ervaringen, e.d van ons verblijf in Andalusië.

Wat we beleefd hebben is heel uitzonderlijk. Dat komt nu we weer thuis zijn in de eigen, rustige, vertrouwde omgeving nog eens temeer naar boven. Je  moet nu weer loskomen van de zalige ruimte, de prachtige vergezichten, de Andalusische warmte, de historische schatten in Cordoba en Granada, de levendigheid en gezelligheid van twee puber kleinzonen, het berglandschap met zijn olijfbomen, het verkoelende water van de piscina en de stilte op de bergtop.

Beetje voor beetje pakken we de draad van alledag maar weer op. Boodschappen doen, naar de audicien, telefoon aannemen, en ga zo maar door.

Maar dan zie ik ineens die amandelpitten weer liggen die ik meegenomen heb. Op het perceel naast de villa stond een amandelboom die veel vruchten droeg. Onder de boom was het al bezaaid met pitten die uit de uitgedroogde bast waren gevallen. Het is trouwens een wonder dat er bloemen, planten en bomen kunnen groeien op de zeer, zeer, zeer droge rotsachtige bodem.

Andalusië is voor ons nu een karrevracht aan mooie belevenissen en zeer dierbare herinneringen met als aandenken heel, heel veel foto’s en . . . amandelpitten.

 

5756 Family on Tour (aanvulling)

Tjonge, tjonge, tjonge wat is het wennen aan het koude zomerweer in ONS land. Met een duf hoofd van vermoeidheid en slaap zit ik nu op woensdagmorgen dit bericht te tikken terwijl mijn gedachten nog steeds in Andalusie zijn.

Vanmorgen hebben we na het onbijt als eerste activiteit  de zelftest afgenomen die we dinsdagavond op Eindhoven Airport uitgereikt kregen. De uitslag was voor zowel mijn vrouw als mij: NEGATIEF, dus dat is positief!

Vandaag wil ik  ons noodzakelijk uitstapje van maandag naar Nerja hier op Menne Weblog niet onvermeld laten.

We moesten naar het 50 km verderop gelegen Nerja vanwege de antigeen-test die mijn beide kleinzonen dienden te ondergaan om ONS land weer in te mogen. Toen we maandag om half 5 wilden aanrijden naar een medisch centrum in het eerdergenoemde stadje bleek de rechter voorband van de Ford Transit lek te zijn; een grote spijker was de oorzaak. Met vereende krachten werd de band verwisseld en met een halfuur vertraging konden we alsnog vertrekken.

Na de testen (uitslag ‘negatief’) besloten we om het centrum in te gaan. Tijdens de voorbereiding van de tour had ik gelezen dat in Nerja het ‘Balkon van Europa’ een grote toeristische trekpleister is. Nerja bleek een mooie, nette, luxueuze toeristenstad te zijn met prachtige witte gebouwen, grote pleinen, nauwe winkelstraatjes en 300 restaurants.

Het Balcon de Europe bleek een groot rond plein te zijn boven op een rots gelegen en 25 meter  boven de zeespiegel. Vanaf het balkon heeft men zicht op de stranden en de Middellandse Zee. Uiteraard hebben wij ook een familiefoto ‘laten maken’. Er worden daar ontzettend veel foto’s en selfies gemaakt.

Omdat het voor ons etenstijd (19.15 uur) was, gingen we op zoek naar een restaurant. We kwamen op een binnenplein terecht waar een zestal eetgelegenheden lagen. Mijn oudste zoon koos voor een zeer net en luxe restaurant. De vriendelijke ober vertelde honderduit over zijn menu; hij haalde zelfs vacuumverpakt vlees uit de koelkast om zijn vlees van het Angusrund aan te bevelen. Wij lieten ons verleiden tot een T-bone steak van het eerdergenoemde rund. Het was geen verkeerde keus; het smaakte voortreffelijk. Groot en klein waren het er over eens dat we een voortreffelijke en heerlijke maaltijd voorgeschoteld hadden gekregen. Het verrassende dessert; een speciaal verfrissend zoet drankje smaakte naar meer.

Na de maaltijd reed de voortreffelijk chauffeur ons weer terug naar de casa. Deze keer reed onze zoon in het donker de slingerende, stijgende en dalende, smalle deels onverharde bergweg op.

