Beginjaren 70 van de vorige eeuw hebben we tijdens onze zomervakanties genoten van de mooie, brede stranden in het Zeeuwse Zoutelande. In 1975 trokken we naar de kust van Frankrijk. Naar Bretignolles-sur-Mer in het Franse departement Vendée aan de kust van de Atlantische Oceaan. De plaats maakt deel uit van het arrondissement Les Sables-d’Olonne.
Op een van de eerste zonnige dagen van ons verblijf in een wit vakantiehuisje zochten we het strand op. Het was even wennen, want we hadden geen strandhuisje met ligstoelen ter beschikking en het strand was klein en niet zo schoon.
Op een gegeven moment zagen we dat schuin achter ons uit een kademuurtje een pijp stak en van tijd tot tijd liep daar een onbekende substantie uit het strand op en zocht een weg naar het water van de oceaan. Het werd ons al gauw duidelijk dat het een rioleringspijpje was van een hotel dat achter het kademuurtje lag. De andere dagen zijn we wat verderop gaan zitten, verder weg van de pijp . . .
Aan de hier boven beschreven situatie moest ik denken toen ik het bericht tegenkwam: Teveel poepbacteriën in zwemwater gemeten bij tientallen stranden
Katwijk is een van de stranden waar de poepbacterie regelmatig voorkomt. Hier wordt soms rioolwater in zee geloosd. Precies op de plek waar gezwommen en gesurft wordt. Dat merkt ook strandjutter Louis van Schie van de Coast Busters: "We vinden met name wattenstaafjes, tamponhulsjes, haren van afwasborstels, tandenborstels, noem maar op. Allerlei spullen waarbij je duidelijk ziet dat het uit het riool komt."
Tja . . . Bah, bah en nog eens bah. Ik moet er niet aan denken, zwemmen tussen de poepbacteriën en de tampons.