Ik ben een trouwe kijker van het TV-programma ‘Escape to the country ‘ – ‘Droomhuis op het platteland’ van SBS6. Ik vind het elke keer weer interessant hoe een Engels stel op zoek is naar een huis op het platteland in een van de Britse graafschappen. Niet alleen de drie huizen die aangeboden worden, maar ook de opnamen van de prachige natuur en historische gebouwen die Engeland rijk is interesseren mij. Niet alle bezichtigingen leiden meteen tot aankoop van een van de drie huizen.
Aan bovenstaande moest ik denken toen ik van de week las: Owner is forced to sell her £450,000 rural dream home
In Schotland voelt een vrouw zich gedwongen haar huis te verkopen, omdat ze haar buren elke ochtend kan zien douchen. Drie en een halfjaar geleden schafte ze haar stulpje in Blair Drummond aan om dichter bij haar familie te gaan wonen. „Toen we hier net kwamen wonen had het een landelijke sfeer. Er waren wel buren, maar die kwam je niet om de haverklap tegen.” Inmiddels is het zo erg dat Boyd en haar partner het liefst de gordijnen dichthouden. „Zo willen wij niet leven”, vertelt ze aan de krant. „Het is alsof we in een vissenkom wonen”, verzucht Boyd. Ondanks dat ze kortgeleden nog verbouwd heeft, staat het huis alweer te koop. De plaatselijke gemeente stelt dat Boyd’s huis op driemaal de vereiste privacy-afstand van de buren ligt, maar vindt het spijtig dat ze niet de kans heeft gekregen om bezwaar aan te tekenen. Hiervoor heeft ze excuses gekregen.
Tja . . . het is te hopen dat de kopers van hun droomhuis op het platteland in het gelijknamige tv-pr0gramma een dergelijke procedure niet mee hoeven te maken, want dan wordt het een deceptie hun escape to the country.