Tja . . . ook het noodzakelijke uitstapje naar Nerja was genieten. Of op zijn Spaans gezegd: DISFRUTAR.

 

5755 Family on Tour (11)

Als je dit leest is onze familytour ten einde en zitten we weer op onze eigen stek. Het was FANTASTISCH in Andalusië. Ik kom superlatieven tekort om  deze dagen en mijn gevoel daarbij te beschrijven. Ik heb regelmatig gezegd als we weer iets moois zagen of als we in de Andalusische hitte van het verkoelende zwembad genoten en uitkeken op het bergachtige landschap: ‘Dat we dit nog  mogen meemaken !!!’

Het was 10 dagen genieten, genieten van
= het bij elkaar zijn met de family
= van het verblijf in Cordoba
= van de luxe en het comfort in de casa
= van de prachtige natuur en het berglandschap
= van het zwembad met het fantastische uitzicht
= van de rust en de STILTE
= van het Alhambra in Granada
= van het luxueuze Nerja
= van het prachtige landschap  tijdens de autoritten
= van het zicht op de Sierra Nevada
= van . . . van  . . . van alles

We gaan nog vele dagen nagenieten te beginnen vandaag.

 

5754 Family on Tour (10)

Gisteren, maandag 2 augustus, alweer de laatste hele dag van ons verblijf in Casa de Pilares. De dag dat we nog volop kunnen genieten van alle voorzieningen van de luxueuze casa en het zonnige, warme weer. We zullen weer menig uurtje met elkaar door brengen rond het zwembad met het AMAZING uitzicht. Een uitzicht waar we maar geen genoeg van krijgen.
Elke avond genieten we volop van de zonsondergang als de zon zo tegen half 10 achter de bergen verdwijnt. Elke avond maakt er iemand weer een foto van dit natuurverschijnsel.

Gisteravond reden we al vroeg naar Nerja, een plaats aan de kust. Daar werd bij mijn beide kleinzonen een antigeen-test afgenomen zodat ze ONS land weer in mogen. De uitslag was negatief; dat was voor ons dus positief.
We maakten van de nood een deugd en bezochten het bekende Balcon de Europe. We aten in een sjiek restaurant in de luxueuze toeristenstad dat 50 km verwijderd ligt van ‘onze casa.

Dinsdag, vandaag dus, kunnen we tot in de namiddag nog genieten van alle geneugten. Om 5 uur staat vertrek gepland naar airport Malaga waar we om 19.35 uur vertrekken naar Eindhoven.

Tja . . . Dan komt er een eind aan het genieten in Andalusië.

 

5753 Family on Tour (9)

Op zondagmorgen als ik dit bericht zit te tikken is het rustig en muisstil op de patio. Gisteren waaide er een hele stevige wind hier boven op de berg. Stoelkussens, handdoeken en te drogen gehangen kleding vlogen over de patio. Maar nu is het windstil en stil, heel, heel stil. Ik zou deze stilte en heel veel andere geneugten van hier wel mee willen nemen naar huis 😎😃😎.

Vandaag het volgende:
Afgelopen donderdagavond reden mijn oudste zoon met mijn oudste kleinzoon (als navigator) naar Velez Malaga om inkopen te doen voor een BBQ-avond. Op de patio staat naast de pizzaoven een black basterd BBQ en deze zal dus ook gebruikt moeten worden.

Naast vlees, de sausjes, stokbrood en andere ingrediënten hadden ze voor mijn vrouw een opblaasbare zetel voor in het zwembad meegebracht. Voor mij hadden ze een netje knoflook gekocht.
Ik vraag altijd als we uit eten gaan of er knoflook in zit. Van knoflook krijg een zeer droge mond en op dat moment helpen zelfs twee flessenwater drinken niet om die droge mond kwijt te raken.

Ik lachte toen ze mij het netje gaven en toen ik later die avond in mijn bed kroop stuitte ik weer op dat netje en kwamen mijn lachende kleinzonen vragen of ik goed lag.

Tja . . . Dat is ook genieten. Of op z’n Spaans gezegd: DISFRUTAR